Быў адзін хворы, Лазар з Бэтаніі, з вёскі Марыі і яе сястры Марты. Гэта была тая Марыя, якая намасціла Пана мірам і абцерла Яму ногі сваімі валасамі. А Лазар, які хварэў, быў яе братам.
    Сёстры паслалі сказаць Езусу: «Пане, той, каго Ты любіш, хворы». Пачуўшы гэта, Езус сказаў: «Гэтая хвароба не вядзе да смерці, але да славы Божай, каб Сын Чалавечы праславіўся праз яе». Езус жа любіў Марту, яе сястру і Лазара. Пачуўшы, што той хварэе, заставаўся два дні на тым месцы, дзе знаходзіўся. (…)
    Прыйшоўшы, Езус даведаўся, што Лазар ужо чатыры дні ў магіле. Бэтанія была блізка ад Ерузалема, каля пятнаццаці стадыяў, і шмат хто з юдэяў прыйшоў да Марты і Марыі, каб суцешыць іх у смутку па браце. Калі Марта пачула, што ідзе Езус, яна выйшла Яму насустрач, а Марыя сядзела дома. Тады Марта сказала Езусу: «Пане, калі б ты быў тут, не памёр бы брат мой. Але і цяпер ведаю, што аб чым бы Ты ні папрасіў Бога, Бог дасць Табе».
    Езус сказаў ёй: «Уваскрэсне брат твой». Марта сказала Яму: «Я ведаю, што ўваскрэсне падчас уваскрасення ў апошні дзень». Езус сказаў ёй: «Я - уваскрасенне і жыццё. Хто верыць у Мяне, калі нават і памрэ, будзе жыць. А кожны, хто верыць у Мяне, не памрэ ніколі. Ці верыш у гэта?»
    Яна адказала Яму: «Так, Пане. Я веру, што Ты Месія, Сын Божы, які павінен быў прыйсці ў свет». †

Ян 11, 1-45

Давер, што дае жыццё
   У Бэтаніі ў Лазара Езуса акружала атмасфера прыязнасці. У Ерузалеме змаўляліся фарысеі і панаваў палахлівы Пілат. З Бэтаніі да Ерузалем недалёка. Так мала аддзяляе здароўе ад хваробы, жыццё ад смерці. Мяжу паміж імі вызначае нешчаслівы выпадак, збег абставінаў. Інакш у выпадку канчатковага прызначэння чалавека. Хвароба і смерць Лазара былі ўпісаны ў Божы план збавення. Без іх мы не пачулі б слоў Езуса: “Хто верыць у Мяне, хоць бы і памёр, будзе жыць. Кожны, хто жыве і верыць у Мяне, не памрэ на векі”. Ці нашы сумненні рассейвае давер Марты?