ГРОДНА
Субота,
05 ліпеня
2025 года
 

артыкулы рубрыкі
"Слова рэдактара" >>
marcinowicz2020
Просім дасылаць пытанні на адрас:
230025 г. Гродна, вул К. Маркса, 4.
e-mail: slowo.grodnensis@gmail.com

Расце колькасць разводаў

Роздум - На шляху да святасці

Нацыянальны статы­стычны камітэт Бела­русі апублікаваў інфармацыю аб колькасці шлюбаў і разводаў у краіне на пачатак гэтага года. Лічбы ўражваюць: калі ў студзені мінулага года на 1000 шлюбаў прыпадала 673 разводы, то сёлета ў студзені на 1000 шлюбаў зафіксавана ўжо 930 разводаў.
    Памяншаецца колькасць зарэгістраваных шлюбаў: у студзені 2011 г. новых шлюбаў было зарэгістравана на 17% больш, чым у студзені гэтага года. На тысячу жыхароў на пачатак гэтага года прыпадала 4,4 шлюбы, а ў студзені мінулага года гэты паказчык быў 5,2.
    Дадзеную сітуацыю мы папрасілі пракаментаваць псіхолага Каталіцкай сямейнай кансультацыі ў Гродзенскай дыяцэзіі Аляксандра Ёду:

Чытаць цалкам: Расце колькасць разводаў

 

Неразумны флюгер

Адпачынак - Дзіцячы куточак

– Ах, як жа цяжка жыць, – уздыхаў флюгер, круцячы галавой у розныя бакі. – Вецер то туды, то сюды. А я павінен за ім паспяваць. А дождж, калі б Вы ведалі, як мяне даймае дождж. Ён змушае мяне круціцца без прыпынку. У мяне круціцца галава і мне пачынае здавацца, што яшчэ трохі, і я звалюся.
    Маленькая божая кароўка ўважліва слухала скаргі флюгера, гледзячы на яго вочкамі-пацеркамі. Ёй да слёз было шкада яго. Яна толькі ўчора прыляцела ў гэтую мясцовасць і яшчэ не паспела ні з кім пазнаёміцца, акрамя флюгера, які працягваў жаліцца:
    – А калі яшчэ гром і маланка пачынаюцца!.. Вы сабе не ўяўляеце, які гэта жах. Мяне падкідае і збівае з напрамку. Не, я больш так не магу, я не перажыву гэтага. Усе круцяць мною, як жадаюць, як каму ўздумаецца. І нікога ніколі не цікавіць, чаго жадаю я сам.

Чытаць цалкам: Неразумны флюгер

 

14 сімвалічных стацый

Зваротная сувязь - Задай пытанне

Кс. Алег КанановічКрыжовы шлях бярэ свой пачатак са шляху, які прайшоў Езус Хрыстус, асуджаны на смерць, пачаўшы ад плошчы Пілата да Галгофы. Мука разважаецца на 14 сімвалічных стацыях. Святое Пісанне не мае дакладнай трасы Крыжовага шляху, і толькі 9 з 14-ці стацый маюць сваю падставу ў евангелічных апісаннях мукі Пана.
    Першыя хрысціяне групамі ці паасобна пілігрымавалі ў Святую Зямлю, разважаючы мукі Збаўцы на тых месцах, дзе Яго катавалі і забілі. З IV ст. ва ўсім хрысціянскім свеце ставяць крыжы пры дарогах, каля рэк і ў мясцовасцях, куды вернікі накіроўваліся, каб разважаць муку Пана.
    У перыяд крыжовых паходаў (XI-XIII стст.) крыжакі будавалі капліцы, у якіх прадстаўлялі найважнейшыя падзеі з мукі Пана Езуса. Так узнік Крыжовы шлях, які ў наступных стагоддзях (XIV-XVII) яшчэ больш пашыраўся і распаўсюджваўся ў розных краінах.
    Пашырэнню Крыжовага шляху і яго распаўсюджванню спрыялі перш за ўсё манаскія ордэны, у асноўным францішкане. Стацый Крыжовага шляху часта было вельмі шмат. Так, разважанне Крыжа і Гробу Езуса ў першых стагоддзях пазней у некаторых раёнах павялічылася да некалькіх дзясяткаў, а нават некалькіх соцень стацый. У 1731 годзе Клеменс XII абмежаваў Крыжовы шлях да 14 стацый.

