Nasi orędownicy przed Bogiem

Jest pierwszym spośród następców św. Piotra, który – na wzór świeckich imperatorów i zdobywców – otrzymał przydomek „Wielki”. Był nie tylko wybitnym teologiem, Ojcem i Doktorem Kościoła, lecz także znakomitym dyplomatą. Dzięki swoim zdolnościom i zasługom nazywano go wybitnym obroń- cą chrześcijańskiej cywilizacji.

Znaczące zasługi w dziedzinie liturgii
    Urodził się pod koniec IV wieku w Toskanii lub, najprawdopodobniej, w Rzymie (Włochy). Był zdolnym i pilnym uczniem, o czym świadczy rozległa wiedza i kultura słowa, emanujące z jego kazań.
   Obrawszy stan duchowny, Leon dał się poznać jako wybitna osobowość, oddana bezgranicznie służbie Kościołowi. †

Połączyła w swojej biografii życie rodzinne z zakonnym, stając się swoistym fenomenem w historii Kościoła. Była żoną, matką, babcią i zakonnicą. Założyła Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa.

Pokorna woli Bożej
    Celina Rozalia Leonarda urodziła się 29 października 1833 roku w zamożnej rodzinie Chludzińskich w Antowilu koło Orszy na Białorusi. Dzięki trosce rodziców otrzymała staranne wykształcenie. Jako młoda dziewczyna zapragnęła wstąpić do klasztoru wizytek w Wilnie (Litwa), ale posłuszna woli rodziców i radzie spowiednika w 1853 roku wyszła za mąż za Józefa Borzęckiego, właściciela majątku Obrembszczyzna koło Grodna. †

Nazywany „dobrym papieżem Janem”, „Janem Uśmiechniętym” i „Janem Pokornym”. W pamięci wiernych pozostał jako człowiek o wielkim duchu, pełen żywej wiary i miłości do bliźniego. W jego serdecznym i życzliwym wyrazie twarzy widziano odbicie dobroci samego Boga. Jest między innymi patronem ruchu ekumenicznego.

Dostosował Kościół do współczesnych czasów
    Angelo Giuseppe Roncalli urodził się 25 listopada 1881 ro- ku we Włoszech w biednej rodzinie chłopskiej. Jego matka była osobą bardzo wierzącą. Urodziła 11 dzieci, z których Angelo przyszedł na świat jako czwarty. †

Jeden z najsłynniejszych mistyków i stygmatyków naszych czasów. Wywarł ogromny wpływ na współczesny Kościół. Dzięki jego wstawiennictwu dokonują się spektakularne nawrócenia najbardziej zatwardziałych ateistów oraz cudowne uzdrowienia.

Naznaczony pięcioma Chrystusowymi ranami
    Ojciec Pio urodził się w ubogiej rodzinie 25 maja 1887 roku w małej miejscowości Pietrelcina niedaleko Neapolu (Włochy). Wcześnie odkrył powołanie do życia zakonnego. W wieku 16 lat wstąpił do nowicjatu ojców kapucynów. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1910 roku.
    20 września 1918 roku podczas spowiedzi zakonnik poczuł straszny ból w ciele, który nie ustawał przez dwa dni. Wydawało mu się, że umiera. Cierpienie było ogromne, przeszywające cały organizm. Bóg naznaczył jego ciało pięcioma Chrystusowymi ranami, czyli stygmatami. Z tego powodu o. Pio przeżył wiele upokorzeń. Na jakiś czas musiał opuścić klasztor. Przebywał wtedy w rodzinnym domu. W ciągu 10 lat miał zakaz kontaktu z ludźmi oraz publicznego odprawiania Mszy św. Autentyczność stygmatów była badana wiele razy.†

Patrzył na świat inaczej niż inni.
    Pomocą w tym byciu „innym” służyła mu mocna wiara w Pana Boga, całkowite zaufanie do Wszechmocnego oraz przekonanie, że może zostać świętym.
   Jest patronem młodych ludzi, a także liturgicznej służby ołtarza.

Powierzył się opiece Matki Najświętszej
    Stanisław przyszedł na świat 28 grudnia 1550 roku w Rostkowie (Polska) w rodzinie szlacheckiej.
    Od najmłodszych lat był bardzo wrażliwy. Pierwsze nauki pobierał w domu. W wieku 14 lat razem ze swoim starszym bratem Pawłem został wysłany na dalszą naukę do szkoły prowadzonej przez ojców jezuitów w Wiedniu (Austria). †

Należał do przedstawicieli złotej epoki XII wieku, która obfitowała w wybitnych świętych i wielkiej miary intelektualistów. Z powodu porywającej słodyczy swojej wymowy jest nazywany „miodopłynny”. Jest uznawany za opiekuna podczas klęsk żywiołowych, a także w godzinie śmierci.

Bronił autorytetu papieży
    Bernard urodził się w 1090 roku w rodzinie burgundzkiej szlachty na zamku Fontaines pod Dijon we Francji. Posiadał wiele talentów i zdolności. Zawsze był otwarty na działanie Boga. Pewnego razu w dzieciństwie w uroczystość Bożego Narodzenia ukazała mu się Maryja z Dzieciątkiem Jezus. To doświadczenie niezwykłej czułości wobec Najświętszej Panny i Jej Syna pozostało w nim żywe do końca życia. †