Казаў Езус сваім вучням: “Здабывайце сяброў сабе нікчэмнай мамонай, каб, калі яна праміне, прынялі вас у вечныя шатры. Верны ў малым і ў вялікім верны, а несправядлівы ў малым несправядлівы і ў вялікім. Таму, калі вы ў нікчэмнай мамоне не былі верныя, хто даручыць вам сапраўднае? I калі ў чужым не былі верныя, хто дасць вам вашае? Ніякі слуга не можа служыць двум гаспадарам, бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаго будзе моцна трымацца, а другім пагарджаць. Не можаце служыць Богу і мамоне”. †

Лк 16, 1–13

Жыццём сведчыць пра Хрыста
   Езус прыгадвае сваім вучням, што будзённасць складаецца з малых, няважных, на першы погляд, рэчаў. Кожнаму чалавеку Богам даручана выкананне канкрэтнай місіі, здзяйсненне яе сваім існаваннем. У канцы жыцця Пан запытаецца кожнага з нас: “Як ты выкарыстаў дадзены час, свае таленты і здольнасці? Ці памножваў ты іх, адкінуўшы ляноту і нядбайнасць?”. Кожны пачуе словы: “Зрабі справаздачу пра кіраванне сваё”.
    Перад смерцю святы Геранім казаў: “Калі хочаце мець спакойнае сумленне ў смяротны час, то ў жыцці адрывайцеся ад усяго. Калі ў гэтую страшную хвіліну не хочаце баяцца, не любіце таго, што павінны будзеце пакінуць”.
    Давайце заўсёды і ўсюды ўсім людзям рабіць дабро! Давайце сваім жыццём сведчыць пра Хрыста, нашага Пана!