Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: "Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?" Jezus odpowiedział: "Pierwsze jest: Słuchaj Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych".
    Rzekł Mu uczony w Piśmie: "Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary". Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: "Niedaleko jesteś od królestwa Bożego". I już nikt więcej nie odważył się Go pytać.†

Мk 12, 28b-34

Wiara ze słuchania
   Znamy na pamięć treść pierwszego, najważniejszego przykazania. Jest ono częścią naszego codziennego pacierza. Księża tyle razy tłumaczyli, że miłowanie Boga nade wszystko wprowadza ład w nasze życie. Słyszeliśmy niejednokrotnie: "Kiedy Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na właściwym miejscu". Niestety, teoria nie zawsze spotyka się z praktyką, bo zastosowanie tego przykazania jest tak trudne! Do tego stopnia, że realizacja domaga się zaangażowania nie tylko ludzkich możliwości. Nie bez przyczyny mówimy o konieczności w naszym życiu Boskich cnót wiary, nadziei i miłości, jako sprawnościach pochodzących z wysoka. Tylko dzięki nim przykazanie miłości może znaleźć konkretne zastosowanie w naszym postępowaniu i zbliżać nas do królestwa Bożego.
    Zgłębiając treść przykazania miłości nie zapomnijmy o pierwszym wezwaniu: "Słuchaj Izraelu!" Bóg mówi do nas, więc trzeba słuchać. Gdy zaczniemy otwierać nie tylko nasze uszy, ale i serce na słowo Boże, wtedy i treść, i wypełnianie przykazania będzie bardziej przystępne.