Семінарыйная газета

Якая вялікая справа - пазнаваць, любіць і служыць Богу! На гэтым свеце ў нас няма нічога больш важнага для здзяйснення. Усё іншае з’яўляецца стратай часу. Мы павінны працаваць толькі для Бога, Аддаючы плён нашых высілкаў у Яго рукі.

Хрыстус выбраў апосталаў, якім даручыў місію і зрабіў прадаўжальнікамі сваёй справы. Першынство сярод сваіх вучняў Ён аддаў св. Пятру, тым самым заклаў фундамент Касцёла, па сваёй волі акрэсліў рамкі яго арганізацыі, якая такім чынам мае звышнатуральны характар ці (гаворачы іншымі словамі) паходзіць ад самога Бога.

    Таму згодна з Божай воляй існуе ў Касцёле адрозненне паміж клірам і вернікамі: тымі, хто кіруе, і тымі, каго накіроўваюць. “Не вы Мяне выбралі, але я вас выбраў і паставіў вас, каб вы ішлі і прыносілі плод” (Ян 15, 16) – так сказаў Хрыстус. Апосталы, атрымаўшы місію ад самога Езуса, выбралі сабе потым Мацвея і дыяканаў, паслалі з місіяй Барнабу, Паўла і іншых сваіх наступнікаў.†

Старонка міністранта

Вітаю вас, дарагія міністранты, ізноў на старонках нашай газеты. Я вітаю ўсіх і кожнага паасобку. Бог адарыў чалавека рознымі здольнасцямі. І невыпадкова, што мы нарадзіліся ў гэтым, а не іншым краі, у гэтым, а не ў іншым пакаленні. Чаму? Каб адказаць на гэтае пытанне, я запрашаю вас да супольнага роздума.
    Кожны з нас атрымаў ад Творцы нязвыклы падарунак. Ён хацеў, каб мы існавалі, хоць чалавецтва і свет далі б сабе рады і без нас. “Ты саткаў мяне ва ўлонні маёй маці, дзякую Табе, што Ты стварыў мяне так цудоўна” – гаворыць аўтар Бібліі ў Кнізе Псальмаў, 139. Усемагутны даў кожнаму чалавеку жыццё і паставіў на нашым шляху столькі розных людзей. Яны жывуць для мяне, а я – для іх.†

Дарагія сябры!

    У сённяшнім нумары вы можаце даведацца пра чарговыя паслугі, якія міністрант выконвае ля алтара падчас св. Імшы.

    Лектар – паслуга ў каталіцкім Касцёле, якая звязана з тым, што падчас св. Імшы і набажэнстваў чытаецца ўрывак са Святога Пісання, за выключэннем Евангелля (тут складаюць выключэнні: Пальмовая нядзеля і Вялікая пятніца). Звыш таго, лектар можа прачытаць паўсюдную малітву падчас літургіі. У час працэсіі на ўваход ён можа ўнесці кнігу Евангелля. Трэба памятаць, што літургічным адзеннем лектара з’яўляецца белая альба (калі яе фасон патрабуе, каб лектар быў падперазаны на бёдрах шнурам і такое адзенне павінна быць дапоўнена гумэралам (вэлюмам), які засланяе свецкае адзенне вакол шыі). Нельга насіць вопратку, якая вельмі нагадвае святарскую.†

Дзіця чакае вашай дапамогі

    Каталіцкі Касцёл, наша Маці, спрадвеку клапоціцца пра ўсіх вернікаў, а асабліва апякуецца тымі, хто найбольш гэтага патрабуе. Да тых апошніх належаць хворыя, убогія, пакутуючыя, адкінутыя, а таксама дзеці-сіроты, дзеці-інваліды, дзеці з дамоў дзіцяці. Хіба кожны з нас можа сказаць, што мэтай чалавечага жыцця з’яўляецца шчасце. Для хрысціяніна першародная мэта – вечнае шчасце ў Божым Валадарстве, але дапускаю, што кожны чалавек хоча быць шчаслівым таксама тут, на зямлі.
    У звышнатуральным сэнсе чалавечае шчасце асноўваецца на аб’яднанні з Богам – Найвышэйшым Дабром. Таму, каб чалавек быў шчаслівы ў зямным жыцці, вельмі важную ролю адыгрывае супольнасць, яднанне з людзьмі, якое адбываецца цераз любоў.
    Часцей за ўсё дзецям з дамоў дзіцяці не хапае кантакту з самымі блізкімі людзьмі: з бацькамі, якіх не можа замяніць цалкам ніякая асяроддзе. Таму ў адпаведнасці з думкай, якая вынікае са слоў Хрыста: “Што зрабілі вы аднаму з гэтых братоў Маіх найменшых, тое Мне зрабілі” (Мц 25, 40) – Касцёл спяшаецца на дапамогу тым дзецям, каб падзяліцца з імі любоўю, жадаючы шчасця для іх. Ужо на працягу некалькіх гадоў на святы Божага Нараджэння і Вялікадня клерыкі Вышэйшай Духоўнай семінарыі адпраўляюцца ў дамы дзіцяці, каб падзяліцца з імі радасцю ад Нараджэння і Змёртвыхпаўстання Пана, адначасова несучы дапамогу дзецям, якія найбольш яе патрабуюць. †