Pytania i odpowiedzi

Aby przyjąć chrzest kandydat najpierw musi wyrazić chęć zostania chrześcijaninem. Zwykle odbywa się to podczas indywidualnej rozmowy z kapłanem. Gdy chodzi o chrzest dziecka, to pragnienie wyrażają rodzice.
    Podczas udzielania chrztu za dziecko uznaje się osobę do 7 roku życia włącznie. Jeśli jest starsza, powinna zostać ochrzczona jako człowiek dorosły (por. KPK, kan. 852 §1, kan. 97). †

Z powodu swej bezgranicznej miłości Pan Jezus na zawsze pozostał wśród nas w Eucharystii i pragnie, by każdy przyjmował Go jako pokarm, który daje życie wieczne. Ofiarny charakter sakramentu przejawia się już w słowach jego ustanowienia: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane” oraz „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22, 19-20). Ofiara krzyża i ofiara Eucharystii są jedną i tą samą ofiarą. Ten sam jest też ofiarodawca. Różnią się tylko sposoby złożenia tej ofiary: krwawy – na krzyżu, bezkrwawy – w Eucharystii.
    Jednak udział w Najświętszej Ofierze nie zawsze jest możliwy. Istnieją do tego różne powody, na przykład brak kapłana, duża odległość do świątyni, choroba czy wewnętrzny stan duszy. Wyjściem w takich sytuacjach jest przyjęcie Komunii duchowej. †

Ludzkie zdrowie jest ułomne. Człowiek od wieków na wszelkie sposoby próbuje bronić się przed słabością, starością, a nawet przed śmiercią. Ten fakt sprzyjał powstaniu alternatywnej medycyny i pozostaje źródłem tworzenia różnych metod terapii w ramach niej. †

Хрыстос заснаваў толькі адну Царкву і горача маліўся аб еднасці сярод хрысціян.
Chrystus założył tylko jeden Kościół i gorąco się modlił o jedność wśród chrześcijan. Niestety, w historii chrześcijaństwa miały miejsce liczne podziały z powodu ludzkiej niedoskonałości. Tym nie mniej, istnieją pewne cechy, dzięki którym można odróżnić prawdziwy Kościół Chrystusowy.
1. Wieczność. Kościół powinien istnieć od założenia do dnia dzisiejszego. Nie może być ograniczony okresem czasu. Kościół posiada tę cechę. Mimo wyzwań i prześladowań trwa do dziś. †