Październik jest to miesiąc, w którym Kościół przypomina ludziom o sile modlitwy różańcowej, zachęcając wszystkich wiernych do jej codziennego odmawiania. W kościołach w tym miesiącu jest odprawiany różaniec dla dzieci i młodzieży, są rozważane jego tajemnice. Ale tak naprawdę, jakie miejsce w moim życiu codziennym zajmuje modlitwa różańcowa, czy modlę się na różańcu? A może ktoś już nawet nie pamięta, kiedy ostatni raz trzymał w ręku różaniec...

Pusty, zimny kościół, światło, które wkrada się tylko wtedy, kiedy otwierają się drzwi kościoła i trzy babcie, cicho mówiące „Zdrowaś Maryjo...”. Tą sytuacją dzisiaj nikogo nie zaskoczysz. Niektórzy mówią, że te „Zdrowaśki” są już częścią kościoła, a ktoś inny denerwuje się, że nie ma tej „ciszy kościelnej”, której poszukuje. Nie zdajemy sobie sprawy z tego, jaką moc ma modlitwa różańcowa, codziennie odmawiana przez nasze babcie. Jest ona fundamentem naszego dzisiejszego Kościoła. To właśnie dzięki ich wyszeptanej, lecz w sercu krzyczącej modlitwie Kościół przetrwał do dzisiaj, rodzi nowe powołania do życia konsekrowanego, gromadzi dzieci na lekcjach religii i jednoczy swój lud wybrany. Często nie doceniamy tego i zapominamy o tym, uważając, że Kościół się zaczyna od mojego zaangażowania się w Nim. †

Każdy z nas ma wiele spraw na głowie - studia, pracę, rodzinę. Przychodząc do kościoła problemy i obowiązki się nie kończą. Musimy wymyślić, na przykład, jak złożyć życzenia imieninowe księdzu ze swojej parafii, ustalić, co będziemy śpiewać na Mszy św., przygotować czytania, psalm, a jeszcze pomyśleć o wspólnej herbatce po Eucharystii. Nikt za nas tego wszystkiego nie zrobi. A kiedy kolejny raz ksiądz w kościele będzie mówić o tym, że nie angażujemy się w życie Kościoła, swojej parafii, będziemy się czuć zadowoleni, bo to nie o nas się mówi i w tej sytuacji jesteśmy przykładem dla innych.

Ciągle zabiegani załatwiamy sprawy, które również są bardzo ważne, lecz zapominamy o najważniejszym... Nawet osoba najbardziej utalentowana nie da rady zrobić wszystkiego samodzielnie, musi to wszystko „uzgodnić” z planem Bożym, pomodlić się o dary Ducha Świętego i zacząć działać na chwałę Pana! To jest trudne, bo funkcje w kościele już zostały podzielone przez nas. Jesteśmy odpowiedzialni za sprawy organizacyjne, a inni, na przykład, babcie, niech się modlą. Musimy powiedzieć sobie: „stop” i poszukać sensu w swoich codziennych sprawach. Czasem może nie wszystko się układać według naszych planów, trzeba zostawić to wszystko, znajdzie się ktoś inny chętny nam pomóc. Potrzebujemy czas na to, żeby uklęknąć przed Jezusem, stać w prawdzie, i prosić o dar modlitwy.

Wielu z nas, młodzieży, należy do jakiejś wspólnoty, uczestniczy na kursy ewangelizacyjne, jeździ na rekolekcje, chodzi w pielgrzymki, bo nam to się podoba. Nowe znajomości, piękne śpiewy i dużo radości. Ale czy potrafię wziąć do ręki różaniec i modlić się z całego serca, żeby Jezus i Maryja stali się dla mnie najlepszymi Przyjaciółmi, w sercu brzmiała pieśń nowa, na ustach uśmiech, a w oczach łzy szczęścia? Niepojęta jest łaska Pana, trzeba otworzyć się na nią. Bóg kocha to, co najprostsze. Rozkochać się w różańcu – to jest zadanie każdego katolika.

 Oto, jak młodzież mówi dzisiaj o różańcu:

Obietnice Różańca Świętego - obietnice dane (objawione) przez Maryję błogosławionemu Alanowi de Rupe. Obietnic tych jest piętnaście, tyle ile pierwotnie (przed zmianą dokonaną przez papieża Jana Pawła II 16 października 2002 r.) było tajemnic Różańca. Oto one:

*          Ktokolwiek będzie Mi służył przez odmawianie Różańca Św. otrzyma wyjątkowe łaski.

*          Obiecuję Moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać Różaniec.

*          Różaniec stanie się bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.

*          Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do podążania rzeczy wiecznych.

*          Dusza, która poleci Mi się przez odmawianie Różańca nie zginie.

*          Ktokolwiek będzie odmawiał Różaniec i odda się rozmyślaniu nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenia. Bóg nie będzie karał w Swojej sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną; jeżeli będzie sprawiedliwy, wytrwały w łasce Bożej i będzie godny życia wiecznego.

*          Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do Różańca - nie umrze bez Sakramentów Kościoła.

*          Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.

*          Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca Świętego.

*          Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.

*          Otrzymacie wszystko o co prosicie przez odmawianie Różańca.

*          Wszystkich, którzy rozpowszechniają Różaniec będę wspomagała w ich potrzebach.

*          Otrzymałam od Mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie życia i w godzinę śmierci.

*          Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec są Moimi synami i braćmi Mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.

*          Nabożeństwo do Mojego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.