Чытаць цалкам: 14 сімвалічных стацый

 

15 гадоў

Актуальна - З жыцця Касцёла

345 нумароў, тысячы артыкулаў, мільёны экзэмпляраў і, што самае галоўнае, дзесяткі тысяч верных Чытачоў. Дакладна 15 гадоў таму, у сакавіку 1997 года, выйшаў першы нумар газеты “Слова Жыцця”.
“Слова Жыцця” – гэта адзіная рэлігійная газета ў Гродзенскай дыяцэзіі. Яна таксама з’яўляецца адным са старэйшых каталіцкіх выданняў у Беларусі. Гэта двухтыднёвік, які выдаецца ў дзвюх моўных версіях: польскай і беларускай. Характар газеты рэлігійна-інфармацыйны. Тэмы, якія тут закранаюцца, вельмі важныя і блізкія кожнаму чалавеку. Яны абмяркоўваюцца на прафесійным узроўні, з разважлівасцю і без пагоні за павярхоўнасцю, эфектнасцю і падманлівым бляскам. Спосаб евангелізацыі, выбраны рэдакцыяй, дае магчымасць кожнаму Чытачу праглядаць газету з даверам да знаёмага, якога цэняць і цікавяцца яго поглядам.
 

Каб гэтая газета была Словам, якое робіць Жыццё прыгажэйшым

Актуальна - З жыцця Касцёла

   Кс. пралат Яраслаў Грынашкевіч, Галоўны рэдактар  у 1997-2006 гг.Гадавіны – гэта важна. Яны ствараюць нагоды, каб затрымацца на хвілінку, ацаніць плён мінулай працы. Гадавіны падказваюць, што мінулае, безумоўна, з’яўляецца важным, але ўлічваецца будучыня і планы, звязаныя з ёй, каб было магчыма ў радасці святкаваць чарговыя юбілеі.

   Такая нагода, як 15-годдзе “Слова Жыцця” павінна ўспрымацца як падзяка за ўсё дабро, якое стала магчымым дзякуючы ўзнікненню каталіцкай газеты.

   Дазвольце мне, дарагая Рэдакцыя і шаноўныя Чытачы, коратка ўзгадаць яе пачатак. Першы нумар “Слова Жыцця” выйшаў на пачатку сакавіка 1997 года, і ад гэтага нумара адлічваецца час існавання газеты. Але, хіба, яна “пачалася” на некалькі гадоў раней, ... у Рыме. Восенню 1994 года ў пасяджэннях Сіноду Біскупаў прымаў удзел наш гродзенскі Ксёндз Біскуп Аляксандр. Гэта тады падчас сустрэчы (я вывучаў там сродкі масавай інфармацыі) Ксёндз Біскуп уразіў мяне прапановай: “Прыедзь у Гродна і дапамажы нам заснаваць каталіцкую газету”.

Чытаць цалкам: Каб гэтая газета была Словам, якое робіць Жыццё прыгажэйшым

 

Не страціць духа свайго паклікання

Актуальна - З жыцця Касцёла

Кс. Валерый Быкоўскі, Галоўны рэдактар у 2007 г. – жнівень 2009 г.
   Юбілей, які цяпер перажывае наша дыяцэзіяльная газета “Слова Жыцця”, заахвочвае ўсіх нас да падзякі Пану Богу за магчымасць працягваць справу, якая 15 гадоў таму дзякуючы ініцыятыве кс. б-па Аляксандра Кашкевіча і актыўнаму ўдзелу кс. прэлата Яраслава Грынашкевіча ўпершыню ў гісторыі каталіцкай прэсы Гродзенскай дыяцэзіі ўбачыла свет.

