W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: "Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania". †

Łk 2, 1-14

Boży pokój i radość
   W całej światowej literaturze nie ma fragmentu pisma, które wycisnęłoby głębszy ślad na życiu człowieka. Ponieważ ten tekst dotyczy Boga, który tamtej betlejemskiej nocy stał się jednym z nas. Zdarzenie nie było przypadkiem. Było realizacją odwiecznych planów zapowiadanych przez proroków, wyczekiwaną obietnicą zazdrośnie strzeżoną przez naród wybrany. Bóg, jak zwykle, zaskoczył wszystkich – wielkich i mądrych, a także maluczkich i prostych. Jaka kategoria ludzi najwięcej skorzystała (i korzysta dalej!) z przyjścia Zbawiciela? Ci, którzy usłyszeli głos aniołów wzywających, aby oddalić od siebie wszelkie obawy i strach. I aby serca napełnić radością płynącą z Bożej obecności.