Papież Franciszek
    Prawdziwym światłem jest światło Pana albo lepiej – Pan sam nim jest. Nie oślepia, ale towarzyszy i daje niepowtarzalną radość. To światło jest dla wszystkich i wszystkich powołuje. U progu każdego dnia możemy przyjąć to wyzwanie: „Powstań i świeć” (por. Iz 60, 1), idź między wieloma spadającymi gwiazdami na świecie za jaśniejącą gwiazdą Jezusa. Podążając za nią, będziemy radośni, tak jak Mędrcy, bo gdzie jest Bóg, tam jest radość.
    Ten, kto pragnie prawdziwego światła, powinien przekraczać samego siebie i szukać. Nie można się zamknąć w sobie, bezczynnie czekać i patrzeć na to, co się dzieje wokół; trzeba się zaangażować całkowicie. Życie chrześcijanina to ciągła wędrówka pośród nadziei i poszukiwania; to droga, którą podobnie jak Mędrcy, trzeba kroczyć nawet wtedy, gdy gwiazda na chwilę zniknie nam z oczu.
        
Fragment rozważania przed modlitwą „Anioł Pański”, 06.01.2017 †

•   Rozpoczął pracę najnowszy urząd Kurii Rzymskiej – Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Powstała ona z połączenia dotychczasowych Papieskich Rad: Iustitia et Pax, Cor Unum, ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowa oraz ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Od 2017 roku także w mediach zachodzą istotne zmiany. Administracje Radia Watykańskiego i Watykańskiego Centrum Telewizyjnego zostały połączone. Wejdą one w skład Kurii Rzymskiej, podobnie jak wszystkie pozostałe podmioty należące do różnych jej dykasterii.†

Шанс атрымаць уласнага
   заступніка на 2017 год

Манахіні адзначаюць, што разам са святымі заступнікамі ахвотныя атрымліваюць малітоўную інтэнцыю на год і пасланне, часцей за ўсё з “Дзённіка” св. Фаустыны Кавальскай. Місіянерка Божай міласэрнасці надавала вялікае значэнне выбару гадавых заступнікаў, разлічвала на вялікую дапамогу з неба, удзяляемую па іх просьбе.
    Бо святыя – не толькі прыклад хрысціянскага жыцця, ад якіх можна многаму навучыцца, але і магутныя хадайнікі ў Бога, што заступаюцца за лю-дзей на зямлі. †

Pod tym hasłem będzie przebiegać tegoroczny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. 18–25 stycznia przedstawiciele różnych wyznań będą się spotykać na ekumenicznych nabożeństwach i konferencjach, poznawać się nawzajem, rozmawiać i razem się modlić o pełną i widzialną jedność wyznawców Chrystusa.

Wezwani do głoszenia pojednania
    Materiały do tegorocznych modlitw ekumenicz- nych przygotowali chrześcijanie z Niemiec. Zawierają one informacje o sytuacji ekumenicznej w tym kraju, ale przede wszystkim propozycje nabożeństw, modlitw, refleksji biblijnych oraz omówienie tematu przewodniego tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Nawiązuje on do tekstu z Drugiego Listu św. Pawła do Koryntian (5, 14–20), podkreślającego, że pojednanie jest darem od Najwyższego przeznaczonym dla całego stworzenia. Na skutek Bożego działania osoba, która została pojednana w Chrystusie, jest wezwana do głoszenia tego pojednania poprzez słowo i czyn. W materiałach zwraca się też uwagę na dwie rzeczy. Mówi się w nich o celebracji miłości i łaski Bożej, „usprawiedliwieniu ludzkości jedynie przez łaskę”, odzwierciedlająca główną troskę Kościołów powstałych na skutek Reformacji Marcina Lutra. Podkreśla się w nich również drażliwy temat późniejszych głębokich podziałów, które dotknęły Kościół. Otwarcie ukazuje się i nazywa winę, podając wskazówki do wykonania kroków w stronę pojednania. †

XIV Festiwal Kolęd „Gloria in Excelsis Deo” odbędzie się w Iwiu
   W konkursie wezmą udział dzieci i młodzież – soliści, duety, trio, kwartety, zespoły oraz schole z różnych parafii dekanatu Iwie.  