   Напэўна, нельга забываць пра ўсіх тых, хто самым розным чынам на працягу многіх гадоў стараўся сваім укладам узбагаціць такую важную справу. Гэта, перш за ўсё, калектыў рэдактараў, перакладчыкаў, журналістаў і многіх іншых людзей добрай волі, якія супрацоўнічалі з нашай газетай, узбагачаючы яе артыкуламі і навінамі з жыцця Касцёла, асобных парафій і свету.

   Касцёл на працягу стагоддзяў стараецца па-рознаму выконваць місію Хрыста ў абвяшчэнні Добрай Навіны “Ідзіце і навучайце...”.

Чытаць цалкам: Не страціць духа свайго паклікання

 

Прызнанне і ўдзячнасць належаць усім

Актуальна - Пастырскае Слова

Аляксандр Кашкевіч, Біскуп Гродзенскі
Улюбёныя ў Хрысце Па­ну Браты і Сёстры, дарагія Чытачы дыяцэзіяль­най Газеты “Слова Жыцця”!
З нагоды 15-й гадавіны існа­вання нашага Выдання, прагну скласці свае сардэчныя пажаданні Ксяндзу Галоўнаму Рэдактару, усяму Рэдакцыйнаму Калектыву і ўсім Чытачам.

   Ужо на працягу 15-ці гадоў “Слова Жыцця” госціць у тысячах каталіцкіх сямей, як у нашай дыяцэзіі, так і за яе межамі, прадастаўляючы дакладную і аб’ектыўную інфармацыю аб жыцці паўсюднага і мясцовага Касцёла, звяртаючы ўвагу на актуальныя праблемы сучаснага свету, фармуючы сэрцы і розумы Чытачоў у духу веры, а таксама паслядоўна падаючы хрысціянскія каштоўнасці як незаменныя для ўсяго грамадства. Трэба з радасцю адзначыць, што акрамя рэалізацыі гэтай асноўнай для кожнага каталіцкага СМІ місіі, “Слова Жыцця” становіцца таксама каштоўным сродкам абмену думкамі паміж Чытачамі, даючы магчымасць выказацца на непакоячыя пытанні, узмацняючы такім чынам міжчалавечыя сувязі і далучаючыся да пабудовы супольнасці, якая жыва цікавіцца справамі Касцёла ў нашай дыяцэзіі.

Чытаць цалкам: Прызнанне і ўдзячнасць належаць усім

 

Газета стала вядомай

Актуальна - Пастырскае Слова

Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі Апостальскі Адміністратар  ad nutum Santcae Sedes Пінскай дыяцэзіі
Дарагая Рэдакцыя і Чытачы “Слова Жыцця”!
З нагоды круглай, пятнаццатай, гадавіны паўстання газеты Гродзенскай дыяцэзіі “Слова Жыцця” ад усяго сэрца віншую і перасылаю шчырыя пажаданні.

   За мінулых паўтара дзесяцігоддзя выдаваемая над Нёманам газета стала вядомай, любімай і папулярнай. У ёй можна знайсці інфармацыю аб жыцці мясцовага і ўсеагульнага Касцёла, разважанні Божага слова, тэматычныя артыкулы, евангелізацыйныя і катэхетычныя матэрыялы, гумар і г.д. Яна патрэбна як моладзі, так і старэйшым людзям.

   Гэта вельмі важна перад абліч­чам выклікаў сучаснага свету, найваж­нейшымі з якіх з’яўляюцца секулярызм і матэрыялізм, рэлігійная бязграматнасць, адыход ад маральных норм і духу Евангелля. Чалавек часта жыве так, быццам бы Бог увогуле не існуе. Такім чынам ён імкнецца да абсалютнай свабоды, якая на самай справе замест таго, каб быць свабодай Божых дзяцей, становіцца свабодай ад Бога. Гэта вельмі вялікая небяспека, таму што без Бога жыццё чалавека губляе свой сэнс.
 

