ГРОДНА
Пятніца,
19 красавіка
2024 года
 

Сетка граху

Хэлоўін: пад маскай жартоўнага шоу

Сетка граху

Мільёны людзей па ўсім свеце штогод святкуюць Хэлоўін – свята напярэдадні ўрачыстасці Усіх Святых. Удзельнікі карнавалу апранаюцца ў касцюмы ўсялякай нечысці і здзяйсняюць магічныя рытуалы. Гулянне асабліва папулярнае сярод дзяцей і моладзі. Што хаваецца за жахлівай гарбузнай усмешкай, і чым святкаванне Хэлоўіна небяспечна для хрысціяніна?
Свята
  з язычніцкімі каранямі

    Хэлоўін – адно з самых экзатычных і незвычайных свят, якое мае карані ў традыцыях старажытных кельтаў Ірландыі і Шатландыі. Яшчэ ў дахрысціянскую эпоху кельцкія плямёны адзначалі з 31 кастрычніка на 1 лістапада новы год або заканчэнне збору ўраджая і наступленне зімы. Канец гадавога цыклу земляробства асацыяваўся з канцом зямнога жыцця. У гэты дзень кельты праслаўлялі язычніцкага бога Самайна (па іншых версіях – Сауіна, Самхаіна), якога шанавалі як бога смерці. Яму прыносілі праз спаленне на велізарным вогнішчы ахвяры ў выглядзе пладоў ураджаю, жывёл і нават лю-дзей. Лічылася, што калі лепш задобрыць гэтага бога, ён дазволіць душам памерлых на некаторы час атрымаць вызваленне з пекла і наведаць дамы іх блізкіх.
    Свята часткова насіла і забаўляльны характар. Моладзь апранала маскі мерцвякоў і хадзіла ад хаты да хаты з лампадамі. Іх у той час выраблялі з рэпы: гародніну апусташалі знутры, а ў сценках выразалі адтуліны так, каб звонку яны нагадвалі твар. Маладыя людзі стукаліся ў дзверы і весялілі вясковых жыхароў у абмен на пачастунак або манеткі.
    У VII стагоддзі Рыма-каталіцкі Касцёл абвясціў 1 лістапада Днём усіх святых. Народныя традыцыі паступова перапляліся з “афіцыйным” святам, і такім чынам з’явіўся Хэлоўін, што значыць “All Hallows’ Evе” або “Напярэдадні Дня ўсіх святых”.
 

Чырвоны шнурочак

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі - Хвала Хрысту, айцец.
    - Хвала Хрысту.
    - Вы мне сказалі прыйсці, я ў хуткім часе павінна стаць хроснай.
    - Вельмі добра, што Вы прыйшлі. А пакажыце, калі ласка, Вашу руку.
    - Руку? Навошта?
    - Так-так, руку.
    Што гэта ў Вас там такое?
    - Шнурочак чырвоны...
    Каб ад злых людзей абараніў...
    - Паверце, ад ЗЛЫХ ён Вас не абароніць!
   - З таго часу шнурочак я не нашу. Затое пастаянна бяру з сабою малітоўнік і царкоўную свечку!
Гэтую гісторыю я пачула ад адной маёй знаёмай. А яшчэ адну расказаў аднойчы на святой Імшы пробашч гродзенскага катэдральнага касцёла ксёндз Ян: “Прыехаў я аднойчы хрысціць дзіця. Маленькае яўна трывожылася, плакала. І раптам убачыў на яго ручцы чырвоны шнурочак. Тады бабуля (здаецца, менавіта так, прабачайце, калі памыляюся!) адказала, што гэта, каб абараніць дзіцятка ад сурокаў. «Ад якіх яшчэ сурокаў? – абурыўся я, – сюды ж ксёндз прыехаў!». Я загадаў зараз жа пазбавіцца ад гэтай вяроўкі. Як толькі гэта было зроблена, дзіця перастала плакаць. І я яго ахрысціў”.
   

Cетка Граху. Лянота

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі Мяне заўсёды здзіўляла, чаму галоўных грахоў толькі сем. Здаецца, што зусім няшмат. Але калі ўспомніць, што ні адзін з іх не “працуе” паасобку, то ўсё становіцца на свае месцы.
Галоўныя грахі – гэта зла­чынцы, якія прыцягваюць да “супрацоўніцтва” найбольшую колькасць іншых грахоў. Зараз мы зможам у гэтым упэўніцца.
    Часта я заўважала здзіўленне лю­дзей з таго, што лянота ўвогуле лічыцца грахом. Гультай нібы нічога дрэннага не робіць: ляжыць сабе на канапе і нікога не чапае. Ага! Зараз! Галоўныя грахі – гэта грахі-спакусіцелі, без якіх не абыходзіцца аніякае злачынства на духоўнай вайне. Таму гэтых грахоў толькі сем. Бо менавіта гнеў можа стаць прычынай забойства, прычынай крадзежы – прагнасць, а непаслухмянасці – пыха і лянота.
    Лянота, дарэчы, самая непрык­метная і на першы погляд незаслужана ўнесеная ў гэты спіс. Яна вельмі лёгка ўваходзіць у нашае жыццё, бо мы яе не баімся. Бо мы з ёю настолькі звыкліся, што лічым яе прысутнасць нормай. Бо яна суправаджае нас на працягу цэлага дня: ад ранішняга ўставання да самай ночы. І барацьба з ёю пачынаецца адразу ад сігналу будзільніка. І, паверце, нездарма.
   

