GRODNO
Wtorek,
26 sierpnia
2025 roku
 

artykuły roździału
"Słowo Redaktora" >>
marcinowicz2020
Swoje pytania mogą Państwo przesyłać pod
adresem
: Grodno 230025, ul. K. Marksa 4.
e-mail: slowo.grodnensis@gmail.com

Z mediów katolickich (171)

Aktualności - Prasa

deon pl13 285 par bucików
   przed Parlamentem
   Nowej Zelandii

   Dziecięce buciki zostały symbolicznie ułożone na pamiątkę dzieci, którym odebrano życie w ramach aborcji.
To obrazowo pokazuje przerażającą skalę aborcji. Nowa Zelandia to stosunkowo niewielki kraj z 4,5 mln mieszkańców. „W ubiegłym roku w aborcji w kraju zginęło 13 285 dzieci nienarodzonych. Bez względu na powód, dla którego kobiety szukały aborcji, życie w ich łonie zostało utracone. Nigdy nie wolno o tym zapominać. Ci chłopcy i dziewczęta już nie wypowiedzą się sami za siebie” – potłumaczyli organizatorzy akcji.

Więcej: Z mediów katolickich (171)

 

Dlaczego protestanci chrzczą dorosłych, a katolicy – dzieci?

Kontakt zwrotny - Pytania i odpowiedzi

kulaha
Najpierw warto wspomnieć, że w Kościele katolickim chrztu się udziela nie tylko dzieciom, lecz także dorosłym, którzy nie zostali ochrzczeni w imię Trójcy Przenajświętszej. Tak więc lepiej jest powiedzieć, że katolicy chrzczą dzieci i dorosłych. Protestanci natomiast inaczej rozumieją sakramenty, co skutkuje innym sposobem postrzegania i praktykowania wiary.
    Nauka Kościoła katolickiego opiera się na Piśmie Świętym oraz Tradycji, sięgającej początków wspólnoty wiernych i formacji w ciągu pierwszych wieków chrześcijaństwa. Kościół nadal wykonuje nakaz Chrystusa: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19) – głosząc współczesnemu człowiekowi słowa Zbawcy: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16).

Więcej: Dlaczego protestanci chrzczą dorosłych, a katolicy – dzieci?

 

Jezus moim najlepszym Nauczycielem

Odpoczynek ze Słowem - Kącik dziecięcy

Po co się uczyć? Na pewno po to, by zdobyć wiedzę, być mądrym. Pomagają nam w tym rodzice, nauczyciele, katecheci, którzy starają się przekazać istotne informacje przydatne w życiu. Jednak jest jeszcze jeden bardzo dobry Nauczyciel – Jezus. Przez swoje Słowo i sakramenty pragnie pokazać każdemu z nas drogę do krainy życia wiecznego. Trzeba tylko Go słuchać i prosić w modlitwie o łaskę mądrości.
    O tym, jak ważne jest bycie posłusznym, słuchanie rad starszych, jest przytoczone niżej opowiadanie Brunona Ferrery.
Na niewielkiej farmie wśród pól biedny wiejski mieszkaniec zrzędził:
    – I w tym roku zginęło zboże. Na tej ziemi tylko brzoskwinie dobrze rosną. Jednak szukać ich trzeba w Innym Kraju. Znajduje się bardzo daleko, a ja nie mam ani sił, ani czasu.
    Gdy to narzekanie usłyszał jego syn, stanowczo powiedział:
    – Możemy tam pójść ja i moja siostra Loreta. Jesteśmy już dorośli i bardzo byśmy chcieli zobaczyć Inny Kraj.