   
  Wydarzenie odbędzie się w miejscowym Domu Kultury 22 stycznia. Rozpocznie się o godz. 14.00.
   

Dekanalny przegląd kolęd i pastorałek odbędzie się w Sopoćkiniach

   Koncert świąteczny tradycyjnie jest organizowany przez parafię pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza.

    Do udziału zaproszeni są zespoły, chóry, soliści.
    Wystąpić może każdy chętny. Wiek uczestników nie jest ograniczony.
   
    Szczegółowe informacje pod numerami telefonów:
    (8 029) 888-18-29 або (8 0152) 99-21-30 – ks. Antoni Obuchowski, proboszcz parafii w Sopoćkiniach.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Witam czytelników młodzieżowej rubryki „Na skrzyżowaniu”. W dzisiejszym numerze porozważamy o jedności między ludźmi i wspólnocie naśladowców Chrystusa. Zastanowimy się, po co w stosunkach szukać punktu styczności i kiedy różnorodność jest szczególnym bogactwem. Naprzód z Bogiem!
   Наперад з Богам!

    Cytat z Biblii:
    „Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam zaś przekazując słowo jednania” (2 Kor 5, 19)
    Śmierć na krzyżu Syna Bożego pogodziła człowieka ze Stworzycielem. Grzechy przestały być przeszkodą nie do pokonania na drodze do osiągnięcia szczęścia wiecznego, ponieważ Chrystus wziął je na Siebie, przybijając ludzkie występki gwoździami do drewna. Od tego momentu każdy wierzący jest powołany do niestrudzonego głoszenia tej prawdy innym, aby razem budować Boże Królestwo zarówno na ziemi, jak i na niebie.†

Które święta religijne zobowiązują wiernego do uczestniczenia we Mszy św., a które nie?

Do uczestniczenia w liturgii każdego katolika zobowiązuje III przykazanie Dekalogu: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił”. Przypominają o tym również przykazania kościelne, pierwsze z których brzmi: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy Świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”.
    Każda diecezja posiada kalendarz liturgiczny – dokument, w którym są wymienione wszystkie święta nakazane, podczas których każdy proboszcz ma obowiązek celebrowania Mszy św. w swojej parafii. Zwykle w kalendarzu znajdują się następujące święta: Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (1 stycznia), Objawienie Pańskie lub Trzech Króli (6 stycznia), Niedziela Palmowa, Zmartwychwstanie Pana, Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa lub Boże Ciało, Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca), Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia), Wszystkich Świętych (1 listopada), Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia), Boże Narodzenie (25 grudnia) oraz każda niedziela. . †

Codziennie dużo czasu poświęcamy na rozmowy. Najczęściej są to relacje z krewnymi i przyjaciółmi przez telefon komórkowy. Na to tracimy prawie cały czas wolny, z powodu czego możemy zapomnieć o najważniejszym – o rozmowie z Bogiem. A do niej wystarczy tylko chęć spotkania się z Panem na modlitwie...
   
    Od głębokiej starożytności narody, które mieszkały w różnych częściach świata, odczuwały potrzebę relacji z bogami. Wiele zjawisk przyrody (burze, nawałnice, trzęsienia ziemi, które kryły w sobie niebezpieczeństwo) przodkowie uważali za przejaw ich gniewu, dlatego próbowali udobruchać niewidzialne potężne istoty. Starożytnym ludziom się zdawało, że posiadają one ogromną moc i są w stanie pomóc (na przykład podczas polowania lub wojny). Ludzie modlili się do bogów poprzez śpiewy i zaklęcia, często przy tym tańcząc.
    Dziś o otaczającym nas świecie wiadomo dużo więcej niż w starożytności, istnieją wytłumaczenia naukowe wielu zjawisk przyrodniczych. Dlaczego więc wierni nadal się modlą?†

