Ці здараліся ў Вас сітуацыі, калі Вы не ведалі, можна так паступіць ці не? Ці справядлівы, ці сумленны, ці хрысціянскі гэта будзе ўчынак? У такой сітуацыі варта ўспамінаць самога Хрыста, Бога, які прыняў на Сябе лёс чалавека. А значыць, і людскія справы, эмоцыі, побытавыя сітуацыі. Жыццё Езуса Хрыста на зямлі – гэта прыклад бязгрэшнага жыцця. Дасканалы прыклад дасканалага жыцця.

Калі я натрапіла на гэтую думку, спачатку яна падалася мне безапеляцыйнай. Але раптам мне ўспомніўся выпадак з Пісання, дзе Езус, прыйшоўшы з вучнямі ў храм, перакуліў сталы мянялаў, лавы гандляроў галубамі і выгнаў са святыні ўсіх, хто прадаваў і купляў (параўн. Мц 21, 12–14). Дык што ж гэта атрымліваецца? Сам Хрыстос разгневаўся? Адчуў тое, што мы называем смяротным грахом?
    Гэтая справа доўга мяне трывожыла, але размова са знаёмым духоўнікам расставіла ўсё на свае месцы: “Зразумей, – гаварыў мне ксёндз, – што эмоцыі самі па сабе не з’яўляюцца грахом. Грэх – тое, як мы іх рэалізуем. Мы не можам увогуле не адчуваць незадавальнення, крыўды ці смутку. Бо мы – людзі, а не машыны. Але нельга дапускаць, каб яны ператварыліся ў гнеў, непрабачэнне ці адчай...”. †

29 лістапада 2013 г. у семінарыйнай капліцы ў прысутнасці ксяндза біскупа Аляксандра Кашкевіча, святароў Гродзенскай дыяцэзіі і семінарыйнай супольнасці рэктар Вышэйшай духоўнай семінарыі кс. прэлат Юзаф Станеўскі атрымаў біскупскую намінацыю і стане дапаможным біскупам Гродзенскай дыяцэзіі. У гербе новага біскупа будуць змешчаны словы “Evangelii gaudium” (радасць Евангелля). Кансэкрацыя новага біскупа адбудзецца 1 лютага 2014 года ў гродзенскай катэдры а 12 гадзіне.

Яго Эксцэленцыя ксёндз біскуп намінант Юзаф Станеўскі

    Нарадзіўся 4 красавіка 1969 г. у Заневічах на тэры­торыі сучаснай Гродзенскай дыяцэзіі. Пасля вайсковай службы і працоўнага досведу паступіў у Вышэйшую духоўную семінарыю ў Гродне (1990 г.).
    Прэзбітэрскае пасвячэнне прыняў 17 чэрвеня 1995 г.; з’яўляецца прэзбітэрам Гродзенскай дыяцэзіі. У тым жа годзе быў прызначаны вікарыем парафіі св. Вацлава ў Ваўкавыску. Пасля крыху больш чым гадавой душпастарскай паслугі быў скіраваны ў Люблінскі каталіцкі ўніверсітэт (Польшча), дзе атрымаў ступень ліцэнцыята кананічнага права. У 1999 г. быў прызначаны выкладчыкам і прэфектам Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне. З 2000 г. з’яўляецца суддзёй, а з 2005 г. – віцэ-афіцыялам Міждыяцэзіяльнага касцёль­нага суда ў Гродне. З 2004 г. выкладае кананічнае права ў Катэхетычным інстытуце ў Гродне. 23 червеня 2005 г. быў прызначаны рэктарам Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне. З’яўляецца членам Біскупскай рады і Калегіі кансультантаў Гродзенскай дыяцэзіі. У 2007–2013 гг. – адказны за душпастарскую фармацыю маладых святароў у Гродзенскай дыяцэзіі. З 2009 г. з’яўляецца каардынатарам душпастарства пакліканняў. У 2012 г. быў прызначаны капеланам Яго Святасці.

