Słowo redaktora

Człowiek dojrzały religijnie zdaje sobie sprawę, że słowa Ewangelii mogą być regulaminem ludzkiego życia. Niestety, są ludzie, którzy to rozumieją, lecz nie mogą lub nie chcą wprowadzać słów Zbawiciela do swego życia. Różne są tego powody. Własna koncepcja życia, w której nie ma miejsca dla Boga, lub korzystanie ze wszystkiego, co jest w dzisiejszym świecie dozwolone, a dozwolono już wiele, albo po prostu nie jest to „modne”, nie idą za tym tłumy. W takiej sytuacji człowiek zaczyna pisać ewangelię według siebie, co z pozoru jest łatwiejsze dla niego, ale owe „piśmiennictwo” życia to po prostu błąd i pułapka współczesności. †

Drodzy Czytelnicy!

    Na początku Nowego Roku pragnę przypomnieć fragment Katechizmu Kościoła Katolickiego, który podkreśla, że Kościół jest domem i rodziną dla wszystkich. W chrześcijaństwie kościół ma kilka znaczeń: budynek, religijna wspólnota wyznawców i ich duchowieństwa oraz wspólnota wiernych założona przez Jezusa Chrystusa. Każdy z nas od chwili chrztu świętego przynależy do Kościoła. Statystycy podają, że 17 % mieszkańców ziemi są katolikami, a w Europie katolicy są najliczniejszą grupą chrześcijańską. Jest to wyjątkowy Dom, fundamentem którego są Jedność, Świętość, Powszechność oraz Apostolskość. †

W Święta Bożego Narodzenia niezliczona ilość dobrych słów i życzeń, padających z ust różnych ludzi, czyni ten świat lepszym. Przynajmniej na kilka chwil, godzin czy dni wzrok ludzki, utkwiony w Nowonarodzonym, czyni z ziemi niebo. Dlaczego Noc Wigilijna nie trwa całe życie? Dlaczego człowiek zabiera sam sobie szczęście? Dlaczego te piękne i ciepłe życzenia szybko wychodzą nam z pamięci? Po prostu nie wierzymy w swoje szczęście, nie wierzymy w to, że możemy być szczęśliwi. A przecież miłujący ten świat Bóg, przychodząc do ludzi, pragnie otworzyć każdemu z nas oczy na Swoją obecność w naszym życiu. Niech więc usłyszane życzenia zagoszczą w naszych sercach jak najdłużej. †

Mija kolejny adwentowy tydzień przygotowania na spotkanie z Chrystusem. Tyle już adwentowych dni za nami! Każdy przeżywał je na swój sposób, niosąc w sercu nowe przeżycia. To radosne duchowe przygotowanie na spotkanie z Panem trwa przez całe życie człowieka. Ten czas ma nam przybliżyć wielką tajemnicę Wcielenia Boga. Obecność Boga w dziejach ludzkości utwierdza nasze dążenia ku temu, co jest święte. Człowiek nie powinien się bać zostać świętym. Dzisiejszy świat próbuje wmówić każdemu z nas, że świętość jest nie dla ludzi. Adwent to szczególny czas uświęcania naszych serc. Ale pragnę każdemu z was, drodzy czytelnicy, przypomnieć, że Adwent ma klika wymiarów: pierwszy to oczekiwanie na powtórne przyjście Jezusa na końcu czasów, drugi - oczekiwanie na wspominanie historycznego narodzenia Jezusa przed dwoma tysiącami lat. †