W tym roku młodych ludzi razem z ich duszpasterzami 6-8 maja gościnnie przyjmowała parafia św. Michała Archanioła, siostry nazaretanki, a także miejscowe instytucje edukacyjne. Hasłem spotkania były słowa: „Wielkie rzeczy uczynił nam Bóg przez Maryję”.

Pierwszy dzień
    Mszy św. na rozpoczęcie wydarzenia przewodniczył biskup pomocniczy diecezji grodzieńskiej Józef Staniewski. W homilii hierarcha podkreślił, że dziś bardzo ważne jest iść naprzód. „Nie wolno stać w miejscu, trzeba nieustannie rozwijać swoją wiarę. Od was, młode pokolenie, zależy przyszłość Kościoła, społeczeństwa, kraju” – powiedział biskup. Potem odbyła się konferencja pod tytułem „Maryja naszą Matką i przykładem życia”, którą wygłosił o. Andrzej Jodkowski CSsR. Podczas przemówienia kapłan dał młodzieży cenną radę: „Jeśli chcesz być szczęśliwy, bierz do ręki różaniec”. Program pierwszego dnia na głównym placu miasta zakończył koncert uwielbienia. Wspólnie z seminaryjną grupą „AVE” młodzież sławiła Boga przez śpiew i taniec.
    Праграму першага дня на цэнтральнай плошчы горада завяршыў канцэрт праслаўлення. Разам з семінарыйным гуртом “AVE” моладзь усхваляла Бога праз спеў і танцы. †

Biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz nie raz podkreślał, że maj jest dla niego szczególnym i ulubionym miesiącem. Właśnie w tym czasie w 1976 roku hierarcha otrzymał święcenia kapłańskie, a w 1991 roku – biskupie. Przed ważnymi rocznicami rozmawiamy z ordynariuszem o rodzicach i pierwszych sakramentach, rozważamy o Bożym miłosierdziu oraz duchowej bliskości ze świętymi.

– Ekscelencjo, proszę opowiedzieć o rodzinie, z której Ksiądz Biskup pochodzi. Jak rodzice wychowywali Ekscelencję?
    – Urodziłem się we wsi Podgajdzie, należącej do parafii Ejszyszki na Wileńszczyźnie w wielodzietnej rodzinie rolniczej. Zarówno moi rodzice, jak i dalsi krewni byli katolikami. Wzrastałem w atmosferze przepojonej żywą wiarą, modlitwą, zamiłowaniem do tradycji religijnych, które były bardzo starannie i gorliwie pielęgnowane.
    Odkąd siebie pamiętam, rodzice, a w sposób szczególny mama, bardzo dbali o moje wychowanie religijne. W domu rodzinnym każdego dnia wspólnie odmawialiśmy pacierz. Robiliśmy to w sposób bardzo szczególny, ponieważ po modlitwach pacierzowych recytowaliśmy także dziesięć Bożych przykazań, pięć przykazań kościelnych, dwa przykazania miłości oraz główne prawdy wiary. Już jako małe dziecko nie tylko nauczyłem się modlić, ale poznałem także główne treści katechizmu. †

Już w Starym Testamencie można zauważyć ogromne miłosierdzie Boga do swego narodu. Ileż razy ludzie odwracali swoje twarze i serca od prawdziwej drogi, upadali w grzechach, jednak Wszechmocny za każdym razem im przebaczał i podnosił z brudu przewinień. „Pan, Bóg nasz, zaś jest miłosierny i okazuje łaskawość, mimo że zbuntowaliśmy się przeciw Niemu i nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego…” (Dn 9, 9-10).
    Widzimy ogromną miłość Stwórcy do człowieka w ciągu całej historii narodu żydowskiego. Warto zaznaczyć, że jest przeładowana trudnościami. „Nie chciał bowiem karać nas na końcu, dopiero wtedy, gdyby grzechy nasze przebrały miarę. A więc nigdy nie cofa On od nas swojego miłosierdzia; choć wychowuje przez prześladowania, to jednak nie opuszcza swojego ludu” (2 Mch 6, 15-16). Już wtedy Wszechmocny jak gdyby dawał przykład tego, co powinniśmy czynić w swoim życiu. Mogłoby się wydawać, że człowiek to zrozumie i przyjmie słowa Boga, jednak on pozostaje uparty.
    Niebieski Ojciec posuwa się w swym miłosierdziu dalej – posyła do ludzkości swojego Syna. Jezus, idąc przez miasta i wioski, poprzez przypowieści o synu marnotrawnym, zaginionej owieczce i zgubionej drachmie zwracał uwagę na ogromne miłosierdzie Boga do każdego człowieka. †