Po świętach Bożego Narodzenia rozpoczyna się okres odwiedzin duszpasterskich lub tak zwana kolęda. Kapłan przychodzi do parafian, by pobłogosławić wiernych oraz ich rodziny, poświęcić mieszkanie. Jak bardzo są ważne odwiedziny duszpasterskie? Co zrobić, by to wydarzenie odbyło się tak, jak trzeba, i przyniosło obfity owoc duchowy?
    Na te oraz inne pytania odpowiada ks. Witalij Dobrołowicz.

- Po co są potrzebne odwiedziny duszpasterskie?
    - Kolęda to przede wszystkim spotkanie pasterza ze swoją trzodą, dobra okazja na to, by lepiej poznać parafian, dowiedzieć się, jak i czym żyją.
    Wiele osób potrzebuje indywidualnego kontaktu ze swoim duszpasterzem, ale nie zawsze ma możliwość, by się z kapłanem spotkać, porozmawiać, podzielić się zmartwieniami. Niektórzy po prostu się wstydzą zaśmiecać księdzu głowę swoimi problemami. Dlatego odwiedziny duszpasterskie są wspaniałą możliwością, by zadać pytania, które najbardziej niepokoją konkretną osobę lub całą rodzinę. Oczywiście podczas kolędy kapłan musi odwiedzić wiele osób. Jednak nie trzeba się wstydzić, że zabierasz księdzu czas. Jeśli powiesz kapłanowi, że masz kilka ważnych pytań, jestem pewny, że znajdzie on czas na rozmowę.†

Przekraczając próg nowego roku, proponujemy przypomnieć sobie najważniejsze wydarzenia z dziejów diecezji grodzieńskiej.

W ciągu całego zeszłego roku duchowieństwo i wierni nieustannie dziękowali Bogu za 25-lecie istnienia Kościoła na Grodzieńszczyźnie i za posługę jej ordynariusza Aleksandra Kaszkiewicza. Liczba jest stosunkowo niewielka, lecz wraz z tym mamy za sobą już ćwierć wieku. Nawiasem mówiąc, struktury lokalnego Kościoła miały być stworzone jeszcze w latach 1930-tych. Już przygotowywano odpowiednie dokumenty, rozpatrywano pytanie o przeznaczeniu środków na utrzymanie, był kandydat na stanowisko biskupa... Ale wybuchła II wojna światowa. Projekt erygowania diecezji został zrealizowany przez papieża Jana Pawła II dopiero w 1991 roku.
    Z okazji jubileuszu założenia diecezji w maju zeszłego roku w Grodnie odbył się Krajowy Kongres Eucharystyczny. W nim uczestniczyło duchowieństwo z całej Białorusi, na czele ze specjalnym gościem z Watykanu – wysłannikiem Papieża kardynałem Zenonem Grocholewskim. †

Modlitwa na Nowy Rok
    Wszechmogący Boże, prosimy o błogosławieństwo na ten Nowy 2017 Rok. Nie wiemy, co nas w nim czeka, jakie radości i cierpienia przeżyjemy. Ale jesteśmy pewni, że tym, którzy Ciebie miłują, wszystko obraca się ku dobremu. Ojcze miłosierny, Ty kochasz swych dzieci, znasz początek, trwanie i kres ludzkiego życia, prowadzisz wszystkich przez czas do wieczności. Pozwól trwać przy Tobie, wiernie iść drogą przykazań, aby w mocy spokojnie i ufnie czynić to, co się Tobie podoba, a do nas należy, znosić to, co ześlesz na nas. Pragniemy rozpocząć ten rok w miłości i pozostać Tobie wierni. Nie dozwól, aby cokolwiek odłączyło nas od miłości Twojej. Kieruj nami według swojej świętej woli. W Tobie i w niej znajdziemy pokój, bo Opatrzność Boża jest naszym pokojem wiecznym u Ciebie.
   Amen