Апостальская Нунцыятура ў Рэспубліцы Беларусь паведамляе, што Яго Святасць Папа Францішак прызначыў:
    – біскупам Віцебскай дыяцэзіі – шаноўнага прэзбітэра Алега Буткевіча, які ў дадзены момант выконвае абавязкі пробашча парафіі св. Антонія Падуанскага ў Віцебску і дзекана дэканата Віцебск-паўночны;
    – дапаможным біскупам Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі – шаноўнага прэзбітэра Юрыя Касабуцкага, які ў дадзены момант выконвае абавязкі канцлера курыі Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі і адміністратара парафіі Найсвяцейшай Тройцы (св. Роха) на Залатой Горцы ў Мінску, якому прызначана тытулярная біскупская кафедра Шыліо (Scilio);
    – дапаможным біскупам Гродзенскай дыяцэзіі – ша­ноў­нага мансіньёра Юзафа Ста­неўскага, які ў дадзены момат выконвае абавязкі рэктара Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне і віцэ-афіцыяла Міждыяцэзіяльнага касцёльнага суда ў Гродне, якому прызначана тытулярная біскупская кафедра Табаікара (Tabaicara). †

Хвала Хрысту!

На пачатку сённяшняй сустрэчы мы заспявалі “Пан калісьці стаяў на беразе...”. Сапраўды, Езус, калі крочыў уздоўж возера, клікаў апосталаў, сказаўшы ім: “Ідзіце за мной” (параўн. Мк 1, 17), і яны пайшлі за Ім. Тады не было дыялогу, было толькі канкрэтнае рашэнне. Аднак пазней, калі яны ўжо былі вучнямі ў школе Хрыста, сённяшняй мовай кажучы – у семінарыі, тады быў дыялог і яны больш пра Яго даведваліся. Яны задавалі пытанні: “Вось, мы пакінулі ўсё і пайшлі за Табою...” (Мк 10, 28), Ён жа даваў розныя адказы, радасныя і заклікаючыя да абавязку: “Вы дайце ім есці” (Мц 14, 16), былі вострыя словы ў цяжкія моманты, калі, напрыклад, Ён аднойчы загадаў Пятру, каб зыйшоў з Яго вачэй (параўн. Мц 16, 23), але быў і іншы зварот, калі Ён тройчы запытаў Пятра: “Ці любіш ты Мяне?” (параўн. Ян 21, 15). †

Адвэнт – гэта чаканне. Адвэнт – гэта прыход. Чарговы раз мы ўваходзім у гэты асаблівы час. Каго мы чакаем? Хто павінен прыйсці? Гэта Бог нанова хоча ўвайсці ў нашае жыццё. Для таго, каб пераканаць нас, што Ён жыве і дзейнічае. Для таго, каб абвясціць нам сваю хвалу. Для таго, каб аб’явіць сваю моц...

“Чалавека мы пазнаём па яго чаканні: нашу маральную і духоўную «вялікасць» можна мераць тым, чаго мы чакаем, на што спадзяёмся”
-- Бенедыкт XVI

На рынку старога ня­мец­кага горада Трыр побач стаяць дзве касцёльныя вежы. Ніжэй званіцы на кожнай з іх віднеецца лацінскі надпіс. Першы гучыць: “Чувайце і маліцеся”, а другі заканчвае цытату: “Бо не ведаеце ні дня, ні гадзіны”. Званы, якія адбіваюць гадзіны, што нястомна праходзяць, нагадваюць нам пра мінучасць жыцця і неабходнасць чування.
    Дарагія Чытачы “Слова Жыцця”! ЧУВАННЕ – гэта адна з галоўных тэм перыяду Адвэнту. Прарок Ісая заклікае: “Падрыхтуйце дарогу Пану, раўняйце ў стэпе шлях нашаму Богу!”. Апостал Пётр у сваім Пасланні піша, што Дзень Пана прыйдзе, як злодзей, таму трэба заўсёды быць гатовым да Яго прыходу. А Касцёл звяртае нашу ўвагу на постаць Яна Хрысціцеля – таго, хто павінен падрыхтаваць дарогу Пану. Чуванне. Што ж гэта такое? †

