Разважанні з Божым Словам

    Святы Ян Хрысціцель, падрыхтоўваючы шляхі Месію, які надыходзіў, паклаў пачатак часу, у якім усё павінна быць ясна, асабліва ў сферы чалавечых паводзінаў, што падлягаюць маральнай ацэнцы. Пытанні, якія ставілі людзі св. Яну, паўставалі з сумненняў, якія хвалявалі людскія сэрцы. Чалавек, які гатовы змяніць жыццё ў лепшы бок, павінен адчуць неспакой: што ён павінен рабіць, дзе шукаць шляху, які вядзе ў правільным напрамку. Гэта датычыць кожнага, хто запутаўся ў граху і ў яго выніках. Асабліва небяспечны апошнія: вынікі зла, якія як бы “ткуць” вакол нас “сетку заняволення”, бездапаможнасці. Але калі нават зло стане штодзённай з’явай, калі яно здолее апанаваць спосаб мышлення і лад людскога жыцця, то яно не стане ніколі дабром! Тады нашае сумленне – адзін з вялікіх дароў Бога-Творцы беспамылкова высылае папераджальны сігнал: неспакой сэрца, які нараджае сумненні ў дачыненні да памылковых паводзінаў. І павінна з’явіцца канкрэтнае пытанне: “Што я павінен рабіць, каб змяніць сітуацыю і атрымаць унутраны супакой?” Хоць голас сумлення можа быць заглушаны, падмануты, аднак, раней ці пазней ён дасць знаць аб сабе.
    Цяпер усё мацнейшым становіцца перакананне, што ўражлівае сумленне з’яўляецца перашкодай для правядзення зручнага ладу жыцця, але сённяшняе Евангелле разам з Янавым навучаннем напамінаюць, што крытэрыі нашага сумлення - не правілы, дыктуемые светам, але Божае слова. Вернік параўноўвае свае жаданні, свае паводзіны з канкрэтнымі навучаннямі свайго Збавіцеля, прыкладамі людзей, для якіх Евангелле не з’яўляецца недасягальным ідэалам. Святы Ян меў дакладныя ўказанні для людзей, якіх непакоілі сумненні. Не інакш будзе і ў навучанні Езуса. Гэта праўда: Хрыстовыя патрабаванні – вельмі высокія, але іхняя яснасць і перш за ўсё дапамога Збавіцеля ў іх рэалізацыі заахвочваюць хоць бы паспрабаваць іх рэалізаваць.

Кс. Яраслаў Грынашкевіч