Ten okres liturgiczny skłania do przeżycia na nowo miłości Pana i dokonania przemiany życia, sposobu myślenia, wartościowania i postępowania. Warto z całą gorliwością podjąć trud pracy nad sobą, szczerego otwarcia się na Chrystusa Ukrzyżowanego oraz walki z grzechem, który skutkuje niewolą i śmiercią. Cel jest zawsze ten sam: odnowa naszego przymierza, naszej komunii z Bogiem. W tym świętym czasie chcemy odnajdywać znaki jedności i wspólnoty z Jezusem oraz naszymi braćmi i siostrami. Zatem otrzymujemy kolejną możliwość dobrego przygotowania się na Święta Wielkanocne.

Żyć Ewangelią
Komisja ds. Katechezy i Wychowania Katolickiego

Wychowanie nigdy nie było rzeczą łatwą, a współcześnie, jak się wydaje, staje się prawdziwym wyzwaniem. Wiedzą o tym dobrze rodzice, nauczyciele, kapłani i wszyscy ci, na których spoczywa bezpośrednia odpowiedzialność za ten proces. Nieraz można dziś usłyszeć o „wielkim kryzysie wychowawczym”, gdyż wszelkie starania, by kształtować osoby rzetelne, potrafiące współpracować z innymi i nadać sens swojemu życiu, często idą na marne.

13 marca – 6. rocznica pontyfikatu papieża Franciszka

Determinacja w reformowaniu Kościoła, ważne gesty ekumeniczne, bogaty plan zapowiedzianych i przygotowywanych podróży – oto obraz pontyfikatu Ojca Świętego Franciszka. Czym różni się od swoich poprzedników? Na jakie istotne wydarzenia z jego posługi warto zwrócić uwagę?

Prawdziwy rekordzista
    Franciszek jest pierwszym papieżem w historii, pochodzącym z półkuli południowej, z Ameryki, a także pierwszym spoza Europy od ponad 1300 lat. Na tronie Piotrowym zasiada również jako pierwszy jezuita i jako pierwszy następca św. Piotra przyjął imię Franciszek. †

Papież Franciszek
   Choć Bóg jest dla nas tajemnicą, my nie jesteśmy w Jego oczach zagadką. Bóg jest jak te matki, którym wystarczy jedno spojrzenie, aby zrozumieć wszystko o dzieciach: czy są zadowolone, czy też smutne, czy są szczere, czy też coś ukrywają. [...] Jest Tym, który uświęca, który nas przemienia swoją miłością. Ale jednocześnie my także poprzez nasze świadectwo ukazujemy świętość Boga w świecie, uobecniając Jego imię. Bóg jest święty, ale jeśli my, jeśli nasze życie nie jest święte, to mamy do czynienia z wielką niekonsekwencją. Świętość Boga powinna odzwierciedlać się w naszych działaniach, w naszym życiu.
Fragment przemówienia podczas audiencji generalnej w Watykanie, 27.02.2019 †

☞ Papież Franciszek przyjął przedstawicieli episkopatu Kazachstanu, a także katolic- kich ordynariuszy Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu, którzy przybyli do Rzymu z wizytą „Ad limina Apostolorum”. Pasterze lokalnych Kościołów zwrócili się do Ojca Świętego z prośbą o stworzenie Konferencji Biskupów Kazachstanu i Azji Środkowej. Sądzą, że to przedsięwzięcie mogłoby umocnić wsparcie Kościoła w czterech najmniejszych krajach regionu, gdzie wiernych nie jest dużo i są oni powierzeni opiece pasterskiej misjonarzy, kapłanów i osób konsekrowanych. †