Дэканат Навагрудак

Упершыню Мір узгадваецца ў гістарычных крыніцах у 1395 г. як вялікакняская маёмасць. У 1434 г. падараваны вялікім князем Жыгімонтам Сеньку Гедыголдавічу. З 1434 г. – маёмасць роду Іллінічаў, якія пабудавалі тут знакаміты замак. З 1555 г. – цэнтр Мірскага графства, з 1568 г. – уласнасць князёў Радзівілаў. У 1579 г. мястэчка атрымала Магдэбургскае права, але няпоўнае.
    У 1550 г. касцёл у Міры пазначаны як ужо дзеючы, але ў той жа час адзначаецца і альтарыя, таму, магчыма, у сярэдзіне XVI ст. касцёла тут усё такі не было, а альтарыя дзейнічала ў замкавай капліцы.
    Тым не менш, традыцыйна лічыцца, што першы акт фундацыі на карысць касцёла ў Міры быў зроблены князем Мікалаем-Крыштафам Радзівілам па мянушцы Сіротка (+1616) ў 1587 г. Фундуш быў зацверджаны на Галоўным Трыбунале ВКЛ у 1588 г. Вуглавы камень быў асвечаны 21 мая 1585 г. віленскім біскупам Бенедыктам Войнам. Святыня была асвечана 18 кастрычніка 1587 г. у гонар нябеснага заступніка фундатара – св. Мікалая – ягоным братам, віленскім біскупам Юрыем Радзівілам (у гонар юбілею асвячэння ў нартэксе святыні ў 1937 г. біскупам-суфраганам пінскім К. Нямірам была ўсталявана мемарыяльная пліта). Аднак ужо ў 1599 г. драўляную святыню разабралі, каб пабудаваць велічны каменны касцёл. †

Папа Францішак
    “Сёння, у першую нядзелю Адвэнту, мы распачынаем новы літургічны год, новае падарожжа Божага народу з Езусам Хрыстом, нашым Пастырам, які вядзе нас у гісторыі да поўні Божага Валадарства. Таму гэты дзень мае асаблівую прывабнасць, ён нараджае глыбокае адчуванне гісторыі. Адкрыйма ж для сябе прыгажосць быцця на шляху: Касцёл, са сваім пакліканнем і місіяй, і ўсё чалавецтва, народы, цывілізацыі, культуры – усе знаходзяцца ў дарозе па сцежках часу. Але ў дарозе куды? Ці існуе агульная мэта? І што гэта за мэта? Пан адказвае прароку Ісаі, кажучы: “І станецца ў апошнія дні, што гара дому Пана будзе пастаўлена на вяршыні гораў і ўзвысіцца па-над пагоркамі, і пацякуць да яе ўсе плямёны. І пойдуць многія народы і скажуць: Прыйдзіце, і ўзыдзем на гару Пана ў дом Бога Якубава, і навучыць Ён нас сваім шляхам, і мы пойдзем Ягонымі сцежкамі” (Іс 2, 2–3). Гэта тое, што Ісая кажа пра мэту нашага падарожжа. Гэта ўніверсальная пілігрымка да агульнай мэты, якая ў Старым Запавеце названа Ерузалемам, дзе стаіць Святыня Пана, таму што адтуль, з Ерузалема, прыйшло аб’яўленне аблічча Бога і Яго закону.
01.12.2013 г., “Анёл Панскі” †

•  У Кітаі з кастрычніка бягучага года арыштавана 12 святароў каталіцкага Касцёла, што дзейнічае ў падполлі, за іх душпастарскую і катэхетычную дзейнасць. Нядаўна былі арыштаваны два святары з правінцыі Хэбэй. Вернікі ж, якія ўдзельнічалі ў катэхезах, атрымалі штраф.
    •  У сталіцы В’етнама Ханоі 27 і 28 лістапада адбыўся Архідыяцэзіяльны кангрэс моладзі, на які прыбыло 20 тысяч католікаў, каб дзяліцца Евангеллем і верай. Дапамогай у гэтай падзеі паслужылі таксама розныя культурныя і артыстычныя падзеі. Італьянскае агенцтва ANSA падае, што мелі месца выпадкі, калі папа Францішак разам з арцыбіскупам Краеўскім, папскім адказным за міласціну, выходзіў на вуліцы Рыма, каб дапамагаць убогім.

29 лістапада 2013 г. Святы Айцец Францішак намінаваў кс. прэлата Юзафа Станеўскага дапаможным біскупам Гродзенскай дыяцэзіі. Аб біскупскай паслузе і евангелізацыі з нагоды намінацыі з кс. прэлатам Юзафам Станеўскім размаўлялі кс. Павел Салабуда і кс. Юрый Жэгарын.

