☞ Przyjmując zaproszenie Prezydenta Republiki Malty, władz i Kościoła katolickiego kraju, Ojciec Święty Franciszek odwiedzi wyspy Maltę i Gozo. Zostanie 3 papieżem, który złoży wizytę na archipelagu Maltańskim. Pierwszym papieżem, który przybył na wyspy był Ojciec Święty Jan Paweł II. Odwiedził Maltę dwukrotnie: w 1990 roku i 2001 roku. Papież Bene- dykt XVI był na wyspie z wizytą w 2010 roku. Podróż apostolska papieża Franciszka na Maltę zaplanowana jest na koniec maja tego roku. †

W ostatnim numerze „Słowo Życia” ks. kanonik Aleksander Mackiewicz, doktor teologii biblijnej i wykładowca Pisma Świętego w grodzieńskim Wyższym Seminarium Duchownym, mówił o warto- ści czytania Biblii i natchnieniu jej tekstów. W trakcie rozmowy zostały podane praktyczne wskazówki dla wiernych na temat poznania Świętej Księgi.

– Biblia powstała tysiąc lat temu. W jaki sposób pasuje ona do współczesnej rzeczywistości, zachowując aktualność i udzielając odpowiedzi na niepokojące pytania?
    – „Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki” – czytamy w Księdze Izajasza (Iz 40, 8). „Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą” – mówi Pan Jezus (Mk 13, 31). „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne […], zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” – pisze autor Listu do Hebrajczyków (Hbr 4, 12). To tylko niektóre z licznych tekstów biblijnych podkreślających aktualność i nieprzemijalność Słowa Bożego. †

Sześć lat temu, 27 kwietnia 2014 roku, w grodzieńskim kościele katedralnym św. Franciszka Ksawerego miało miejsce ważne wydarzenie: poświęcono figurę św. Jana Paw- ła II. Rzeźbę ustawiono, aby uczcić pamięć Papieża, jako przypomnienie o wybranym Opatrznością Bożą, aby była dla wiernych zawołaniem do zrozumienia i zachowania jego doktryny.

Ksiądz kanonik Jan Ku- czyński, proboszcz katedry, wspomina, że idea upamiętnienia osoby św. Jana Pawła II w rzeźbie powstała za długo przed faktem, gdy papież został zaliczony do grona świętych. Grodzieńscy katolicy próbowali wcześniej zrealizować podobną inicjatywę – postawić pomnik Ojca Świętego w pobliżu jednego z kościołów w mieście nad Niemnem, jednak nie uzyskali na to zgody ze strony władz lokalnych.
    „Gdy dowiedzieliśmy się, że papież Jan Paweł II zostanie kanonizowany, postanowiliśmy umieścić jego figurę w kościele – mówi ks. Jan. – Chciałem, aby ludzie pamiętali o świętym człowieku, który tak wiele zrobił dla Kościoła na Grodzieńszczyźnie, aby modlili się za jego pośrednictwem, ponieważ robił wielkie rzeczy za życia. Być może, jako święty będzie robił jeszcze więcej – wybłaga Boga o niezbędne łaski dla wiernych, aby mogli poznać wielkość Najwyższego”.. †

„Dotrzeć
do nieba” Ponad tysiąc młodych ludzi zebrało się z całej Białorusi, żeby swoim śpiewem chwalić Boga. Na scenie miejscowego Domu Kultury wystąpiły zespoły „The Crossway”, „Nowe pokolenie”, „Rybyproject” i „Słowo Życia” (Moskwa). Punktem zakończenia była pieśń-modlitwa za Baranowicze, za wszystkich mieszkańców i organizatorów festiwalu, za dobrobyt miasta i narodu i za jedność. Na koniec biskup Antoni Dziemianko pobłogosławił wszystkich zgromadzonych. †

Świętej pamięci ks. prałata Józefa Grasewicza zaliczyć można do wybitnych postaci Kościoła katolickiego na Białorusi. Po pierwsze, był on współzałożycielem wspólnoty zakonnej Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia (Ostrobramskiej). Po drugie, łączyła go więź przyjaźni z bł. Michałem Sopoćko. Po trzecie, kapłan przyczynił się do zachowania i ocalenia od zniszczenia słynnego obrazu Jezusa Miłosiernego, namalowanego przez Eugeniusza Kazimirowskiego według wskazówek św. Faustyny.