Papież Franciszek
    Fragment Ewangelii (Mt 1, 18–24) ukazuje nam dwie osoby, które bardziej niż inni zostały zaangażowane w tajemnicę Miłości: Maryję i Jej męża Józefa. Oni, którzy jako pierwsi przyjęli Jezusa przez wiarę, wprowadzają ludzi w uroczystość Bożego Narodzenia. Maryja pomaga stanąć w postawie gotowości na przyjęcie Syna Bożego w naszym życiu konkretnym, w naszym ciele. Józef zachęca, aby zawsze szukać woli Boga i wypełniać ją z pełnym zaufaniem.
    „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, zostanie Mu dane imię Emmanuel, co znaczy Bóg z nami” (Mt 1, 23). Niech to orędzie nadziei, które realizuje się w okresie Narodzenia Pańskiego, prowadzi do spełnienia także nasze oczekiwania na Boga: w nas samych, w całym Kościele, oraz w wielu małych, którymi świat pogardza, ale Bóg kocha.
   
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 18.12.2016 †

•  Papież Franciszek zjadł świąteczne śniadanie z ubogimi. W dniu jego 80-lecia przed poranną Mszą św. Papież zaprosił bezdomnych do jadalni w Domu św. Marty w Watykanie. Wśród nich było 4 Włochów, 2 Rumunów, Mołdawianin i Peruwiańczyk. Z każdym Papież porozmawiał i sprezentował argentyńskie przysmaki. Z kolei goście podarowali Ojcu Świętemu słoneczniki na znak Kościoła, zawsze obracającego się w kierunku słońca, którym jest Chrystus. Między innymi w Dniu urodzin Papież otrzymał ponad 70 tysięcy listów gratulacyjnych. Przede wszystkim w języku angielskim, hiszpańskim i polskim.†

Tydzień temu przeżywaliśmy uroczystość Narodzenia Pańskiego. Niepostrzeżenie minęła także oktawa Bożego Narodzenia. Ale świąteczny czas nadal trwa i przedłuży się aż do święta Ofiarowania Pańskiego. Według tradycji w tym okresie wierni organizują spotkania opłatkowe. Piękny zwyczaj łączy nie tylko rodziny i bliskich, ale też przyjaciół, kolegów, wspólnoty... Ludzi łączy wiara w Zbawiciela, który przyszedł na świat około dwóch tysięcy lat temu.

Wszyscy łamią się opłatkiem, który symbolizuje Ciało Chrystusa. W ten sposób zgromadzeni świadczą o tym, że Jezus jest obecny wśród nich: „Bo gdzie dwóch lub trzech jest zebranych w Moje imię, tam jestem wśród nich” (Mt 18, 20).
    Dzielenie się opłatkiem oznacza, że ludzie chcą być razem, żyć w pokoju i zgodzie, z pokorą przyjmując wszystkie radości i przeciwności losu. Przepraszają siebie nawzajem, wybaczają, składają serdeczne życzenia.
    Tradycja wywodzi się z Ostatniej Wieczerzy i jest uprawiana na jej pamięć. Jak niegdyś Zbawiciel łamiąc chleb zwrócił się do Apostołów, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje” (Mt 26, 26), tak i my za przykładem Jezusa powinni dzielić się sobą z innymi. Chrześcijanin ma być jak „chleb powszedni” – karmić głodnych. Przypomina o tym samo słowo „opłatek”, pochodzące od łacińskiego „oblatum”, czyli „dar ofiarny”. Jak chleb jest podstawowym, powszechnym pokarmem człowieka, tak „pożywieniem” dla wierzącego jest miłość. А gdy jest chleb i miłość, to do przeżycia dnia to wystarczy.
    Według tradycji w diecezji odbywają się spotkania opłatkowe różnych wspólnot z udziałem hierarchów miejscowego Kościoła – księży biskupów Aleksandra Kaszkiewicza i Józefa Staniewskiego. †