Чытаць цалкам: Газета стала вядомай

 

Усе мы можам фармаваць сябе

Роздум - На шляху да святасці

А. Леон Кнабіт OSB, бенедыкцінец з Тынецкага абацтва
Дарагія чытачы! У чарговы раз на старонках нашай дыяцэзіяльнай газеты мы пачынаем час велікапосных рэкалекцый, якія павінны падрыхтаваць нас да свят Змёртвыхпаўстання Пана. У чарговых нумарах нашай газеты мы хочам прадставіць Вам спецыяльныя велікапосныя навучанні. Столькі ўжо пастоў за намі… Кожны быў іншы, кожны нёс з сабой новыя перажыванні. Спадзяёмся, што рэкалекцыі са “Словам” дазволяць Вам яшчэ лепш падрыхтавацца да Вялікадня. Давайце будзем памятаць пра ўнутранае сканцэнтраванне і прысвячэнне часу для Бога.
Святы Павел, за­дум­­ваючыся над намаганнямі спартсменаў, падкрэсліў, што яны стараюцца, каб заваяваць першую ўзнагароду – вянец, які ў рэшце рэшт будзе знішчаны, а нашыя намаганні накіраваны на тое, каб здабыць вянец незнішчальны – вечны. А якімі павінны быць нашыя намаганні ў гэтым Вялікім посце? Божая навука гаворыць нам пра ўчынкі міласэрнасці, з якіх першачарговымі з’яўляюцца тры: малітва, пост і міласціна. З гэтага пункта гледжання хрысціянін павінен правесці грунтоўную рэвізію жыцця, каб паглыбіць сваю рэлігійнасць. Не ўсе з нас маюць магчымасць актыўнага ўплыву на тое, што адбываецца вакол нас, але ўсе мы можам фармаваць сябе больш да Бога і ўплываць на думкі праз нашае слова і сведчанне жыцця.

Чытаць цалкам: Усе мы можам фармаваць сябе

 

Час Вялікага посту: як перажываць яго правільна?

Роздум - На шляху да святасці

Кс. Віктар ХанькоВялікі пост як асаблівы перыяд у жыцці хрысціяніна выклікае ў нас шмат пытанняў. Ці дастаткова таго, што я не буду ўжываць мяса і слухаць музыку? Колькі разоў я мушу ўдзельнічаць у Крыжовым шляху? Што для мяне Вялікі пост – нудная традыцыя маіх бабуль і дзядуль ці ўсё ж такі штосьці большае? А чаму святар з-за амбона кажа, што Вялікі пост – гэта мой шанец? Як тады яго выкарыстаць? Як абраць адпаведную для сябе пастанову на Вялікі пост? А калі я раптам “спатыкнуся” ў часе посту і не вытрымаю пастановы? Ці вялікі гэта грэх? Дапамагчы разабрацца з гэтымі пытаннямі мы папрасілі ксяндза Віктара Ханько, вікарыя касцёла св. Францішка Ксаверыя ў Гродне.
– Ксёндз Віктар, у чым асаблівасць перыяду Вялікага посту?
    – У гэты час чалавек у першую чаргу засяроджвае ўвагу на тым, каб паглыбіцца ў сваё “я”. На гэтыя ўнутраныя развагі ёсць сорак дзён. Лічба 40 сімвалічная: яна абазначае ачышчэнне. Гэта час, калі чалавек мусіць знайсці сваё “я” ў самім Богу, у таямніцы Пана Бога. Асаблівая таямніца Вялікага посту – гэта містэрыя Уваскрашэння Хрыста. Таму мы паглыбляемся ў сябе, каб знайсці сваё “я” ў адносінах да Бога, да сябе і да бліжняга чалавека. Нельга знайсці Бога, калі, напрыклад, мы не ядзім мяса. Самі па сабе нейкія велікапосныя пакуты не могуць паспрыяць таму, што ў гэтым мы знойдзем Бога. У Вялікі пост я як ксёндз задаю сабе пытанне: што я раблю правільна, чаго не раблю і што павінен рабіць? Як ксёндз, як той, каго паклікаў Бог, я пытаю сябе, што асаблівага я павінен знайсці, на што раней не звяртаў увагі? Я заўсёды кажу бацькам: “Ты як бацька, Ты як маці, што Вы робіце ў адносінах да сваіх дзяцей? І што павінны рабіць?”

