Święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, nazywane  potocznie Bożym Ciałem, jest świętem nakazanym. Na Białorusi obchodzi się go w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, w niektórych krajach jest przenoszone na najbliższą niedzielę. Procesja eucharystyczna w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej wyrusza z kościoła po Mszy św. Wierni, zgodnie z wielowiekową tradycją, niosą feretrony (ruchome ołtarze), chorągwie kościelne, wezgłowia (poduszki), sztandary cechowe, wielki różaniec. Dziewczęta sypią kwiaty, ministranci biją w dzwony, chór w towarzystwie orkiestry śpiewa pieśni eucharystyczne. Celebrans niesie pod baldachimem Przenajświętszy Sakrament. Na czele procesji niosą krzyż, latarnie lub pochodnie. Celem uroczystości Bożego Ciała jest uczczenie ustanowienia przez Chrystusa Eucharystii w czasie Ostatniej Wieczerzy. †

Procesja zatrzymuje się przy czterech ołtarzach, które są ozdobione symbolami eucharystycznymi, świecami, krzyżem i tronem z korporałem do wystawienia Najświętszego Sakramentu.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa ma długą tradycję. W 1245 r. Julianna, przeorysza klasztoru augustynianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, otrzymała objawienia, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień postanowił ustanowić święto. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. W 1264 r. papież Urban IV bullą Transiturus ustanowił tę uroczystość dla całego Kościoła. Jednakże ze względu na śmierć Urbana IV bulla ta nie została ogłoszona, a tym samym nie została ustanowiona uroczystość. Uczynił to dopiero papież Jan XXII w 1317 r. W Polsce po raz pierwszy uroczystość Bożego Ciała wprowadzono w diecezji krakowskiej w 1320 r. W 1420 r. na synodzie gnieźnieńskim uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. Z terenów Polski tradycja obchodów tej uroczystości przeszła na Białoruś.

W Grodnie procesja na uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa ma swoje tradycje. Trasa, którą idą wierni i celebrans z Przenajświętszym Sakramentem na czele, tradycyjnie ma cztery stacje. Miejsca dla ustawienia ołtarzy znajdują się przy czterech kościołach: bazylice katedralnej pw. św. Franciszka Ksawerego, kościele pobrygidzkim pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, kościele pobernardyńskim pw. Znalezienia Krzyża Świętego i kościele franciszkańskim pw. Matki Boskiej Anielskiej. Ale zmienia się kolejność obchodu tych kościołów. Jednego razu uroczystości rozpoczynają się w bazylice katedralnej, drugiego - na wzgórzach przy kościołach franciszkańskim lub pobernardyńskim.

Mieszkańcy domów na trasie procesji upiększają fasady zielenią, kwiatami i obrazami. W procesji uczestniczą chorągwie z różnych parafii miasta. Do sypania kwiatuszków stawiają się małe dziewczynki, które w taki sposób chcą podziękować Panu Jezusowi za Jego wielką ofiarę na krzyżu. Cała ta procesja jest zewnętrznym przejawem naszego kultu eucharystycznego. W taki sposób oddajemy cześć Bogu Ojcu, który nas kocha. Procesja na Boże Ciało umacnia naszą wiarę, pogłębia świat wewnętrzny, ponieważ doznajemy podczas tłumnej procesji ulicami miasta podziwu i uwielbienia Boga.

W procesji jest miejsce dla każdego. Mężczyźni mogą nieść chorągwie, bałdachim, latarnie lub sztandary. Kobiety niosą feretrony i wstążki. Chłopcy są potrzebni do posługi ministranckiej, niesienia różańca. Dziewczynki – do sypania kwiatów i niesienia poduszek. Pamiętajmy o śpiewaniu hymnów i pieśni religijnych: do tego wszyscy jesteśmy zdolni. Służby mundurowe mogą ubrać galowe mundury i stawić się w hołdzie Panu Jezusowi. Wymienione formy udziału w procesji  nie są ciężarem, lecz radosnym przeżyciem i dziękczynieniem Bogu. Są naszym świadectwem wiary. Świadczymy całemu światu, że wierzymy i nie boimy się tej wiary wyznawać publicznie. Nasze liczne uczestnictwo w procesji zachęca też innych do czynnego udziału w nabożeństwach. Nasz zewnętrzny przejaw wiary corocznie dopomaga ludziom odnowić się wewnętrznie, wzmocnić wiarę, a może i nawrócić się.   

Od roku powstania diecezji grodzieńskiej uroczystej procesji w Grodnie przewodniczy ks. biskup Aleksander Kaszkiewicz. W 2000 roku mieliśmy zaszczyt modlić się razem z nuncjuszem apostolskim na Białorusi arcy­biskupem Dominikiem Hru­szow­skim, a w 2002 r. - z nuncjuszem apostolskim na Białorusi arcybiskupem Ivanem Jurkowiciem. 2000 rok był też szczególny ze względu na urządzenie I Kongresu Eucharystycznego Diecezji, który zakończył się uroczystą Mszą św. i procesją eucharystyczną ulicami miasta. W 2005 r. w uroczystościach uczestniczyli opaci klasztorów benedyktyńskich Europy, którzy przybyli do Grodna na międzynarodowe spotkanie zorganizowane przez wspólnotę zakonną sióstr prawosławnego klasztoru w Grodnie.

Jak widzimy, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest obchodzona w Grodnie w szczególny sposób. Wszystkie parafie miasta wspólnie, w obecności dostojnych gości i na czele z Biskupem Grodzieńskim, idą w procesji ulicami miasta, wysławiając swego Pana – Jezusa Chrystusa.