Ojciec zgromadzenia
    Mianowicie w Kamionce (dekanat Szczuczyn), w niewielkiej parafii św. Antoniego i Objawienia Pańskiego, gdzie ks. Józef Grasewicz przybył razem z trzema zakonnicami, potajemnie zaczęło powstawać Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które za swój główny cel postawiło zawołanie papieża Piusa X „Wszystko odnowić w Chrystusie”. Zakonnice nazywały ks. Grasewicza swoim ojcem, gdyż opracował on statuty zgromadzenia, a następnie był ich kierownikiem duchowym, spowiednikiem, wygłaszał rekolekcje i prowadził dni skupienia.
    Siostry wspominają kapłana jako człowieka wielkiej i głębokiej modlitwy. Kaplica, w której często skupiał się przed Najświętszym Sakramentem, była bardzo mała i ciasna, gdyż mieściła jedynie jeden klęcznik. Ksiądz przychodził tam codziennie, aby nabrać się mocy Bożej i zainspirować się do tworzenia homilii i przemówień. †

Przekonania „nigdy nie mam szczęścia”, „nic mi nie wychodzi”, „muszę być doskonały” często prowadzą do porażki. Jeśli ktoś myśli o kłopotach w kategoriach „zawsze” i „nigdy”, traktując je jako stale działający czynnik, to jest pesymistą. Życie, według takiej osoby, nie przynosi jej wystarczającej radości.
    Ale czy myśli mają tak silny wpływ? Wielu psychologów uważa, że tak. Ludzki mózg jest jak odtwarzacz multimiedialny, który pisze, zapisuje i wielokrotnie odtwarza wszystkie „pomyślane” ustawienia. Dlatego nie warto wypełniać się tym, co może zaszkodzić. Ważne jest, żeby zadbać o to, aby nasze myśli były zdrowe. †

Gesty i postawy ciała uczestników Eucharystii są opisane w „Mszale Rzymskim”. W ogólnym wprowadzeniu do głównej liturgicznej księgi kościoła mówi się, że odprawianie Mszy jest działaniem Chrystusa i hierarchicznie uporządkowanego ludu Bożego, dlatego ważne jest, żeby ułożyć ją tak, „aby osoby duchowne i wierni, zgodnie ze swoją pozycją, biorąc w niej udział, otrzymali więcej owoców, dla których Chrystus Pan ustanowił Ofiarę eucharystyczną swojego Ciała i swojej Krwi i powierzył ją Kościołowi [...] jako wspomnienie męki i zmartwychwstania” (por. OWMR 16-17).
Gestom i postawom ciała w ogólnym wprowadzeniu poświęcono jest kilka punktów (por. OWMR 42-44), ponieważ jest to ważny moment podczas każdej odprawianej Mszy Świętej. Podkreśla się, że należy wziąć pod uwagę opisane wymagania i tradycyjną praktykę rzymskiego obrzędu, które przyczyniają się bardziej do wspólnego dobra duchowego ludu Bożego niż do zaspokojenia osobistych pragnień. †

Witaj, Mały Czytelniku! Każdy człowiek, bez względu na to, kim jest, kiedyś opuści ten świat i pójdzie stanąć przed Panem Bogiem. Nie zabierze ze sobą niczego, co nagromadził tu na ziemi.
    Zostawi nawet ciało, które zostanie złożone do grobu. Jedyne, co zabierze – swoją duszę. Od tego, jaka ona będzie, zależy, dokąd trafi:
    do Nieba, czyśćca albo piekła.

Cały okres Wielkiego Postu, który wkrótce rozpocznie się w Kościele, przypomina nam o tym i zachęca, by nieustannie troszczyć się o swoją duszę. Czy jest dobra, czysta i piękna? Albo może brzydka i bardzo brudna? Brudna i brzydka robi się wtedy, gdy człowiek źle się zachowuje: nie kocha innych, myśli tylko o sobie, żeby mu było dobrze i wygodnie. Ale kiedy pomagamy innym, dzielimy się z potrzebującymi, kiedy jesteśmy wdzięczni za to, co mamy, kiedy słuchamy rodziców i nauczycieli, żyjemy tak, jak nas tego uczył Pan Jezus, dusza lśni i promienieje.
   Mały Czytelniku, a czy chciałbyś stanąć przed Bogiem w taki sposób, w jaki On sobie życzy? Proponuję twojej uwadzę ciekawą historię, z której możesz dowiedzieć się, jak zachować swoją duszę w czystości, aby stała się taką, jaka była tuż po chrzcie. †

11 lutego Kościół katolicki obchodzi Światowy Dzień Chorego. Jest to szczególny powód, aby wzmocnić solidarność z tymi, którzy cierpią i czekają na pomoc, a także przypomnieć działaność ludzi, którzy stali się miłosiernymi samarytanami dla bliźnich.