Więcej: Jezus moim najlepszym Nauczycielem

 

Męczenniczki z Nowogródka – cenny i niezniszczalny skarb

Aktualności - Życie Kościoła

4 września w diecezji grodzieńskiej jest obchodzone liturgiczne wspomnienie bł. Marii Stelli i jej 10 towarzyszek, męczenniczek z Nowogródka. Zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu zostały rozstrzelane w Batorowskim Lesie 1 sierpnia 1943 roku. Siostry nazaretanki oddały swoje życie, by ratować 120 osób, przeważnie ojców rodzin, i ks. Aleksandra Zienkiewicza. Ofiarę zakonnic pamięta się nadal, w ciągu wielu lat po ich śmierci męczeńskiej. Błogosławione nazaretanki apelują o miłość do Kościoła i jego pasterzy, uczą, że przeciwko szydzeniu, przemocy, niesprawiedliwości trzeba walczyć mocą miłości, znosząc cierpienie, nieść pokój światu.
Uroczystości ku czci błogosławionych Z okazji 75-lecia męczeńskiej śmierci 11 błogosławionych sióstr nazaretanek w Nowogródku odbyła się uroczystość.
    28 lipca w Batorowskim Lesie – miejscu rozstrzelania zakonnic – odprawiono Mszę św., podczas której obecni dziękowali Panu za dar błogosławionych męczenniczek dla Kościoła na Grodzieńszczyźnie oraz Kościoła na Białorusi. Przez ich wstawiennictwo uczestnicy Mszy prosili Boga o łaskę głębokiej, mocnej wiary, odwagi, prawdziwej miłości do Niego i bliźnich dla siebie samych, swoich rodzin, wspólnot, do których należą. Modlili się też za narody, które doświadczają wojen i zamachów terrorystycznych, za kraje, gdzie mają miejsce konflikty wewnętrzne, by tam, gdzie jest przemoc i nienawiść, zakwitły pojednanie i przebaczenie.

Więcej: Męczenniczki z Nowogródka – cenny i niezniszczalny skarb

 

Św. Stanisław Kostka: patron dzieci i młodzieży

Liturgia - Nasi orędownicy przed Bogiem

W ikonografii św. Stanisław Kostka
jest przedstawiany w stroju jezuity, 
czasami razem z aniołem podającym
mu Komunię św., Dziecięciem Jezus
na jego ręku, Madonną.
Jego atrybutami są krucyfiks,
laska pielgrzymia, lilia, różaniec. Patrzył na świat inaczej niż inni.
    Pomocą w tym byciu „innym” służyła mu mocna wiara w Pana Boga, całkowite zaufanie do Wszechmocnego oraz przekonanie, że może zostać świętym.
   Jest patronem młodych ludzi, a także liturgicznej służby ołtarza.
Powierzył się opiece Matki Najświętszej
    Stanisław przyszedł na świat 28 grudnia 1550 roku w Rostkowie (Polska) w rodzinie szlacheckiej.
    Od najmłodszych lat był bardzo wrażliwy. Pierwsze nauki pobierał w domu. W wieku 14 lat razem ze swoim starszym bratem Pawłem został wysłany na dalszą naukę do szkoły prowadzonej przez ojców jezuitów w Wiedniu (Austria).

Więcej: Św. Stanisław Kostka: patron dzieci i młodzieży

 

Dziękujemy, że pomogliście Darii wrócić do domu!

Aktualności - Życie Kościoła

Około 8 miesięcy trwała akcja poświęcona zbiórce środków pieniężnych na kupienie aparatu do sztucznej wentylacji płuc dla ciężko chorej Darii Kowalewskiej. Wzięli w niej udział również liczni czytelnicy gazety „Słowo Życia”. W lutym na stronach numeru ukazał się artykuł, w którym został zawarty apel o niepozostanie obojętnymi na cudze nieszczęście, a także podano sposoby, jak można pomóc dziewczynce, przez dłuższy czas znajdującej się w reanimacji Grodzieńskiego Obwodowego Dziecięcego Szpitala Klinicznego.