- Ксёндз Юзаф, з якімі пачуццямі Вы ўспрынялі гэтую намінацыю?
   - Разважаючы па-людску, гэта вельмі хвалюючы момант. Я памятаю такія ж хвалюючыя хвіліны падчас пасвячэнняў дыяканату і прэзбітэрату. А цяпер рашэнне Святога Айца Францішка, каб я прыняў паўнату святарства. У сённяшнім свеце гэта заданне мае вялікае значэнне. Бог кліча і выбірае тых, каго Сам хоча. Ёсць, канешне ж, і радасць, бо тая дарога, па якой я крочу, той дыялог, які распачаўся з моманту майго нараджэння ў Вялікую пятніцу 1969 года, і той крыж, і пакуты, бо дзе ёсць крыж і пакуты, там ёсць і ўваскрасенне, – усё гэта мае сэнс. Пачуцці перапоўнены хрысціянскай надзеяй, аб чым вельмі часта гаворыць папа Францішак. Аптымізм – гэта ў свеце, а ў Касцёле – надзея. †

24 лістапада, ва ўрачыстасць Хрыста – Валадара Сусвету, якая з’яўляецца ўкаранаваннем літургічнага года, па ўсім свеце былі адпраўлены св. Імшы на заканчэнне Года веры, абвешчанага Бенедыктам XVI у кастрычніку 2012 года.

Год веры быў дадзены кожнаму з нас, каб мы вызнавалі сваю веру, памнажаючы яе вартасць і прыкладаючы ўсе намаганні, каб ператварыць нашыя сэрцы ў “сапраўдны санктуарый чалавека”. Як людзі веруючыя і памятаючыя словы Езуса, які ў прыпавесці пра таленты перасцерагае нас, каб мы не закопвалі іх, мы хацелі прыняць і выкарыстаць гэты асаблівы час, перажыць яго літургічна і духоўна. Аднак многіх з нас чакалі выклікі штодзённага жыцця: трэба было глыбей паглядзець на сябе, штосьці змяніць, каб паглыбіць сваю веру і ўзмацніць сувязі з Богам.
    Аб Годзе веры як цудоўным Божым дары расказваюць вернікі Гродзенскай дыяцэзіі.†

Запалена Бэтлеемскае святло міру 
   Ад агня ў Гроце Нараджэння Пана святло запаліў 12-гадовы Міхаэль Вайксэльбаўмэр з Верхняй Аўстрыі. У бліжэйшыя тыдні Бэтлеемскае святло міру будзе разаслана з Аўстрыі ў шматлікія краіны Еўропы і за яе межы.
    “Гэты калядны звычай, распачаты 27 гадоў таму па ініцыятыве тэлерадыёкампаніі ORF Верхняй Аўстрыі ў Лінзу, павінен прыгадваць пасланне супакою, абвешчанае ў Бэтлееме разам з нараджэннем Езуса”, – падкрэслілі ў спецыяльным камунікаце арганізатары.
    Акцыя Бэтлеемскага святла міру арганізоўваецца з 1986 года. Калі дазваляюць умовы бяспекі, штогод перад распачаццем Адвэнту адзначанае за грамадскую актыўнасць дзіця з Верхняй Аўстрыі запальвае ў Гроце Нараджэння ў Бэтлееме святло міру і перавозіць яго ў Аўстрыю, каб затым перадаваць жыхарам сваёй Айчыны і суседніх краін.
    Ініцыятыва, якая некалі не выходзіла за межы суседніх дзяржаў, з часам стала састаўной часткай падрыхтоўкі да Божага Нараджэння – з удзелам скаўтаў – у розных краінах нашага кантынента. У мінулым годзе ў акцыі ўдзельнічалі скаўты з больш чым 30-ці краін. †

г. Гродна, 13-15 снежня 2013 г.
МЕСЦА ПРАВЯДЗЕННЯ – ПАБРЫГІДСКІ КАСЦЁЛ
(ВУЛ. К. МАРКСА, 27)

Пятніца, 13 снежня     20.15 – прывітанне і знаёмства ўдзельнікаў;     20.45 – св. Імша (уступная канферэнцыя).         Субота, 14 снежня     9.30 – ранішняя малітва;     9.45 – канферэнцыя;     10.30–11.00 – перапынак (гарбата, кава);     11.15 – канферэнцыя;     12.00 – св. Імша;     13.00–15.00 – перапынак на абед;     15.30 – канферэнцыя;     16.30–18.00 – адарацыя Найсвяцейшага Сакраманту і споведзь;     18.30 – вячэра (на месцы);     19.15 – час на дыскусіі і абмеркаванне перажытага.         Нядзеля, 15 снежня     9.00 – св. Імша (заканчэнне рэкалекцый).         Арганізатары: Душпастарства службы здароўя г. Гродна;     кс. Мікалай Ціхановіч, тэл. (+375 29) 884 54 82 – Мтс, (+375 29) 661 14 05 – Велк.