O tym, dlaczego czas spędzony z chorym człowiekiem jest czasem świętym, jaka jest istota wolontariatu i jak można wesprzeć cierpiących rozmyślamy razem z s. Aleksandrą Orzeszko ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. †

Żyć Ewangelią
Pierwszy Synod Diecezji Grodzieńskiej

Komisja ds. Nowej Ewangelizacji (ruchów i wspólnot)
    1. Jakie Państwo znają wspólnoty i ruchy religijne?
    2. Jakie ruchy religijne i wspólnoty istnieją i działają w Państwa parafii?
    3. Co Państwo rozumieją przez wyrażenie „nowa ewangelizacja”?
    4. Jak Państwo sądzi, czy dziś istnieje potrzeba nowej ewangelizacji i jak można ją realizować w parafii, dekanacie, diecezji?
    5. Czy uważa Państwo, że rozwój ruchów religijnych w waszej parafii, dekanacie, diecezji jest jakościowy?
    6. Czy przywiązuje się odpowiednią uwagę do rozwoju ruchów religijnych i wspólnot w Państwa parafii, dekanacie, diecezji?
    7. Czy uważa Państwo za wystarczającą troskę osób duchownych i zakonnych o działalność ruchów religijnych?
    8. Jak Państwo myśli, kto powinien głównie kierować ruchami religijnymi–osoby duchowne lub świeckie? Dlaczego?
    9. Na jakim poziomie w ruchach religijnych powinna odbywać się współpraca między osobami duchownymi i świeckimi?
    10. Jakie kierunki rozwoju ruchów religijnych uważa Państwo za najbardziej potrzebne w waszej parafii, dekanacie, diecezji?
    11. Jakie Państwo mają sugestie dotyczące ożywienia działalności ruchów i wspólnot religijnych w waszej parafii, dekanacie, diecezji?

Papież Franciszek
   Osobom przeżywającym przygnębienie z powodu swojej sytuacji słabości i bólu Jezus Chrystus nie narzuca przepisów prawa, ale oferuje swoje miłosierdzie czyli samego siebie jako odnawiającą moc. Jezus patrzy na poranione człowieczeństwo. On ma oczy, które widzą i które zauważają, gdyż patrzą głęboko, nie rozglądają się obojętnie, lecz zatrzymują się i akceptują całego człowieka, każdego z jego stanem zdrowia, nie odrzucając nikogo, zapraszając każdego do wejścia w Jego życie, aby doświadczyć łagodności. Dlaczego Jezus Chrystus żywi te uczucia? Ponieważ On sam uczynił się słabym, doświadczając ludzkiego cierpienia i otrzymując następnie pokrzepienie od Ojca. Faktycznie tylko ten, kto osobiście przeżywa to doświadczenie, będzie potrafił pocieszyć drugiego.

☞ O jciec Święty Franciszek ma nowego osobistego sekretarza – ks. Gonzalo Aemiliusa z Urugwaju (Ameryka Południowa). Zastąpił on na tym stanowisku 55-letniego ks. prał. Fabiana Pedacchio Leaniz, który podał się do dymisji. Nowomianowany z papieżem zna się od 2006 roku, kiedy kard. Jorge Mario Bergoglio, arcybiskup z Buenos Aires (Argentyna), zadzwonił do niego, ponieważ słyszał o pracy kapłana z dziećmi ulicy. Wybrany przez papieża Franciszka sekretarz będzie współpracował z innym osobistym sekretarzem Ojca Świętego ks. Yoannisem Lahzi Gaid. †

Po raz pierwszy w tym roku w Kościele katolickim obchodzono Niedzielę Słowa Bożego, którą ustanowił papież Franciszek.
    Ojciec Święty podpisał odpowiedni dokument w dniu liturgicznego wspomnienia śmierci św. Hieronima – wielkiego tłumacza Biblii na zrozumiały język dla zwykłych ludzi.

O istocie Niedzieli Słowa Bożego i wartości księgi Pisma Świętego w wywiadzie dla „Słowa Życia” opowiada ks. kanonik Aleksander Mackiewicz, doktor teologii biblijnej i wykładowca Pisma Świętego w grodzieńskim Wyższym Seminarium Duchownym. †

Posłuszni naroczańcy Rozpoczeły się już katechezy dla dorosłych i dzieci o życiu i nauczaniu Papieża-słowianina, opiekuna miejscowej świątyni. Wkrótce odbędzie się konkurs wiedzy pod hasłem tegorocznego roku pasterskiego „ Otwórzcie drzwi Chrystusowi” oraz akcja „W każdym widzieć Chrystusa”. W parafii jest przygotowany osobliwy kalendarz, gdzie na każdy miesiąc są rozpisane przedsięwzięcia poświęcone św. Janowi Pawłowi II. Nasycony plan może służyć jako przykład do naśladowania w innych wspólnotach parafialnych i zachęcić duszpasterzy i wiernych do nowych i ciekawych inicjatyw. †

“Każdego człowieka ogarniał swoim miłosierdziem, a ponieważ kochał wszystkich, sam też był kochany przez wszystkich... deklarował to osobistą zasadą, „by weselić się z ludźmi wesołymi, a płakać z tymi, którzy płaczą” – napisał o założycielu zakonu dominikanów, jego następca bł. Jordan z Saksonii.
    Dominik Guzmán urodził się około 1170 roku w Caleruega (Hiszpania). Pochodził ze starożytnego szlacheckiego rodu. Tradycja twierdzi, że matka przed jego narodzinami miała sen: pies z płonącą pochodnią biegnie i „rozpala świat”. Dominik nie unikał ciemności, wręcz przeciwnie, szybko szedł w jej kierunku. †