   Nitka po nitce
    Krótko przypomnijmy historię dwuletniej Darii.
    Gdy miała 9 miesięcy, zdiagnozowano u niej rdzeniowy zanik mięśni. Cierpiący na tę chorobę mają problem z oddychaniem, ssaniem i łykaniem.
    Ponad rok Daria spędziła w reanimacji dziecięcego szpitala, ponieważ była podłączona do aparatu do sztucznej wentylacji płuc, który podtrzymywał jej funkcje życiowe. Aby móc opuścić mury szpitalne, do których zostało ograniczone życie małej dziewczynki, taki aparat trzeba mieć w domu. Jednak młodą rodzinę nie było na niego stać.

Więcej: Dziękujemy, że pomogliście Darii wrócić do domu!

 

Slowo dla Życia (169)

Aktualności - Słowo dla Życia

Papież Franciszek
   Chrystus rzeczywiście chce wstrząsnąć uczonymi w Piśmie i faryzeuszami ze względu na błąd, uchylania się woli Boga, w który popadli, zaniedbując przykazania, aby przestrzegać ludzkich tradycji. Reakcja Jezusa jest surowa, ponieważ chodzi o wielką stawkę: o prawdę relacji człowieka z Bogiem, o autentyczność życia religijnego. Obłudnik jest kłamcą, nie jest autentyczny.
    Także i dzisiaj Pan zachęca nas, abyśmy unikali tego zagrożenia, abyśmy nadawali większą wagę formie niż istocie. Wzywa nas, by nieustannie na nowo rozpoznawać to, co jest prawdziwym centrum doświadczenia wiary, czyli miłość Boga i miłość bliźniego, oczyszczając ją z obłudy legalizmu i rytualizmu. [...] Nie powinna to być postawa zewnętrzna, lecz istotna postawa wewnętrzna: oznacza czuwanie, aby nasz sposób myślenia i działania nie był zanieczyszczony przez mentalność światową, czyli próżność, chciwość, pychę. W istocie kobieta czy mężczyzna, który żyje w próżności, chciwości, pysze, a sądzi i pokazuje się jako osoba religijna i wręcz posuwa się do potępiania innych, jest obłudnikiem.
Fragment przemówienia wygłoszonego podczas modlitwy „Anioł Pański” w Watykanie, 02.09.2018  

Więcej: Slowo dla Życia (169)

 

Warto wiedzieć (126)

Aktualności - Warto wiedzieć

☞ Kościół w Brazylii przyjął podstawowy dokument dotyczący ewangelizacji, rozpracowany w Fortaleza podczas spotkania prezydium episkopatu z 82 biskupami północnej części kraju. W szeregu najważniejszych poruszonych pytań znalazły się tematy: okazywanie szacunku do charakterystycznych rys religijności narodowej, otwartość na dialog ekumeniczny, tolerancyjność w relacjach międzywyznaniowych. W dokumencie zostało podkreślone, że Kościół w Brazylii powinien się stać bardziej misyjny, utożsamiający się z ubogimi oraz bronić ludzi, którzy cierpią z powodu wszelkiego rodzaju presji, niezależnie od tego, czy mają one charakter polityczny, ekonomiczny czy też religijny.

Więcej: Warto wiedzieć (126)

 

„Chodziłam ścieżkami błogosławionych męczenniczek, obraz każdej noszę w swym sercu...”

