ГРОДНА
Аўторак,
14 мая
2024 года
 

Слова рэдактара

Ад Змёртвыхпаўстання да Міласэрнасці

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

10 красавіка 2010 |
Нумар 7 (300), 11 красавіка 2010 годаКожны з нас у гэтыя дні з’яўляецца сведкам таго, як народ нашай зямлі хоча паўстаць з памерлых. На святы так многа было нас, вернікаў, у святынях. Напэўна, сэрца не аднаго святара, які будучы спецыялістам людскіх душаў (Бэнэдыкт XVI), радуецца ў гэтыя дні. Але трэба памятаць, што мы не ўладзім за адну хвіліну ўсе свае справы з Богам, што Змёртвыхпаўстанне Пана не прадаўжаецца толькі адну гадзіну ў годзе ці адзін дзень. Змёртвыхпаўстанне адбываецца штодзённа, калі чалавек жадае адчуць вялікую таямніцу веры ў Бога.
    А каб паўстаць, патрэбна мець апору і сілы. У верніка ёсць усё для таго, каб паўстаць да новага жыцця разам з Богам. Змёртвыхпаўстанне Хрыста з’яўляецца маім паўстаннем з памерлых, а таксама Божай Міласэрнасцю для мяне. Чалавек не існаваў бы без Змёртвыхпаўстання і Міласэрнасці. Роздум над паўстаннем з памерлых вядзе нас да Божай Міласэрнасці. Навучанне Касцёла гаворыць мноства разоў пра любоў і міласэрнасць. Міласэрнасць з’яўляецца самым прыгожым Божым дарам. †
Чытаць цалкам: Ад Змёртвыхпаўстання да Міласэрнасці
 

Хрыстус уваскрэс!

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

25 сакавіка 2010 |
Нумар 6 (299), 28 сакавіка 2010 года
Гаспадар Сусвету, усемагутны Валадар, які прыйшоў у свет як звыклы чалавек, жыў сярод людзей і з любові да іх закончыў сваё жыццё на крыжы, каб у нас было вечнае жыццё, паўстаў з памерлых і зноў знаходзіцца з намі. Яго пераможнае Змёртвыхпаўстанне дае нам шанс на збавенне, на новае жыццё з Ім, у Яго праўдзе і любові.
    Таму давайце пойдзем без боязі за Хрыстом, несучы як паходню Яго Любоў усюды і ўсім. Не бойцеся адкрыць Змёртвыхпаўсталаму Хрысту свае сэрцы, упусціць Яго туды з ахвотай і радасцю. Няхай Ён паселіцца ў ім назаўжды, каб мы былі годны называцца Божымі дзецьмі і жыць так, як Нябесны Айцец нам наказаў. Толькі з Ім мы будзем цалкам шчаслівыя. Ён з’яўляецца нашым шляхам і праўдай, верай і надзеяй, у Ім ёсць крыніца нашай радасці і сэнс жыцця. †
Чытаць цалкам: Хрыстус уваскрэс!
   

Барацьба з крыжам – гэта самагубства

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

15 сакавіка 2010 |
Нумар 5 (298), 14 сакавіка 2010 года
Заўжды крыж знаходзіцца ў цэнтры хрысціянскай веры. Чалавецтва нашага часу павінна ісці слядамі Хрыста цераз адкупленне да збавення. На жаль, сёння можна адчуць атмасферу часу, калі жыў св. Павел, калі апостал успамінае пра ворагаў крыжа, для якіх знак збавення з’яўляецца амаральнасцю ці глупствам. Некаторыя з сённяшніх “мысліцеляў”, мяркуючы аналагічным чынам, як бы апранаюць на сябе вопратку даўнейшых габрэяў і паганаў. Той чалавек, які змагаецца з крыжам, з’яўляецца самазабойцам. Але на свеце – розныя людзі і розніца ў поглядах паказвае, што не заўжды «яны» маюць рацыю. Але чым жа для вернікаў ёсць крыж? Крыж, які святар трымае ў руцэ, вернік размяшчае ў сваім доме, а таксама носіць на грудзях, ён з’яўляецца знакам нашага збавення. †
Чытаць цалкам: Барацьба з крыжам – гэта самагубства
   

Вера Касцёла – не шведскі стол!

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

26 лютага 2010 |
Нумар 4 (297), 28 лютага 2010 года
Напэўна, многія з вас былі на прыёме гасцей, дзе гаспадары падавалі стравы на так званым шведскім стале. Такая форма арганізацыі прыёмаў гасцей дазваляе ім, улічыўшы ўласны кулінарны густ, выбраць для сябе самае лепшае. Запрошаныя ходзяць ад стала да стала і самі сабе выбіраюць тое, што ім найбольш за ўсё падабаецца са страваў.
    Вельмі часта аналагічнае “вандраванне” можна сустрэць у жыцці верніка, у гісторыі пілігрымуючага Касцёла, да якога кожны з нас належыць. Мы, забываючыся пра Божыя і касцёльныя запаведзі і колькі іх ёсць, пачынаем ствараць уласны жыццёвы катэхізм. Жыццёвы дэвіз тыпу: менш пакуты і цярпення, а больш задавальненняў служыць часцей за ўсё крытэрыем выбару запаведзяў. †

Чытаць цалкам: Вера Касцёла – не шведскі стол!
   

Хто? Што? Дзе? Калі? Як?

