ГРОДНА
Субота,
14 снежня
2024 года
 

Святарскія канікулы

З жыцця Касцёла

У парафіі, у бацькоў, у пілігрымцы ці на ўлонні прыроды – так выглядае водпуск большасці ксяндзоў. Час адпачынку духавенства выкарыстоўвае, каб, аднавіўшы дух і цела, з запалам вярнуцца да сваёй штодзённай паслугі, каб яшчэ лепш служыць сярод тых, да каго скіраваў Касцёл дэкрэтам біскупа ардынарыя.
Права на адпачынак
    Адзін з каталіцкіх інтэрнэт-парталаў змясціў наступную гісторыю: “Пэўнае сужэнства пасялілася ў пансіянаце недалёка ад пляжа. Калі пара прыходзіла ў сталовую, каб падсілкавацца, заўсёды бачыла там мужчыну, які ўвесь час еў у адзіноце. Ляжаў на пляжы і шпацыраваў па беразе мора ён таксама без кампаніі. Гэта вельмі здзівіла сужэнцаў: мужчына сярэдніх гадоў, прыгожы, дагледжаны... але адзінокі! У нядзелю ўсё стала ясна. Гэты незнаёмы мужчына, які паводзіў сябе бездакорна, падчас Імшы заняў адрознае ад іншых вернікаў месца ў святыні – быў адным са святароў, якія стаялі пры алтары. Могуць узнікнуць пытанні: Ён саромеўся? Чаму не апранаў сутану ці, хаця б, каларатку? Адказ просты. Ксёндз – гэта звычайны чалавек, каторы, як і іншыя, хоча адпачыць, не прыцягваючы лішняй увагі.
Не з-за сораму ён апранаецца як свецкі, а з-за жадання згубіцца ў натоўпе, выкраіць час для сябе”.

Святар з’яўляецца святаром 24 гадзіны ў суткі без водпускаў і выхадных. Нават калі ён апрануты ў свецкае адзенне, надалей застаецца ксяндзом. Не мае таксама адпачынку ад малітвы і Эўхарыстыі. Ён святар заўсёды і ўсюды.

    Безумоўна, усе павінны адпачываць, таксама і святары. У Кодэксе кананічнага права сказана, што “яны (святары – заўв. аўт.) маюць права кожны год карыстацца водпускам неабходнай і дастатковай працягласці, акрэсленай універсальным ці патрыкулярным правам” (кан. 283, пар. 2). Самі духоўныя асобы падкрэсліваюць, што свой вольны час могуць праводзіць так, як ім падабаецца, аднак з захаваннем правіла “salus animarum suprema lex” (“хай будзе карысць душы вышэйшым законам”) і пры ўмове, што гэта будзе годным ксяндза.
   
    Цяжкасці адпачывання
    Канешне, духавенства не заўсёды мае шанс на летні адпачынак. У асноўным, у сувязі з ходам літургічнага года:
    да канца чэрвеня трываюць чэрвеньскія набажэнствы, на ліпень і жнівень у некаторых парафіях прыпадаюць адпусты, часта дадаюцца таксама работы, звязаныя з рамонтам ці будаўніцтвам святыні. З-за гэтага часу на адпачынак застаецца сапраўды няшмат. “Канікулы буду мець у раі, калі добры Бог прыме мяне туды”, – жартуюць некаторыя ксяндзы. Таму многія святары, асабліва пробашчы, на працягу многіх гадоў не вы- карыстоўваюць свой водпуск. Тым больш, што ў некаторых парафіях служыць толькі два, а часам нават адзін святар. А каб душпастыр мог выехаць у водпуск, яго павінен замяніць іншы.
 
Адно з самых частых пытанняў ад вернікаў – “Ці сапраўды ксяндзы ў водпуску адпраўляюць св. Імшу?”. Так, асабліва тыя, хто накіроўваецца адпачываць у іншую парафію, на рэкалекцыі ці ў пілігрымку. Некаторыя цэлебруюць св. Імшу прыватна. Бяруць з сабой набор, т. зв. “малы ксёндз”, у склад якога ўвахо- дзяць мініяцюрныя літургічныя начынні. Іншыя адпраўляюць св. Імшы ў парафіях, дзе знаходзяцца ў гэты час.

     Замена – нялёгкі занятак. Цяжка прадбачыць, як пройдзе гэты перыяд: спакойна ці раптам трэба будзе адправіць некалькі пахаванняў або шмат часу правесці ў канфесіянале. Аднак для парафіян гэта можа быць карысны і цікавы вопыт: іншы святар – іншы спосаб абвяшчэння казанняў і накладання епітым’і.
    Такім чынам, канікулы святара нялёгкія ў арганізацыі: трэба выгадаць час, знайсці замену, узяць з сабой шмат неабходных рэчаў (сутану, брэвіярый і інш.). Вернікам варта заўсёды памятаць пра права ксяндзоў на адпачынак, каб не выказваць беспадстаўных меркаванняў аб тым, ці яны ўвогуле павінны яго мець.

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

white
Адзначаем імяніны:
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
Да канца года засталося дзён:  18

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.