Aktualności - Życie Kościoła

Na ścianach długiego klasztornego korytarza w Nowogródku umieszczone są tablice, opowiadające o błogosławionych siostrach męczenniczkach. Z krótkich zdań wyłania się przepiękny obraz nazaretanek: serdeczne, dobre, cierpliwe, gorliwe, o mocnej wierze i niezachwianym zaufaniu wobec Bożych planów.
    Ich imiona, postawa, przykład miłości silniejszej od śmierci pozostały w pamięci wielu osób. W dzisiejszym numerze „Słowa Życia” s. Teresa opowiada o wpływie błogosławionych sióstr na jej życie oraz roli, którą odgrywały w Nowogródku..
Dziecięce wspomnienia
    Urodziłam się w Nowojelni. Jednak odkąd siebie pamiętam, mieszkaliśmy w Nowogródku. Będąc małą dziewczynką, znałam siostry tylko z widzenia: spotykałam je w kościele lub na ulicy. Potem uczęszczałam do Szkoły Powszechnej Sióstr Nazaretanek i już na co dzień spotykałam się z zakonnicami, a więc miałam możliwość poznać je bliżej. Do dziś pamiętam twarz, sylwetkę, a nawet głos każdej z sióstr.
    Bardzo żywe wspomnienia wiążą się z s. Kanizją, która uczyła śpiewu. Jednym z naszych ulubionych utworów była piosenka o wróbelkach, podczas której wraz z koleżanką wykonywałyśmy rytmiczny taniec z laseczkami. Często spotykałyśmy się z siostrą również w kościele, gdyż była organistką. Gdy myślę o niej, przed oczyma zawsze mam taki obrazek: zakonnica idzie przez kościół, niesie śpiewniki i klucze do chóru.

Więcej: „Chodziłam ścieżkami błogosławionych męczenniczek, obraz każdej noszę w swym sercu...”

 

Z prasy katolickiej (170)

Aktualności - Prasa

catholicby2018Figura Matki Bożej
   z Fatimy uda się
   do Panamy

    Zostanie przetransportowana do kraju Ameryki Łacińskiej z okazji Światowych Dni Młodzieży, które odbędą się w 2019 roku.
Rzeźba Najświętszej Maryi Panny po raz ostatni opuszczała Portugalię w 2000 roku. Do tej pory jej peregrynacja odbyła się w 64 krajach świata.
    Przywieźć oryginalną figurę do Panamy postanowiono w związku z tym, że ogromny szacunek do Matki Bożej miał św. Jan Paweł II – inicjator Światowych Dni Młodzieży, a także z powodu jej szeroko rozprzestrzenionego kultu wśród wiernych Panamy.

Więcej: Z prasy katolickiej (170)

 

Zajmujące historie o letnim odpoczynku

Rozważania - Rozważania

Pod koniec lipca redakcja „Słowa Życia” ogłosiła konkurs na ciekawe opowiadania o swoich wakacjach z Bogiem. Dziś na stronach numeru podsumowujemy wyniki. Uwadze czytelników proponujemy prace, które zostaną wyróżnione nagrodami.
Niezwykła przygoda nad Niemnem
W lipcu młodzież z parafii św. Michała Archanioła w Nowogródku (i nie tylko) wyruszyła w niezwykłą podróż na kajakach rzeką Niemen z Lubczy do mostu znajdującego się w pobliżu Iwia. Najpierw miały miejsce instruktaż o bezpiecznym zachowaniu się nad wodą oraz wspólna modlitwa.
    Spływ zajął około 8 godzin. Uczestnicy wyprawy w składzie 9 osób pokonali razem około 40 kilometrów. Wszystko się złożyło jak najlepiej: pogoda dopisała, kajaki nie były zajęte i udało się je przetransportować do wybranego miejsca startu.

Więcej: Zajmujące historie o letnim odpoczynku

 

Czy w kościele można klękać na jedno kolano?

Kontakt zwrotny - Pytania i odpowiedzi

O klęczeniu i pokłonach możemy się dowiedzieć z Wprowadzenia ogólnego do Mszału Rzymskiego dla diecezji na Białorusi.
    Warto zauważyć, że na jedno kolano przyklękamy tylko, a nie klęczymy dłużej. Uklęknięcie poprzez ugięcie prawego kolana ku ziemi to oznaka uwielbienia. Dlatego też jest kierowane ku czci Najświętszego Sakramentu i Krzyża Świętego w czasie od uroczystej adoracji podczas liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek aż do Wigilii Paschalnej. Celebrując Mszę św., kapłan przyklęka po podniesieniu Hostii, po podniesieniu kielicha oraz przed Komunią św.

Więcej: Czy w kościele można klękać na jedno kolano?