Cетка Граху. Гнеў

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі Ці здараліся ў Вас сітуацыі, калі Вы не ведалі, можна так паступіць ці не? Ці справядлівы, ці сумленны, ці хрысціянскі гэта будзе ўчынак? У такой сітуацыі варта ўспамінаць самога Хрыста, Бога, які прыняў на Сябе лёс чалавека. А значыць, і людскія справы, эмоцыі, побытавыя сітуацыі. Жыццё Езуса Хрыста на зямлі – гэта прыклад бязгрэшнага жыцця. Дасканалы прыклад дасканалага жыцця.
Калі я натрапіла на гэтую думку, спачатку яна падалася мне безапеляцыйнай. Але раптам мне ўспомніўся выпадак з Пісання, дзе Езус, прыйшоўшы з вучнямі ў храм, перакуліў сталы мянялаў, лавы гандляроў галубамі і выгнаў са святыні ўсіх, хто прадаваў і купляў (параўн. Мц 21, 12–14). Дык што ж гэта атрымліваецца? Сам Хрыстос разгневаўся? Адчуў тое, што мы называем смяротным грахом?
    Гэтая справа доўга мяне трывожыла, але размова са знаёмым духоўнікам расставіла ўсё на свае месцы: “Зразумей, – гаварыў мне ксёндз, – што эмоцыі самі па сабе не з’яўляюцца грахом. Грэх – тое, як мы іх рэалізуем. Мы не можам увогуле не адчуваць незадавальнення, крыўды ці смутку. Бо мы – людзі, а не машыны. Але нельга дапускаць, каб яны ператварыліся ў гнеў, непрабачэнне ці адчай...”.
   

Cетка Граху. Неўмеркаванасць

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі Наша душа моцна звязана з целам. А цела – з душою. І гэтая сувязь значна больш грунтоўная, чым можа здавацца на першы погляд.
У Евангеллі паводле св. Лукі сказана: “Зважайце ж на сябе, каб сэрцы вашыя не былі абцяжараны свавольным жыццём і п’янствам, і жыццёвымі клопатамі...” (Лк 21, 34). Ад стану нашага цела залежыць і стан душы. Не дарма ж кажуць, што ў здаровым целе – здаровы дух. Св. Лука так і піша: “сэрцы былі абцяжараны”, а не жываты ці бакі. Калі прымяніць гэтыя словы да рэчаіснасці, то можна знайсці шмат доказаў для іх. Напрыклад, як не хочацца пасля багатай вячэры ісці мыць посуд, як цяжка бывае падняцца з-за стала, пачаць нешта рабіць пасля пышнага балявання. Цела есць, а душа лянуецца!
   

Cетка Граху. Зайздрасць

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі Нашае пракляцце пачалося з першароднага граху. Аднойчы мужчына і жанчына пазайздросцілі Богу. І цяпер мы, іх нашчадкі, жывём, выгнаныя з нашай нябеснай Радзімы, і шукаем праўду...
Усё зло на свеце пачалося са здрады. Але што стала прычынай? Анёл, найбліжэйшы сябра, пазайздросціў Божай магутнасці і здрадзіў. І зноў прычына ў зайздрасці.
    Зайздрасць стала самым першым грахом. І ўсё пачалося з яе. І бясконцыя пакуты чалавека на гэтай зямлі таксама пачаліся з зайздрасці. Я не ведаю больш ніводнага такога граху, які цягнуў бы за сабою столькі наступстваў. Зайздрасць выклікае гнеў: “Я цябе цярпець не магу! Ты не годны такіх ласкаў! Ненавіджу!”. Зайздрасць абуджае крыўды: “Чаму ён, а не я? Чым ён лепшы? Я ж не горшы за яго...”. Зайздрасць запальвае хцівасць: “У іх столькі грошай! Яны так цудоўна жывуць! Я таксама хачу столькі ж! А яшчэ машыну! Такую, каб яны ўбачылі і пазайздросцілі!..”. Зайздрасць заклікае да помсты: “Яна выбрала яго, а не мяне? Ну, нахабнік, толькі я цябе пабачу!”.
   

Cетка Граху. Блудадзейства

Сетка граху

Вольга Пінкевіч, аўтар рубрыкі Калі б я была істотай з іншай планеты і трапіла на Зямлю, то, напэўна, маім першым пытаннем было б: “Што такое секс?”
Мне падаецца, што сексам прапітана ўсё ў нашай сучаснасці: тэлебачанне, Інтэрнэт, часопісы, культура, мэты, гумар... І толькі ў апошнюю чаргу – сям’я. Мы настолькі да гэтага прызвычаіліся, што ўсё пераблыталася ў нашым разуменні: тое, што павінна быць непрымальным, стала нормай.
    Свет вучыць: гомасексуалізм – гэта хвароба, дзіцячая траўма, права выбару кожнага... І пры ўсім – норма! Я бачу ў гэтым парушэнне законаў логікі. А калі нехта публічна прызнае гомасексуалізм асабістай распустай, яго назавуць дэспатам, які пасягае на правы чалавека.
   

Старонка 1 з 2:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

white
Адзначаем імяніны:
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
Да канца года засталося дзён:  257

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.