Разважанні з Божым Словам

Разважанні з Божым Словам

Езус і Яго вучні выйшлі і праходзілі праз Галілею, і Езус не хацеў, каб нехта aведаў. Бо вучыў сваіх вучняў і казаў ім, што Сын Чалавечы аддадзены будзе ў рукі людзей, і заб'юць Яго, і забіты ўваскрэсне праз тры дні. Але яны не разумелі гэтых словаў, а спытацца ў Яго баяліся.
    Прыйшоў Ён у Кафарнаум і, калі быў у доме, спытаўся ў іх: Пра што па дарозе вы разважалі? Яны маўчалі, бо па дарозе разважалі паміж сабою, хто большы.
    Сеўшы, Ён паклікаў Дванаццаць і сказаў ім: Калі хто хоча быць першым, няхай будзе з усіх апошнім і ўсіх слугою. Потым узяў дзіця, паставіў сярод іх і, абняўшы яго, сказаў ім: Хто прымае аднаго з такіх дзяцей у Маё імя, той Мяне прымае. А хто Мяне прымае, той не Мяне прымае, але таго, хто паслаў Мяне. †

Mk 9, 30-37

Разважанні з Божым Словам

Езус са сваімі вучнямі пайшоў у вёскі Цэзарэі Філіпавай. Па дарозе Ён пытаўся ў вучняў сваіх, кажучы ім: «Кім людзі лічаць Мяне?» Яны адказвалі Яму: «Янам Хрысціцелем», другія - «Іллёю», іншыя - «Адным з прарокаў». А Ён спытаўся ў іх: «А вы кім лічыце Мяне?» Пётр сказаў Яму ў адказ: «Ты - Хрыстус». I загадаў ім, каб нікому не казалі пра Яго.
    I пачаў вучыць іх, што Сын Чалавечы павінен шмат выцерпець, і быць адкінутым старэйшымі, першасвятарамі і кніжнікамі, і быць забітым, і на трэці дзень уваскрэснуць. I казаў пра гэта адкрыта. А Пётр, адвёўшы Яго ў бок, пачаў дакараць Яго. А Ён, павярнуўшыся і паглязеўшы на сваіх вучняў, дакарыў Пятра, сказаўшы: «Адыдзі ад Мяне, сатана, бо ты не пра Божае думаеш, а пра чалавечае».
    I, паклікаўшы натоўп разам з вучнямі сваімі, сказаў ім: «Калі хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэцца ад сябе, возьме крыж свой і ідзе за мною. Бо той, хто хоча жыццё сваё ўратаваць, загубіць яго, а хто загубіць жыццё сваё дзеля Мяне і Евангелля, той уратуе яго». †

Мк 6, 27-35

Разважанні з Божым Словам

Езус выйшаў з зямель Тыру і прайшоў праз Сідон да Галілейскага мора, пасярод межаў Дэкаполіса. I прынеслі да Яго глуханямога, і прасілі, каб усклаў на Яго руку. Адвёўшы яго далей ад натоўпу, паклаў у яго вушы свае палыды і, плюнуўшы на іх, дакрануўся імі да ягонага языка. I, паглядзеўшы на неба, уздыхнуў і сказаў яму: «Эффата!» - што значыць: «Адкрыйся». I адразу ж адкрыліся вушы ягоныя і развязаліся путы языка ягонага, і пачаў гаварыць выразна.
    Тады Езус загадаў ім, каб нікому не казалі. Але колькі ні забараняў ім, яны яшчэ больш апавядалі. I, будучы надзвычай здзіўленымі, казалі: «Ён зрабіў ўсё добра: учыніў, што глухія чуюць, а нямыя гавораць». †

Мк 7, 31-37

Разважанні з Божым Словам

Калі людзі ўбачылі, што тут няма ні Езуса, ні Ягоных вучняў, селі ў чаўны і прыплылі ў Кафарнаум, шукаючы Езуса. Калі ж знайшлі Яго на другім беразе мора, сказалі Яму: «Раббі, калі Ты прыбыў сюды?»
    Езус адказаў ім: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: шукаеце Мяне не таму, што бачылі цуды, а таму, што з’елі хлеб і насыціліся. Клапаціцеся не пра ежу, якая гіне, але пра ежу, што застаецца на жыццё вечнае, якую дасць вам Сын Чалавечы, бо Яго пазначыў Бог Айцец».
    А яны сказалі Яму: «Што нам рабіць, каб выконваць справы Божыя?»
    Езус адказаў ім: «У тым справа Божая, каб вы верылі ў таго, каго Ён паслаў».
    Народ сказаў Езусу: «Які ж Ты зробіш цуд, каб мы ўбачылі і паверылі Табе? Што ўчыніш? Айцы нашыя елі манну ў пустыні, як напісана: «Хлеб з неба даў ім есці».
    Езус адказаў ім: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам сапраўдны хлеб з неба. Бо хлеб Божы ёсць той, які сыходзіць з неба і дае жыццё свету».
    Тады сказалі Яму: «Пане, давай нам заўсёды такі хлеб».
    Езус адказаў ім: «Я ёсць хлеб жыцця; хто да Мяне прыходзіць, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не будзе прагнуць». †

Ян 6, 24-35

Разважанні з Божым Словам

Езус адышоў на другі бок Галілейскага або Тэберыядскага мора. Ішло за Ім мноства людзей, таму што бачылі цуды, якія Ён чыніў над хворымі.
    Езус узышоў на гару і сядзеў там са сваімі вучнямі. А набліжалася Пасха, юдэйскае свята.
    Калі Езус узняў вочы і ўбачыў, што мноства людзей ідзе да Яго, сказаў Філіпу: «Дзе нам купіць хлеба, каб накарміць іх?» А казаў гэта, выпрабоўваючы яго, бо сам ведаў, што збіраўся рабіць.
    Філіп адказаў Яму: «Хлеба на дзвесце дынараў не хопіць, каб кожнаму дасталося хоць крыху». Адзін з вучняў Ягоных, Андрэй, брат Сымона Пятра, кажа Яму: «Ёсць тут адзін хлопец, які мае пяць ячменных хлябоў і дзве рыбы, але што гэта для такога мноства?»
    Езус сказаў: «Загадайце ім сесці». А было на тым месцы шмат травы. I селі людзі, якіх было каля пяці тысяч.
    Езус узяў хлябы і, падзякаваўшы, раздаў тым, хто сядзеў; таксама і рыбы, колькі хто хацеў. А калі насыціліся, сказаў вучням сваім: «Збярыце кавалкі, што засталіся, каб нічога не змарнавалася». Сабралі і напоўнілі дванаццаць кашоў кавалкамі з пяці ячменных хлябоў, якія засталіся пасля тых, хто еў.
    Калі ж людзі ўбачылі, які цуд учыніў Езус, казалі: «Ён сапраўды прарок, які мае прыйсці на свет». Калі Езус даведаўся, што хочуць прыйсці і схапіць Яго, каб зрабіць каралём, зноў адышоў на гару адзін. †

Ян 6, 1-15

Разважанні з Божым Словам

Разважанні з Божым Словам

Разважанні з Божым Словам

Разважанні з Божым Словам

Разважанні з Божым Словам