 

Zacznijmy od podziękowania

Odpoczynek ze Słowem - Kącik dziecięcy

Witam Cię, mój maleńki Czytelniku! Zaczyna się nowy rok szkolny i katechetyczny. A to oznacza, że się skończyły wakacje – czas zabaw i swobody, radości i odpoczynku. Na pewno były to najprzyjemniejsze dnie w roku. Jeszcze długo będziemy pamiętali las, łąkę, rzekę, nadmorski piasek. Często będziemy przeglądali zdjęcia, które z taką dokładnością gromadziliśmy w albumie.
    Dlatego też od pierwszego dnia nauki staraj się pracować tak, by zdobyta wiedza pomogła Ci jak najlepiej służyć ludziom.
    Na początku nowego roku szkolnego pragnę opowiedzieć Ci zajmującą historię, którą usłyszałam kiedyś od pewnego kapłana.
    Spojrzawszy w lustrze na swą opaloną twarz, przypomnij sobie, że stałeś się doroślejszy, a to wymaga mądrości.
Wśród ruin zamku znajdowała się wieś. Według legendy wiele wieków wcześniej gościem właściciela tej wsi był giermek cesarza Fryderyka, który miał na imię Tannhauser. Był to młody człowiek o bujnych czarnych włosach i wielkich ciemnych oczach. Wiózł dwa posłania: jedno dla hrabianki Bianki, drugie - tajemniczy pergamin, związany bardzo dokładnie czerwonymi wstęgami i opatrzony potrójną pieczęcią cesarza.

Więcej: Zacznijmy od podziękowania

 

Roś jako oaza na pustyni życia

Aktualności - Życie Kościoła

Bieżący rok jest jubileuszowy dla parafii Roś (dekanat Wołkowysk). Mija równo 400 lat od momentu pierwszego cudu, który się wydarzył w kościele przed figurą Jezusa Frasobliwego. W ciągu kilku wieków do miasteczka licznie przybywają wierni, by wyprosić u Chrystusa potrzebne łaski. I On odpowiada na ludzkie potrzeby...
Z historii kościoła i parafii
    Pierwsze wzmianki o powstaniu katolickiej parafii w Rosi odnoszą się do 1611 roku. Od tego czasu na terytorium miasteczka zmieniły się trzy kościoły. Pierwszy, drewniany, został zbudowany pod koniec XVI wie- ku, konsekrowany pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Kolejny drewniany kościół w tym samym miejscu powstał w 1682 ro- ku i został konsekrowany pw. Trójcy Przenajświętszej.

Więcej: Roś jako oaza na pustyni życia

 

Jezus nie obiecał życia bez zmartwień

Aktualności - Wywiad

Proboszcz i kustosz Diecezjalnego Sanktuarium Pana Jezusa Frasobliwego w Rosi ks. Czesław Pawlukiewicz rozważa nad problemami, które prowadzą człowieka do utraty szczęścia.
– – Dziś na pewno nie ma na Białorusi miejsca, gdzie by nie słyszano o miasteczku Roś. Czym jest tak sławne?
    – – Na całym świecie istnieją miejsca wybrane przez samego Boga, gdzie działa szczególna łaska. Mówimy zarówno o Rosi, jak i Trokielach, Budsławie, Brasławie, Żyrowiczach, Wilnie, Częstochowie, Lourdes, Fatimie... W podobnych miejscach człowiek doświadcza tego, czego nie może odczuć w innej świątyni, w domu, w lesie, w polu, choć Bóg jest żywy w sercu każdego z nas.

Więcej: Jezus nie obiecał życia bez zmartwień

 

Strona 68 z 240:

Numer aktualny

 

Kalendarz 2022

Kalendarz
«Słowo Życia»
na rok 2022

Kalendarz liturgiczny

 
white
Obchodzimy imieniny:
Do końca roku pozostało dni:  128

Czekamy na Wasze wsparcie

skarbonkaDrodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.