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

12 лютага 2010 |
Нумар 3 (296), 14 лютага 2010 года
Вельмі часта я задумваюся над тым, як сёння найбольш эфек­тыўным спосабам звяртацца да нашых чытачоў, каб Божае Слова, якое з’яўляецца зернем, што кінута ў розную глебу нашай Гродзенскай дыяцэзіі (і не толькі) выдала плён. Перад намі пачынаецца чарговы літургічны перыяд, які для кожнага з нас можа стаць Вялікім часам посту. 40 дзён, падчас якіх хрысціяне аддаюцца ўспамінам пра муку Езуса Хрыста, павінны стаць інтэнсіўным шляхам перамены ў лепшы бок. Патрэбна так змяніць уласныя паводзіны, каб мець магчымасць пераймаць Хрыста, які нагадвае кожнаму з нас: “Навярніцеся і верце Евангеллю!” (Мк 1, 15). †

Чытаць цалкам: Хто? Што? Дзе? Калі? Як?
   

Беспадстаўны сорам абвяшчаць Евангелле?

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

31 студзеня 2010 |
Нумар 2 (295), 31 студзеня 2010 года
Сталы чалавек (у рэлігійным плане) усведамляе, што словы Евангелля могуць быць маральнымі нормамі чалавечага жыцця. На жаль, існуюць людзі, якія разумеюць гэта, але не могуць ці не хочуць ажыццявіць словы Збавіцеля. На гэта ёсць розныя прычыны. Па-першае, уласная канцэпцыя жыцця, дзе няма месца для Бога. Па-другое, чалавек карыстаецца ўсім, што ў сённяшнім свеце – дазволена, а дазволена – ужо многае. Па-трэцяе, жыць паводле Евангелля стала проста “нямодна”, не ідуць за гэтым натоўпы. У такой сітуацыі чалавек пачынае пісаць “сваё” Евангелле і на першы погляд яно – лягчэйшае для яго, але гэты “літаратурны твор” - памылка і “пастка” сучаснасці. †
Чытаць цалкам: Беспадстаўны сорам абвяшчаць Евангелле?
   

Касцёл - дом для ўсіх

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

17 студзеня 2010 |
Нумар 1 (294), 17 студзеня 2010 годаДарагія чытачы!

    З самага пачатку Новага году я хачу нагадаць пра фрагмент катэхізіса каталіцкага Касцёла, дзе падкрэсліваецца, што Касцёл з’яўляецца домам і сям’ёй для ўсіх. У хрысціянстве Касцёл мае некалькі значэнняў: будынак, рэлігійная супольнасць вернікаў і іхняга духавенства, супольнасць вернікаў, заснаваная Езусам Хрыстом. З хвіліны Хросту кожны з нас належыць да Касцёла. Паводле статыстычных даных 17% жыхароў Зямлі – католікі, а ў Еўропе яны – самая шматлікая група хрысціянаў. Гэта – выключны Дом, фундаментам якога ёсць Адзінства, Святасць, Паўсюднасць і Апостальскасць. †
Чытаць цалкам: Касцёл - дом для ўсіх
   

Холадна на вуліцы, але цёпла на сэрцы!

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

23 снежня 2009 |
Нумар 24 (293), 27 снежня 2009 годаНа святы Божага Нараджэння тысяча добрых словаў і пажаданняў зыходзіць з вуснаў розных людзей. Пажаданні ўсяго найлепшага, якія адрасуюць людзі адзін аднаму, робяць гэты свет лепшым, хоць бы на некалькі хвілінаў, гадзінаў ці дзён. Чалавечы позірк накіраваны на Народжанага Божага Сына і робіць з зямлі неба. Чаму Вігілійная Ноч не прадаўжаецца на працягу ўсяго жыцця? Чаму чалавек забірае сам у сябе шчасце? Чаму такія прыгожыя і цёплыя пажаданні хутка выходзяць з нашай памяці? Проста чалавек не верыць у сваё шчасце, не верыць у тое, што ён можа быць шчаслівы. А Бог любіць гэты свет, прыходзячы да людзей, хоча адкрыць для кожнага з нас вочы на Сваю прысутнасць у нашым жыцці. Няхай жа пачутыя пажаданні ўсяго найлепшага будуць у нашых сэрцах як найдаўжэй. †
Чытаць цалкам: Холадна на вуліцы, але цёпла на сэрцы!
   

Своеасаблівы Адвэнт Касцёла Беларусі або чаканне прыезду Папы

Слова рэдактара

кс. Павел Салабуда

14 снежня 2009 |
Нумар 23 (292), 13 снежня 2009 годаУжо праходзіць чарговы адвэнтавы тыдзень падрыхтоўкі да сустрэчы з Хрыстом. Столькі ўжо адвэнтавых тыдняў было за намі. Кожны быў іншы, кожны нёс з сабой штосьці новае. Гэта радасная і духоўная падрыхтоўка да сустрэчы з Панам прадаўжаецца на працягу ўсяго чалавечага жыцця. Гэтая пара павінна нам наблізіць вялікую таямніцу Уцелаўлення Бога. Божая прысутнасць у гісторыі чалавецтва ўмацоўвае нашае імкненне да святасці. Чалавек не павінен баяцца стаць святым. Сённяшні свет спрабуе ўгаварыць кожнага з нас, што святасць – не для людзей. Адвэнт – гэта асаблівы час для нашых сэрцаў, калі яны могуць стаць на крок бліжэй у сваім імкненні да святасці. Дарагія чытачы! Я хачу нагадаць кожнаму з вас, што Адвэнт мае некалькі значэнняў. Першае – гэта чаканне на паўторны прыход Езуса пад канец часоў. Другое – чаканне на ўспамін пра гістарычнае нараджэнне Хрыста два тысячагоддзі таму назад. †
Чытаць цалкам: Своеасаблівы Адвэнт Касцёла Беларусі або чаканне прыезду Папы
   

Наступныя артыкулы...

Старонка 33 з 34:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

 
Свята св. Мацвея, Апостала
red
Адзначаем імяніны:
Мацвея ап., Баніфацыя
Да канца года засталося дзён:  232

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.

Ад шчырага сэрца