Nazwa homeopatia, składająca się z dwóch wyrazów - homofon i patia, - w dosłownym tłumaczeniu z greckiego oznacza „podobne cierpienie”, czyli leczenie podobną metodą, środkiem choroby, w taki sposób, jaki przebieg miała ona na początku („similia similibus curantur”). Początkowo podstawy takiego leczenia zakładały chęć niesienia pomocy człowiekowi wtedy, kiedy wszystkie inne próby alternatywnego leczenia nie powiodły się. Wykorzystując metodę prób i błędów, prowadzono poszukiwania leczenia człowieka nieznanymi dotąd sposobami. Do naszych dni fenomen homeopatii jest badany i skrupulatnie sprawdzany. W 2003 r. członkowie Papieskiej Rady ds. Kultury oraz Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego nazwali homeopatię praktyką ruchu New Age (Nowa Era), co z pewnego punktu widzenia jest prawdą. Ruch ten bowiem wiąże swe istnienie ze spirytyzmem, magią oraz ukrytym poznaniem, które samo w sobie może uczynić człowieka doskonałym.†

Najdziwniejsze w homeopatii jest pochodzenie preparatów i dążenie do leczenia się niezwykłymi sposobami. Znani katoliccy egzorcyści aktywnie walczyli i nadal walczą z homeopatią, ponieważ tłumaczą zarówno pochodzenie tych preparatów, jak i ich moc, sprzyjaniem sił zła.

Homeopaci zaś dają ku temu powody sposobem przyrządzania swych leków, rozcieńczając je określoną ilością wody lub alkoholu (czasem dochodzi do absurdu – nim więcej jest wody, tym lepiej ma działać lek).

Absurdalne jest również mieszanie mikstury w określony sposób – tylko od dołu do góry lub od góry do dołu – ponieważ, według homeopatów, dzięki temu wzrasta działanie energii kosmosu na ogólny stan człowieka.

Homeopatia często ukrywa się pod płaszczykiem humanistycznego podejścia do każdego człowieka, na co składa się efekt dopasowania określonego leku homeopatycznego do konkretnego człowieka i jego sytuacji; to jednak bardziej się wiąże z autosugestią, niż z rzeczywistą pomocą choremu.

Wielu narzeka, iż alternatywne leki nie pomagają, i tylko te homeopatyczne, powstałe wskutek wyżej opisanych magicznych starań, dają oczekiwany efekt. Ojciec homeopatii Hahnemann, jej pierwszy twórca, nie grzeszył jednak przynależnością do koła spirytyzmu i okultyzmu, które to są otwartym oknem, albo nawet drzwiami, dla wpływu sił zła na świadomość człowieka w zamian za odzyskanie fizycznego zdrowia.

W Niemczech, Szwajcarii, Holandii i innych państwach europejskich jest oficjalny zakaz finansowania produkcji preparatów homeopatycznych i socjalnych ich opłat na skutek uznania homeopatii za sposób szarlataństwa żerujących na biedzie człowieka pseudouczonych. Niestety, nie dokonano jeszcze konkretnej oceny preparatów homeopatycznych ze strony Kościoła.

Tymczasem Kościół wzywa nas, byśmy słuchali głosu zdrowego rozsądku i pytali się o pochodzenie preparatów homeopatycznych. Jeden z katolickich forów – catholic.com – proponuje takie rozwiązanie problemu moralnego wyboru: «używanie przez katolika środków homeopatycznych zależy od formy terapii i jest dopuszczalne, jeżeli nie ma wątpliwości, iż nad tymi środkami nie dokonywano spirytystycznych bądź magicznych zaklęć i znaków».