Чытаць цалкам: Час Вялікага посту: як перажываць яго правільна?

 

Куды вядзе чорны кот?

Роздум - На шляху да святасці

Думка пра небяспеку язычніцтва ў нашыя часы можа падацца беларускаму хрысціяніну даволі смешнай. Каменныя стоды, якім пакланяліся нашыя продкі, даўным-даўно сплылі па рацэ, калі сотні гадоў таму адбывалася хрышчэнне нашых зямель. І нават у хаце самай глухой вёскі на сцяне абавязкова вісяць хрысціянскія абразы. Аднак, калі паглядзець на жыццё сучаснага чалавека бліжэй, то высветліцца, што язычніцтва ў чыстым выглядзе падсцерагае нас на кожным кроку. Узгадайце, калі вы апошнім разам чыталі астралагічны прагноз на будучы тыдзень? А хто з вас не чытаў “асаблівасцей вадалея ці блізнят”, думаючы пра выбар будучага сужэнца? А на Новы год вы апраналі штосьці чырвонае, каб задобрыць тыгра ці дракона? Ці, можа, павыкрэслівалі ўсе важныя планы з гэтага года з-за таго, што ён высакосны? Можна пералічваць далей: чорная кошка, жанчына з пустым вядром, дробная купюра ў новы кашалёк, каб “грошы вяліся”... А між тым, усё гэта праявы веры ў магічныя сілы прыроды, у залежнасць чалавека ад пэўнага збегу абставін і акалічнасцей, што наўпрост супярэчыць прынцыпам хрысціянства. Як тлумачыць айцец Юзаф Макарчык, пачатак гэтак званыя забабоны бяруць акурат у традыцыі язычнікаў:

Чытаць цалкам: Куды вядзе чорны кот?

 

Благодаря реколлекциям я ощутила любовь Бога

Зваротная сувязь - Лісты чытачоў

Три года... Много это или мало? На первый взгляд – мало, но, по сравнению с тем, что я пережила, – много.
Наш приход Святого Николая в красивом городском поселке Мир Кореличского района три года назад получил от Бога “подарок” – НАСТОЯТЕЛЯ, первого после Второй мировой войны. Наш костел – это один из древнейших архитектурных памятников конца 16 – начала 17 веков (фундатор – Николай Кристоф Радзивилл Сиротка). Через 20 лет после построения он был перестроен под руководством итальянского архитектора Бернардони и в 1605 году был освящен виленским епископом Бенедиктом Война. Значит, наш костел – это “изюминка” средневековья. Но эта “изюминка”, к сожалению, была разрушена и заброшена на протяжении очень многих лет. Когда-то в приходе было 4700 прихожан, а теперь нас всего 40.
    С приходом нашего настоятеля, ксендза Александра Севастьяновича, силами всех людей, и не только нашего поселка, но и всего мира, костел потихоньку восстанавливается. За это мы в своей ежедневной молитве благодарны всем людям. Вместе с восстановлением костела восстанавливаются и наши сердца, то есть, в них освобождается место для Иисуса.

Чытаць цалкам: Благодаря реколлекциям я ощутила любовь Бога

 

Старонка 241 з 300:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

 
green
Адзначаем імяніны:
Да канца года засталося дзён:  180

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.