Litania to zbiór modlitewnych zwrotów adresowanych do osoby, przez orędownictwo której wypraszamy potrzebne łaski. Wezwania mające formę krótkich formułek zawierają w sobie różnorodne charakterystyki świętego, zdarzenia z jego życia. Są jak gdyby małymi kamyczkami dużego obrazu z mozaiki.
    Litania Loretańska otrzymała swoją nazwę od włoskiego miasta Loreto, gdzie w miejscowej bazylice jest przechowywany tzw. święty dom, czyli fragment mieszkania Bogarodzicy. Właśnie tu Litania do Najświętszej Maryi Panny była szczególnie popularna. Jednak uważa się, że powstała ona w XII wieku we Francji. Początkowa wersja Litanii się nie zachowała. Do jednego z wariantów tekstu w 1575 roku kierownik chóru w Loreto Costanzo Porta napisał nuty. To właśnie sprzyjało upowszechnieniu się tej wersji, która stała się znana na całym świecie. W 1581 roku papież Sykstus V darował indulgencję (zupełne odpuszczenie kar za grzechy) wszystkim tym, którzy odmawiają Litanię Loretańską.
    Maryja wyciąga swoją dłoń i pomaga każdemu, nawet największemu grzesznikowi, który się do Niej zwraca. Niech potwierdzeniem tego będzie opowiadanie kapłana salezjanina Brunona Ferrery „Święty Piotr i Maryja”. †

Objawienia Matki Bożej w Fatimie to światło, które jest podstawowym elementem najważniejszej w historii ostatnich wieków interwencji z Nieba, mającej miejsce w 1917 roku. Mija już 100 lat, a światło tamtego wydarzenia wciąż nie wygasło, nie zostało zasłonięte przez nowe latarnie objawień. Im głębszy jest wokół nas mrok, tym jaskrawszy blask objawionej w Fatimie tajemnicy Niepokalanego Serca Maryi.

Przez Najświętszą Pannę Stwórca chciał przekazać ludziom wskazówki na wędrówkę w nieznane. Prośby, rady i ostrzeżenia Niepokalanej miały nam pomóc uniknąć błędów, katastrof, cierpienia, a przede wszystkim – śmierci wiecznej. Gdyż zgodnie z Jej słowami, „wiele dusz idzie do piekła”.
    Najgłębszą przyczyną wojen, rewolucji, terroru, zamętu jest grzech. Jest on również najgroźniejszym wrogiem człowieka, ponieważ jego istota polega na odwróceniu się osoby od Boga. Dlatego Maryja przypomniała światu, że warunkiem pokoju między ludźmi jest najpierw zjednoczenie ludzi z Wszechmogącym. †

Uroczyste wydarzenie rozpocznie się akurat w 100. rocznicę objawień Niebieskiej Królowej w Portugalii. „Będziemy mieli możliwość ponownie przywołać treść orędzia fatimskiego, aby wzmocnić naszą walkę ze złem i przyspieszyć triumf Niepokalanego Serca Maryi” – zaznacza w ogłoszeniu na diecezjalną peregrynację figury Matki Bożej biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz.

Głos przeszłości
    Pierwsza peregrynacja figury Matki Bożej Fatimskiej na Białorusi była poświęcona 80-leciu objawień Maryi w Portugalii. Specjalnie na jubileusz kardynał Kazimierz Świątek poświęcił i przywiózł z ziemi fatimskiej figurę Matki Bożej, która od maja 1997 roku do września 1998 roku pielgrzymowała po kościołach i kaplicach Białorusi.
    Przed peregrynacją wierni kraju przygotowywali się do przyjęcia figury Maryi przez misje i rekolekcje, poznając treść oraz istotę fatimskiego orędzia. †

Witaj, Matko Pana,
    Dziewico Maryjo,
    Fatimska Królowo Różańca!
    Błogosławionaś Ty między niewiastami!
    Ty jesteś obrazem Kościoła napełnionego
    blaskiem paschalnego światła.
    Ty jesteś dumą naszego ludu i znakiem zwycięstwa
    nad złem.
   
    Obietnico miłosiernej miłości Ojca,
    Nauczycielko głoszenia Dobrej Nowiny,
    Znaku płonącego ognia Ducha Świętego!
    W tej dolinie radości i smutków
    naucz nas odwiecznych prawd,
    które Ojciec objawia maluczkim.
    Okaż nam siłę Twej matczynej opieki.
    Niech Twoje Niepokalane Serce,
    będzie ucieczką grzeszników
    i drogą, która prowadzi do Boga.
   
