Pytania i odpowiedzi

Skąd się biorą choroby, jak je przyjąć i wyleczyć?
    Ciało, umysł i dusza człowieka stanowią JEDNO. Gdy cierpi ciało, trzeba zapytać, co się dzieje w umyśle człowieka lub w jego duszy. Psychosomatyka daje nam klucz ułatwiający otwarcie drzwi do wiedzy o tym, jakie przyczyny psychiczne lub duchowe leżą u podstaw chorób. Jakie problemy życiowe, jakie nieuświadomione aspekty psychologiczne tworzą energetyczną dysharmonię, przejawiające się jako schorzenia. Zrozumienie przyczyn oraz praca nad podniesieniem poziomu energii we własnym organizmie pozwalają wyleczyć wiele chorób. Mam wrażenie, że dziś pomieszały się nam cele, do których dążymy, ze środkami, które do tego wykorzystujemy. Nie wierzysz? Pomyśl chociażby o postanowieniach, ograniczeniach i „rewolucjach” w swoim zachowaniu, na które decydujesz się w Adwencie czy Wielkim Poście. †

Dziś da się zauważyć tendencję do używania tej metody przez psychiatrów i psychoterapeutów przy leczeniu różnego rodzaju fobii i uzależnień. Trzeba przyznać, że to zjawisko nadal nie jest w pełni zbadane. Wśród uczonych istnieją różne opinie na temat hipnozy, jej wpływu na psychikę człowieka itd. Dyskusje o „leku” trwają nadal. Gruntownych badań z przejrzystymi wynikami wciąż brakuje. Dlatego też wykorzystywanie hipnozy jako metody leczenia jest ryzykowne, gdyż skutki mogą być nieprzewidywalne i nie zawsze pozytywne. Musimy się zgodzić, że nie jest zbyt przyjemne czuć się pacjentem, na którym są przeprowadzane eksperymenty. †

Ważnym zadaniem kapłana jest obudzenie człowieka do przyjęcia łaski wiary i – oczywiście – pomoc w jego rozwoju duchowym. W tym celu ksiądz może polecić niezbędną ascetyczną literaturę, zachęcić do aktywnego udziału w spotkaniach apostolskich oraz grup modlitewnych i in. Tym, którzy stawiają pierwsze kroki w wierze, kapłan proponuje zapoznać się bliżej ze wspólnotą Kościoła. Chrześcijanin otrzymuje możliwość odnaleźć tam swoje miejsce i zrealizować powołanie owocniej i sensowniej.
Z jednej strony za rozwój duchowy wiernych są odpowiedzialni kapłani, którym Chrystus powierzył zadanie służby i działalności duszpasterskiej
w celu zbawienia ludzi, z drugiej natomiast za doskonalenie łaski otrzymanej wiary odpowiedzialny jest też sam człowiek. Nie biorę się sądzić księży za ich relacje z ludźmi, których przywiedli oni do wiary, ale nie dbają o ich dalszy rozwój duchowy. Jednak zrozumienie stanu duchowego wiernych powinno być decydujące podczas niezbędnych przedsięwzięć, aby jak najlepiej towarzyszyć trzodzie w drodze wiary. †

Które święta religijne zobowiązują wiernego do uczestniczenia we Mszy św., a które nie?

Do uczestniczenia w liturgii każdego katolika zobowiązuje III przykazanie Dekalogu: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Przypominają o tym również przykazania kościelne, pierwsze z których brzmi: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”.
    Każda diecezja posiada kalendarz liturgiczny – dokument, w którym są wymienione wszystkie święta nakazane, podczas których każdy proboszcz ma obowiązek celebrowania Mszy św. w swojej parafii. Zwykle w kalendarzu znajdują się następujące święta: Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (1 stycznia), Objawienie Pańskie lub Trzech Króli (6 stycznia), Niedziela Palmowa, Zmartwychwstanie Pana, Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa lub Boże Ciało, Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca), Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia), Wszystkich Świętych (1 listopada), Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia), Boże Narodzenie (25 grudnia) oraz każda niedziela. . †