L ubię pisać, kiedy ktoś czyta. Bardzo lubię, kiedy czyta uważnie. Wzrasta prawdopodobieństwo tego, że poza mniejszą lub większą ilością wylanych słów, ktoś zrozumie przekaz. Bo to nieprawda, że nikt mnie nie rozumie. Ważne jest, aby Dobra Nowina, którą pragniemy przekazać na stronach naszej gazety, dotarła do wszystkich, a jeszcze lepiej, gdy zrozumiemy, co nam chce powiedzieć Jezus, i do swego życia Bożą naukę wprowadzimy. Podobnie czynili pierwsi apostołowie, podobnie było w pierwszych gminach apostolskich. Każdy chciał zrozumieć Chrystusa, otwierając na Niego szeroko swoje serce. Dzieje apostolskie nie kończą się w II stuleciu. I dzisiaj nie brakuje Łukaszowych przesłań o życiu chrześcijan w XXI wieku, o apostolskiej działalności wielu z nas. Spróbujmy wszyscy razem zrozumieć, że historia Kościoła nie została zamknięta ze śmiercią Pana Jezusa czy św. Jana. I dzisiaj spotykamy ten sam Kościół Chrystusowy. Podobnie jak w Dziejach Apostolskich - ten prześladowany, cierpiący, ale nieustannie modlący się Kościół. †

Dzieje Apostolskie trwają i po dzień dzisiejszy. Zgodzicie się ze mną, że i dzisiaj nie brakuje apostołów na naszych terenach. Apostołów, którzy przede wszystkim swoim życiem głoszą Chrystusa. Tam, gdzie jest Chrystus, tam na pewno będzie apostoł, tam jest Kościół. Dzieje Apostolskie to nie medialne nagłośnienia różnych skandali, związanych z Kościołem czy księżmi, opisanych językiem polityki, psychologii lub socjologii. Dzieje Apostolskie naszych czasów w centrum stawiają Bożą Miłość, która ożywia każdego z nas, ożywia cały Kościół.
   Kiedyś usłyszałem, że "jeżeli Kościół naszych czasów chce być podobny do Kościoła pierwotnego, to powinien pamiętać o modlitwie, a później o misji i działalności". Ale przecież wszędzie, gdzie jest Chrystus, obok jest prosty człowiek, który trzyma mocnie złożone razem ręce i cały jest pochłonięty Bożą Miłością. I taka jest panorama dziejów naszego Kościoła na Grodzieńszczyźnie i całej Białorusi. I są akcje oraz przepiękna działalność. Ponad 800 dzieci na wspólnej modlitwie i zabawie; młodzież, która licznie zgromadzona staje się świadkiem Zesłania Ducha Świętego podczas sakramentu bierzmowania; i te czyste dziecięce serca, które po raz pierwszy przyjmują Chrystusa do swego serca. Mężczyźni, ojcowie, chłopcy, którzy licznie idą w pielgrzymce do Matki Bożej w Kopciówce i Borunach.
   I wcale się tym nie chwalę. Lecz tak jak kochający syn lubi słuchać o dziejach swojej rodziny i dumny jest z tego, gdy się dowie, że ktoś w jego rodzinie zasłużył się jakimiś wielkimi czynami, tak się szczycę swoim Kościołem. Byłoby smutnie, gdyby katolik nie znał dziejów swojego Kościoła, tej wielkiej Bożej rodziny. A szczególnie tych dziejów, świadkami których jest każdy z nas. A dzieje Kościoła na Białorusi są ważne dla nas, mieszkańców tej ziemi. Przecież ten wielki dar wiary, który nosimy w glinianych naczyniach, przekazywany jest dalej, następnym pokoleniom. Żeby się dowiedzieć, jaki powinien być Kościół dzisiaj, należy otworzyć Dzieje Apostolskie po raz kolejny. Zachęcam was, Drodzy Czytelnicy naszej gazety, do aktywnego i licznego włączenia się w dzieje apostolskie naszych czasów, do stawania się apostołami naszych czasów. Kościół jest rzeczywistością niezwykle bogatą. Wiara jest życiem, stąd też podlega tym samym prawom, co wszelkie życie. Zauważajmy, jak wielkich dzieł dokonał Kościół dla dobra całego świata. Aby napisać dzieje swoich czasów dla przyszłych pokoleń, należy uwierzyć w Kościół.