    O Fatimska Pani Różańcowa!
    Zjednoczeni z braćmi i siostrami w wierze,
    nadziei i miłości,
    Tobie się oddajemy.
    Zjednoczeni z braćmi i siostrami,
    przez Ciebie Bogu się poświęcamy.
    Zanurzeni w blasku światła,
    które z Twoich rąk wypływa,
    oddajemy cześć Bogu na wieki wieków. Amen.

Z okazji 100-lecia objawień Maryi w Portugalii „Słowo Życia” proponuje wyruszyć w wirtualną podróż po jednym z największych światowych centrów pielgrzymkowych – Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej.

Za serce sanktuarium jest uważana Kaplica Objawień. Została zbudowana w 1919 ro- ku zgodnie z prośbą wypowiedzianą przez samą Pannę Maryję. Od 1920 roku w kaplicy była wystawiona figura Matki Bożej stworzona według wizerunku, który widziała i opisała wizjonerka s. Łucja dos Santos. Figura stoi na podwyższeniu postawionym w miejscu, gdzie rósł dąb, nad którym pastuszkom objawiła się Piękna Pani. Co roku 13 maja, w rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie, figura jest wynoszona do licznie zgromadzonych pielgrzymów na plac przed świątynią.
    W 1946 roku figura Panny Maryi Fatimskiej została ukoronowana. Nad koroną pracowało 12 jubilerów. Jej waga wynosi ok. 1,2 kg. Została zrobiona z czystego złota, a ozdobiono ją perłami i kosztownymi kamieniami. W koronie Maryi umieszczono również kulę, która trafiła papieża Jana Pawła II podczas zamachu na niego w 1981 roku. Wtedy od śmiertelnego strzału Ojca Świętego uratowało tylko to, że obejrzał się za dziewczynką w tłumie, która trzymała w ręku obraz Fatimskiej Panny. Naprzeciw Kaplicy Objawienia znajduje się Bazylika Matki Boskiej Różańcowej.†

Papież Franciszek
    Nasz Bóg nie jest Bogiem nieobecnym, porwanym przez odległe Niebo. Przeciwnie, jest Bogiem „rozmiłowanym” w człowieku, którego kocha tak czule, że nie jest zdolny od niego się oddzielić. My, ludzie, potrafimy zrywać więzi i mosty. On natomiast – nie. Jeśli nasze serca stygną, to Jego zawsze pozostaje rozpalone. Bóg zawsze nam towarzyszy, nawet jeśli przytrafiłoby się nieszczęście, że zapomnielibyśmy o Nim.
    Na wąskiej grani, która oddziela niedowierzanie od wiary, decydujące jest odkrycie, że Ojciec nas kocha i nam towarzyszy, że nigdy nie pozostawia swe stworzenie w samotności.
    Jak długo będzie trwać opieka Boga nad człowiekiem? Jak długo Pan Jezus, który idzie z nami, będzie się o nas troszczył? Odpowiedź Ewangelii nie pozostawia miejsca na wątpliwości: aż do końca świata! Niebiosa przeminą, ziemia przeminie, ale Słowo Boga jest większe od wszystkiego i nie przeminie. A On to Bóg z nami, to Jezus Bogiem, który idzie z nami. Nie będzie żadnego dnia w życiu, kiedy przestalibyśmy być przedmiotem troski serca Boga. On troszczy się o nas i idzie obok. A dlaczego to czyni? Po prostu dlatego, że nas kocha.
Fragment katechezy przemówionej podczas audiencji ogólnej, 26.04.2017 †

Na 20-lecie założenia gazety redakcja ogłosiła konkurs wśród czytelników. Chętnym zaproponowano opowiedzieć o sobie i swojej przyjaźni z pismem, a także przysłać swoje zdjęcie.
    Miłym zaskoczeniem było to, że „Słowo Życia” czytają różne, a jednak bardzo podobne do siebie osoby. W listach widać, że młodych i starszych jednoczy jedno – wiara, która jest celem każdego świadomego chrześcijanina, a zarazem podstawową istotą pisma. Redakcja wyraża również szczerą wdzięczność tym wszystkim, kto skierował do pracowników „Słowa Życia” dobre słowo i złożył swoje życzenia z okazji jubileuszu założenia gazety.
    Wszystkie opublikowane listy zostały wyróżnione nagrodami, które już wkrótce trafią do swoich adresatów. Do zobaczenia na stronach gazety!