Jednym z głównych tematów Wielkiego Postu jest przebaczenie.
    W tym okresie liturgicznym Słowo Boże kieruje wzrok wiernych na miłosierne odpuszczenie ich grzechów i przewinień przez Pana, a także na potrzebę szczerego darowania zranień.
    Czy istnieje choć jedna osoba, która by nie doświadczyła w swoim życiu poczucia krzywdy?
    Wielu cierpi z powodu tego, że ich krewni, bliscy, koledzy ze szkoły, studiów czy pracy, ludzie na ulicy i w różnych urzędach mają do nich zły stosunek. Niestety na każdym etapie życia – w dzieciństwie, młodości, wieku dojrzałym i starości – człowiek jest narażony na większe lub mniejsze zranienia.
    Co ma robić z tymi krzywdami? Gdzie i u kogo szukać ukojenia i ulgi w doświadczanym cierpieniu?†

Im starsi się stajemy, tym więcej krzywd i zdrad mamy za plecami. Im dojrzalsi jesteśmy w wierze, tym łatwiej jest nam przebaczyć. „Piotr zbliżył się do Niego [Chrystusa] i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy»” (Mt 18, 21-22).

Z własnego doświadczenia
    Istnieją ludzie, którym łatwo przychodzi przebaczać, inni długo pamiętają wyrządzoną im krzywdę, nie będąc w stanie pogodzić się z tym zranieniem. Każdy z nas jest inny i inaczej postrzega świat. „Gdyby każdy miał to samo, nikt nikomu nie byłby potrzebny” – pisał ks. Jan Twardowski w wierszu „Sprawiedliwość”. Przebaczenie również jest sprawą indywidualną, najbardziej osobistą z możliwych.†

Z Bogiem przez codzienność

Proszę sobie wyobrazić sytuację: człowiek, który chce pić i ma przed sobą kubek wody, po prostu nie wyciąga ku niemu ręki i nadal cierpi z pragnienia. Czyż nie jest dziwakiem? Zdawałoby się, weź i się napij! Sytuacja, podkreślam, bez niedopowiedzeń: człowiek nie jest sparaliżowany, woda na odległość wyciągniętej dłoni, nikt nie zabrania mu pić... Nie pije i już. I co na to poradzisz?
    Z wodą da się w pewnym sensie coś wymyślić; w najgorszym wypadku można rzeczywiście zmusić do wypicia. Ale z wiarą? Z nadzieją, miłością Bożą i do Boga?†

Budsławski Fest 2019 Po raz pierwszy Budsławski Fest będzie obchodzony jako uznana przez UNESCO składowa niematerialnego dziedzictwa ludzkości. Jego hasło – „Królowo rodzin, módl się za nami” – współgra z tematem roku duszpasterskiego, ogłoszonego przez Konferencję Katolickich Biskupów Białorusi: „Rodzina – źródłem radości i nadziei młodzieży”. †

8 8 marca na świecie jest obchodzony Dzień Kobiet. Jest to święto tych, które z natury zostały powołane, by dawać. Dawać nie tylko życie, lecz także troskę. Wspierać nie tylko dziecko, lecz także każdego człowieka, który znalazł się obok.
    Dziś kobieta kojarzy się nie tylko z delikatnością, pięknem i miłością, lecz także z wytrzymałością, pierwszeństwem, sprytem. Uczyć się kształtować w sobie pozytywne wartości pomaga Kościół, który posiada sporo odpowiednich propozycji. Jedna z nich to ćwiczenia duchowe.

D wa lata temu w niedużym malowniczym miasteczku Adamowicze blisko Grodna, gdzie już w ciągu ćwierci wieku posługują siostry karmelitanki od Dzieciątka Jezus, zrodził się pomysł, by przeprowadzić rekolekcje dla dziewcząt. Od tego czasu kilka razy w roku na ćwiczenia duchowe przyjeżdża około 20 uczennic i studentek z parafii naszej diecezji i spoza jej granic. †

Osoba uzależniona znajduje się w szczególnej sytuacji związanej z ograniczeniem jej wolności.
    Bez względu na przyczyny problemu, potrzebuje odpowiedniej pomocy: przede wszystkim swoich bliskich, a także ludzi, którzy zajmują się leczeniem uzależnień profesjonalnie. †

