Przeżywamy okres Wielkiego Postu – czas przygotowania do Świąt Zmartwychwstania Pana. Jest to jeden z najbardziej intensywnych okresów roku liturgicznego w Kościele katolickim. Liturgia Wielkiego Postu jest bardzo różnorodna, nie podobna do liturgii innych liturgicznych okresów. Można wziąć udział w pięknych nabożeństwach, których celem jest zwrócenie uwagi wiernych na ostatnie dni życia Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela. Współczesna młodzież bardzo chętnie bierze udział w nabożeństwach wielkopostnych. Które z nich najbardziej podobają się współczesnej młodzieży i dlaczego?

 naszym kraju najbardziej rozpowszechnione są wielkopostne nabożeństwa Gorzkich żali i Drogi Krzyżowej. Młodzież bardzo aktywnie przygotowuje rozważania Drogi Krzyżowej, ponieważ jest to sposób samorealizacji, której ona tak bardzo dzisiaj potrzebuje. Jest to sposób, aby inaczej spojrzeć na ostatnie dni życia Jezusa, na Jego ostatnią Drogę. Jedni mówią o samym Jezusie, inni dopatrują się podobieństwa między Jezusem Chrystusem i dzisiejszym człowiekiem, inni zaś opowiadają historie, które uczą widzieć, że życie jest największą wartością, daną przez Boga. Każde młode serce chce powiedzieć bardzo dużo, ale jak to zrobić, jak donieść wiarę do innych? Droga Krzyżowa jest w tym pomocą.†

Wioleta z Wołkowyska mówi: „Moim ulubionym nabożeństwem wielkopostnym jest Droga Krzyżowa, ponieważ właśnie ona pomaga mi wyobrazić sobie to, co działo się z Jezusem, poczuć ból, który On czuł, cierpiąc za nas...  Wielki Post jest dla mnie okresem nadejścia tego czasu, kiedy Jezus zwycięży śmierć. Jest to przygotowanie do cudownej nowiny, jaką aniołowie ogłosiły Pannom. A osobiście dla mnie oznacza to, że zwyciężyliśmy swoje grzechy, dotrzymaliśmy swoich postanowień wielkopostnych, zmieniliśmy się na lepsze. Jezus umarł na krzyżu za nasze grzechy, dlatego powinniśmy odwdzięczyć się Mu za Jego pełny miłości i miłosierdzia uczynek”.
    AŁŁa z Grodna również bardzo lubi nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Opowiada ona: „Rzeczywiście, odczuć ból, który znosił Jezus, jest bardzo ciężko. To było bardzo dawno, wiele rzeczy się zmieniło, dzisiaj w naszym kraju nie przybijają do krzyża, nie biczują. Trudno sobie wyobrazić, ale Wielki Post jest to czas dany nam właśnie w tym celu. Wyrzec się czegoś w intencji tego dnia, kiedy Jezus Zmartwychwstał – ogromny uczynek. Zmienić siebie, nauczyć się wstrzemięźliwości, wypłakać się – oto, czego potrzebuję w okresie postu”.
Innym bardzo znanym nabożeństwem dzisiaj są Gorzkie żale. Jest to trzydniowy cykl pieśni, opowiadających o Męce Chrystusa od zdrady w Ogrodzie Oliwnym aż do ostatniej chwili na krzyżu. Wśród młodzieży to nabożeństwo również jest znane, ponieważ „kto śpiewa – podwójnie się modli”.
   

Odruch życzliwości, jaki spotkał Chrystusa ze strony Weroniki, był dla Niego jasnym promieniem w mrokach ludzkiej złości i żądzy krwi. Każde spotkanie jest w życiu łaską, daną od Boga w Jemu tylko wiadomym celu. Zadaniem chrześcijan jest zaś ukazywanie światu twarzy Chrystusa, Jego dobroci, miłości, oddania i cierpienia za innych.

   Irena z Mińska każdą niedzielę uczestniczy w nabożeństwie Gorzkich żali. „Uważam, że najpiękniejszym wielkopostnym nabożeństwem są Gorzkie żale. Powstało ponad 300 lat temu w Warszawie w kościele św. Krzyża. Nabożeństwo opisuje mękę Pana, jest to śpiew pełen bólu i żalu. Przyjemnie słuchać, kiedy cały kościół śpiewa, rozumiesz wtedy, że nie jesteś sam, że nas jest wielu, wiele jest serc gotowych umierać razem z Chrystusem. Dla mnie Wielki Post jest czasem przeznaczonym na to, aby kochać. Czasem, aby przebaczać. Czasem, aby się nawrócić i żyć inaczej”.
W ten sposób widzimy, że młodzież bardzo chętnie odbiera liturgię Wielkiego Postu, z ogromną chęcią uczestniczy w nabożeństwach, rozważając mękę naszego Pana. Jest to historia mająca dwa tysiące lat, bardzo stara, ale powtarzająca się każdego roku. Jakby dusza prosi nie zapominać o Tym, czyje serce zostało przebite na krzyżu.
I młodzież nie zapomina, ona zachowa tę tradycję. Przeniesie przez dziesięciolecia i przekaże swoim dzieciom. Dlatego, że Bóg kocha nas. I rzeczywiście, Jego miłość nie zna granic.