•   Podczas wizyty apostolskiej w Egipcie papież Franciszek spotkał się z prezydentem kraju Abdulem as-Sisim, szejkiem uniwersytetu al-Azhar Achmadem at-Tajjebem, zwierzchnikiem Kościoła koptyjskiego patriarchą Teodorem (Tawadrosem) II, patriarchą katolickokoptyjskim Ibrahimem Isaakiem Sidrakiem oraz innymi biskupami tego wschodniego Kościoła katolickiego, duchowieństwem, osobami konsekrowanymi i seminarzystami. Była to 18. podróż zagraniczna Ojca Świętego, a zarazem druga do Afryki. †

Uzdrowiony przyjedzie
na kanonizację do Fatimy
Rodzice chłopca wezmą udział w konferencji prasowej w sanktuarium, ujawniając szczegóły niezwykłego zdarzenia, do którego doszło przed ponad 10 laty. Wtenczas sześciolatek wypadł przez okno i odniósł poważny uraz głowy. Zespół medyczny stwierdził, że poszkodowany pozostanie w stanie wegetatywnym lub będzie niepełnosprawnym umysłowo do końca życia.
    W trzy dni po wypadku lekarze oznajmili, że chłopiec jest w pełni zdrowy. W 2007 roku inny zespół medyczny orzekł, że przypadek należy uznać za niewytłumaczalny z naukowego punktu widzenia. Rodzina uzdrowionego dziecka ujawniła, że w trakcie akcji ratunkowej ojciec przyzywał pomocy Matki Bożej Fatimskiej oraz błogosławionych Hiacynty i Franciszka. †

Od dawna na naszych ziemiach zarówno wśród prawosławnych, jak i katolików w sposób szczególny jest szanowana Bogarodzica. Matka Boża – Orędowniczka, Opiekunka, Zbawicielka, Miłosierna... Ludzie wymyślili wiele tytułów. Jest w nich skryta niezachwiana nadzieja i najszczersza wiara. Być może właśnie dlatego na Białorusi istnieje tyle pięknych legend o Jej przedziwnych objawieniach, tyle cudownych obrazów?

Światowa ikonografia liczy ok. 700 obrazów Bogarodzicy. Postanowiłem opowiedzieć o najbardziej szanowanych na ziemiach białoruskich ikonach Niepokalanej, które znalazły się na znaczkach pocztowych.
    Najbardziej znany wizerunek Maryi na Białorusi, w tym też w diecezji grodzieńskiej – Matki Bożej Ostrobramskiej, która w cudownym obrazie w sposób szczególny jest Orędowniczką ziem litewskich, białoruskich i polskich już w ciągu ponad 300 lat. Piękny obraz Najświętszej Maryi Panny z nieznacznie pochyloną głową w aureoli z 12 gwiazd i licznych promieni zaprasza do rozmyślań i modlitwy. Delikatna postać Bogarodzicy z wpółotwartymi oczyma i skrzyżowanymi na piersiach rękami budzi w człowieku miłość i zaufanie. Niezwykła łagodność, zamyślenie, słodycz, a zarazem głęboka powaga promieniują z tego wizerunku. Poczta Litwy umieściła tę cudowną ikonę na swoim znaczku w 1990 roku. †

W Kościele powszechnym rozpoczął się 54. Światowy Tydzień Modlitw o Powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Wierni są zaproszeni złączyć swe intencje z prośbą do Boga, aby posłał „robotników na żniwo swoje” (Mt 9, 38).
    Powołanie rodzi się w modlitwie i z modlitwy. Jest tego pewien ks. kanonik Józef Hańczyc, proboszcz parafii Świętej Rodziny w Lidzie. O osobistej drodze do kapłaństwa, wartości konfliktów wewnętrznych podczas formacji oraz decydującej roli pokory – w specjalnym wywiadzie dla „Słowa Życia”.

– Każde powołanie – tajemnica zarówno dla ludzi, jak i dla samego wybranego. Na przykład, św. Teresa od Dzieciątka Jezus już w wieku 9 lat wiedziała, że pragnie poświęcić swoje życie Bogu. Św. Augustyn natomiast przyjął chrzest, mając już 33 lata.
    Ks. Józefie, proszę się podzielić swoją historią: kiedy zrozumiał Ksiądz, że Wszechmogący powołuje Księdza do służby w Kościele? †

Maj to najbardziej ciepły i łagodny wiosenny miesiąc. Nazywają go również „miesiącem kwiatów”. Wiąże się to z tym, że po pierwszych deszczach nareszcie przychodzi dobra pogoda. Pola i ogrody zaczynają się zielenić, powietrze napełnia przyjemna woń kwiatów. Można powiedzieć, że maj to szczyt wiosny.
    W epoce starożytnej miesiąc maj był poświęcony rzymskiej bogini Mai – matce przyrody, żyznej ziemi. Od czasów średniowiecza w „miesiącu kwiatów” chrześcijanie zaczęli czcić Najświętszą Maryję Pannę, aby wyrazić głęboki szacunek cnotom i piękności Matki Bożej. Być może również po to, by wykorzenić istniejące obyczaje pogańskie poświęcone florze. †