W Środę Popielcową kapłan posypuje głowy wiernych popiołem, mówiąc przy tym: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” lub „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Symbolizuje to skruchę, z którą chrześcijanin powinien rozpocząć post. Popiół ma być z gałązek wierzby, poświęconych w Niedzielę Palmową ubiegłego roku. Gałęzie się spala, a zebrany popiół się święci. Ogień, który pochłania wierzbowe gałązki, symbolizuje ogień miłości przemieniający wszystko, co grzeszne, w popiół. Po liturgii Środy Popielcowej wierni wychodzą ze świątyni z krzyżykiem z popiołu na czole, jakby niosąc go w świat. A teraz proponuję Ci przeczytać ciekawe opowiadanie o popiele, które niegdyś usłyszałam. †

4 marca w sposób szczególny będziemy wspominali św. Kazimierza w 535. rocznicę jego śmierci. Tak wyjątkową uwagę do osoby świętego, który połączył życie religijne z działalnością polityczną, wyróżniał się cnotliwością, czystością i szlachetnością, był szczerym wyznawcą Eucharystii i Najświętszej Maryi Panny, powoduje fakt, że królewicz skończył swą ziemską wędrówkę w zamku w Grodnie i jest jednym z patronów diecezji grodzieńskiej.

Niebieski orędownik
    św. Kazimierza z miastem nad Niemnem, przede wszystkim trzeba wspomnieć o straconej Farze Witolda. Przebywając w Grodnie, królewicz przychodził do świątyni nawet w nocy. Gdy kościół był zamknięty, strażnicy nieraz znajdowali młodzieńca modlącego się przed drzwiami Domu Bożego.
    Św. Kazimierza uczcili jezuici, którzy zbudowali kościół pw. św. Franciszka Ksawerego. Prawy ołtarz boczny wzniesiony przez mistrza Krzysztofa Pojkera w 1709 roku został poświęcony królewiczowi i wyróżnia się swoimi ikonami. †

Żyć Ewangelią
Pierwszy Synod Diecezji Grodzieński

Małżeństwo to jedno z najcenniejszych dóbr ludzkości, które powinno być otoczone szczególną opieką. Jest ono rzeczywistością Bożą i ludzką, którą Jezus Chrystus podniósł do godności sakramentu. Mąż i żona „w swym życiu małżeńskim i rodzinnym mogą przeżywać miłość samego Boga do ludzi i miłość Pana Jezusa do Kościoła – Jego oblubienicy” – stwierdził św. Jan Paweł II w adhortacji „Familiaris consortio”.

Papież Franciszek
   Myślę o was i waszych staraniach w tych dniach, gdy omawiacie kluczowe pytania, m.in. wyzwania polityki, rozwoju ekonomicznego, ochrony środowiska, używania technologii. Chciałoby się, by fundamentem rozważań było nie tyle „co jest najlepszą okazją do eksploatacji”, ile „jaki świat pragniemy razem budować”. To pytanie, które prowadzi nas do pracy bardziej z myślą o narodach i osobach niż o kapitałach i interesach ekonomicznych. Nie ogranicza się do perspektywy jednego dnia, lecz spogląda w przyszłość, dotyczy odpowiedzialności, która leży na nas – przekazać świat tym, którzy przyjdą potem, bronić go przed degradacją zarówno środowiskową, jak i moralną.
    W rzeczywistości nie można mówić o zrównoważonym rozwoju bez solidarności. Możemy wręcz powiedzieć, że dobro, jeśli nie jest wspólne, nie służy właściwie ludzkości. Być może jak nigdy przedtem, myślenie i działanie wymagają prawdziwego dialogu z drugim, ponieważ bez niego nie ma dla mnie przyszłości. Życzę więc wam, w waszej działalności rozpoczynania zawsze od spojrzenia na ludzkie oblicza, od odczuwania krzyku narodów oraz biednych, od przyswajania sobie pytań dzieci.
Fragment przesłania do uczestników Światowego Szczytu Rządowego, 10.02.2019  †