ГРОДНА
Панядзелак,
02 снежня 2024 года |
Якая дарога самая галоўная?
Аднойчы завялі спрэчку паміж сабою ўсе дарогі, што існуюць у свеце, пра тое, якая з іх можа лічыцца царыцай. Знайсці згоду паміж сабой яны не маглі і таму вырашылі звярнуцца да Анёла, каб ён рассудзіў іх.
Першай прамовіла самая шырокая дарога:
– Ці ж не я самая важная? Нездарма людзі назвалі мяне аўтастрадай. Кожны дзень па мне праязджаюць сотні легкавых і грузавых машын, аўтобусаў з пасажырамі.
Анёл выслухаў яе і сказаў:
– Не, ты не можаш быць царыцай усіх дарог, таму што ты занадта ганарлівая.
І тут усе пачулі голас чыгункі:
– Паглядзіце на мяне, я сапраўдная царыца! Па мне кожны дзень праязджаюць пасажырскія і таварныя цягнікі, электрычкі! Я ўсім патрэбна! †
Першай прамовіла самая шырокая дарога:
– Ці ж не я самая важная? Нездарма людзі назвалі мяне аўтастрадай. Кожны дзень па мне праязджаюць сотні легкавых і грузавых машын, аўтобусаў з пасажырамі.
Анёл выслухаў яе і сказаў:
– Не, ты не можаш быць царыцай усіх дарог, таму што ты занадта ганарлівая.
І тут усе пачулі голас чыгункі:
– Паглядзіце на мяне, я сапраўдная царыца! Па мне кожны дзень праязджаюць пасажырскія і таварныя цягнікі, электрычкі! Я ўсім патрэбна! †
Анёл і на яе паглядзеў неўхвальна і сказаў:
– Ты вельмі эгаістычная, таму я не магу назваць цябе царыцай.
– А хіба я не падобная на царыцу? – спытала прасёлкавая дарога. – У мяне жыццё самае цяжкае, днём і ўначы няма адпачынку: то грузавая машына пранясецца, то легкавая, а ў дадатак да ўсяго яшчэ і камбайны, трактары з плугамі ды сеялкамі! Я і людзям і жывёлам патрэбна! Каму ж звацца царыцай, як не мне?
Анёл пакруціў галавой:
– Ты ўсім патрэбная, але занадта самаўпэўненая. Дзе ж мне знайсці царыцу сярод вас?
І тут ён заўважыў маленькую сцяжынку, якая была дзесці збоку ад усіх і сціпла маўчала.
– Што ты скажаш пра сябе? – спытаў у яе Анёл.
– А мне няма чым пахваліцца. Раней па мне хадзіла шмат людзей, а зараз зусім пра мяне забыліся, таму я ўся быльнікам і зарасла. Вось толькі сёння раніцай ішла па мне адна сям’я ў касцёл, каб маліцца да Бога і праслаўляць Яго Імя. Пакуль яны ішлі, дзеці назбіралі прыгожых кветак, каб упрыгожыць алтар вясковага касцёла.
– Дзякуй табе, сцяжынка, у маіх вачах ты найважнейшая з усіх дарог, бо вядзеш людзей да крыніцы Вечнага Жыцця. Гэтыя словы здзівілі ўсіх прысутных, таму што Анёл назваў самую маленькую і сціплую дарожку, якая вядзе да вясковага касцёла, самай вялікай і самай важнай.
– Ты вельмі эгаістычная, таму я не магу назваць цябе царыцай.
– А хіба я не падобная на царыцу? – спытала прасёлкавая дарога. – У мяне жыццё самае цяжкае, днём і ўначы няма адпачынку: то грузавая машына пранясецца, то легкавая, а ў дадатак да ўсяго яшчэ і камбайны, трактары з плугамі ды сеялкамі! Я і людзям і жывёлам патрэбна! Каму ж звацца царыцай, як не мне?
Анёл пакруціў галавой:
– Ты ўсім патрэбная, але занадта самаўпэўненая. Дзе ж мне знайсці царыцу сярод вас?
І тут ён заўважыў маленькую сцяжынку, якая была дзесці збоку ад усіх і сціпла маўчала.
– Што ты скажаш пра сябе? – спытаў у яе Анёл.
– А мне няма чым пахваліцца. Раней па мне хадзіла шмат людзей, а зараз зусім пра мяне забыліся, таму я ўся быльнікам і зарасла. Вось толькі сёння раніцай ішла па мне адна сям’я ў касцёл, каб маліцца да Бога і праслаўляць Яго Імя. Пакуль яны ішлі, дзеці назбіралі прыгожых кветак, каб упрыгожыць алтар вясковага касцёла.
– Дзякуй табе, сцяжынка, у маіх вачах ты найважнейшая з усіх дарог, бо вядзеш людзей да крыніцы Вечнага Жыцця. Гэтыя словы здзівілі ўсіх прысутных, таму што Анёл назваў самую маленькую і сціплую дарожку, якая вядзе да вясковага касцёла, самай вялікай і самай важнай.
< Папярэдняя | Наступная > |
---|
Літургічны каляндар
Адзначаем
імяніны: | |
Сёння ўспамінаем памерлых святароў: | |
Да канца года засталося дзён: 29 |
Чакаем Вашай падтрымкі
Дарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.