Kącik dziecięcy

Niedługo rozpocznie się szczególny okres w roku liturgicznym, który powinien przygotować nas do Wielkanocy. O jego znaczeniu i wartości mówi sama nazwa – Wielki Post.

...Około 2 tysięcy lat temu po przyjęciu chrztu Pan Jezus udał się na pustynię, aby za pomocą modlitwy i postu przygotować się do spełnienia wielkiej misji, dla której przyszedł na ziemię. W ciągu 40 dni i nocy nie jadł i nie pił. Był kuszony przez szatana. Trzymał się pewnie, zawstydzając złego.
   Potem, wzorując się na Chrystusie, Kościół ustanowił dla wiernych Wielki Post, który również trwa 40 dni. Jest on wyrazem wdzięczności ludzkości za Zbawcę, a zarazem możliwością bardziej się zastanowić nad życiem, popracować nad słabościami i zgłębić osobiste relacje z Bogiem.†

Pierwsze na świece szpitale powstawały przy klasztorach i świątyniach chrześcijańskich. Przy wejściu zawsze wisiał krzyż – symbol bezgranicznego miłosierdzia Jezusa. Tam pacjentów leczono bezinteresownie – nie za pieniądze, tylko ze względu na miłość i współczucie do człowieka. Każdy chory, nawet jeśli był biedny, mógł przyjść do szpitala, aby otrzymać potrzebną pomoc medyczną.

Dziś do chorego na pilne wezwanie przyjeżdża pogotowie. Na samochodzie jest namalowany krzyż. Jednak dlaczego jest czerwony na białym tle? Tak wygląda emblemat organizacji charytatywnej, która na początku nosiła nazwę Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża. Została stworzona w Szwajcarii w celu okazywania pomocy rannym podczas bitew (niezależnie od tego, po czyjej stronie walczyli). Ze względu na to, że Szwajcarzy nie brali udziału w żadnej wojnie i nie wspierali żadnej ze stron walczących, emblemat komitetu zrobiono podobny do flagi Szwajcarii, tylko na odwrót – zamiast białego krzyża na czerwonym tle, czerwony krzyż na białym tle. Krzyż czerwonego koloru symbolizuje zarówno krew, jak i miłość. †

Niedługo minie 160 lat od dnia śmierci Dominika Savio, który jest jednym z najmłodszych orędowników uznanych przez Kościół. Jeszcze za życia chłopiec zrozumiał, że zostać świętym nie jest zbyt trudno. Pomogła mu w tym „formułka” ks. Jana Bosko.
Pewnego razu Dominik słuchał kazania ks. Bosko, który mówił o świętości. Kapłan podkreślał, że wola Boża polega na tym, by każdy człowiek został święty. W niebie na dusze czeka wielka nagroda.
Od tego czasu Dominik zaczął marzyć o świętości. Ale w jaki sposób mógł to urzeczywistnić? Może powinien sobie wymierzać kary za grzechy, podobnie jak św. Ludwik, który biczował siebie do krwi? Albo modlić się przez całe noce, jak św. Franciszek z Asyżu? Gdyby był starszy, mógłby wyruszyć na misje, jak św. Franciszek Ksawery lub Apostołowie... Jednak jak zostać świętym, żyjąc między książkami i podręcznikami, w szkole, w stołówce?†

Codziennie dużo czasu poświęcamy na rozmowy. Najczęściej są to relacje z krewnymi i przyjaciółmi przez telefon komórkowy. Na to tracimy prawie cały czas wolny, z powodu czego możemy zapomnieć o najważniejszym – o rozmowie z Bogiem. A do niej wystarczy tylko chęć spotkania się z Panem na modlitwie...
   
    Od głębokiej starożytności narody, które mieszkały w różnych częściach świata, odczuwały potrzebę relacji z bogami. Wiele zjawisk przyrody (burze, nawałnice, trzęsienia ziemi, które kryły w sobie niebezpieczeństwo) przodkowie uważali za przejaw ich gniewu, dlatego próbowali udobruchać niewidzialne potężne istoty. Starożytnym ludziom się zdawało, że posiadają one ogromną moc i są w stanie pomóc (na przykład podczas polowania lub wojny). Ludzie modlili się do bogów poprzez śpiewy i zaklęcia, często przy tym tańcząc.
    Dziś o otaczającym nas świecie wiadomo dużo więcej niż w starożytności, istnieją wytłumaczenia naukowe wielu zjawisk przyrodniczych. Dlaczego więc wierni nadal się modlą?†

Тrwa Adwent – radosny czas oczekiwania na przyjście Pana. Jedną z najpiękniejszych tradycji tego okresu jest zapalanie czterech świec w wieńcu z gałązek drzewa iglastego. Zazwyczaj trzy świece są koloru czerwonego lub fioletowego, a jedna z nich, czwarta, jest różowa. Co one oznaczają i dlaczego jest ich właśnie tyle? W pierwszą niedzielę Adwentu uroczyście zapala się pierwsza świeca, która nazywa się świecą proroctw. Symbolizuje ona biblijne przepowiednie, które poprzedziły pojawienie się Zbawiciela – Jezusa Chrystusa. Druga świeca zapala się w drugą niedzielę Adwentu. Jest to świeca Betlejem, nazwana tak na pamiątkę podróży Maryi i Józefa do starożytnego miasta i urodzenia tam Jezusa. Trzecia świeca – świeca pasterzy – świeci w wieńcu od trzeciej niedzieli Adwentu. Jest ona poświęcona pasterzom, którzy przy pomocy aniołów jako pierwsi przybyli oddać pokłon Dzieciątku. Czwarta nazywa się świecą aniołów. Zapala się w niedzielę przed Bożym Narodzeniem. Symbolizuje Boską istotę Zbawiciela. †

Większość ludzi w wieku dorosłym tworzą rodziny. Znajdują bliską osobę, żyją z nią w miłości i zrozumieniu, przekazują życie i wychowują dzieci, cieszą się z ich sukcesów, dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem...
    W ciągu wielu tysięcy lat ludzie się rodzą, później rosną, starzeją się i umierają. Dzięki pojawieniu się na świat dzieci, pokolenie ludzi odnawia się. Za potomkami jest przyszłość ludzkości! Gdyby dzieci się nie rodziły, rodzaj ludzki przestałby istnieć.
    Wśród licznych narodów i ludów, które żyją na naszej planecie, są tak nieliczne, że im w najbliższym czasie grozi zniknięcie (zwłaszcza jeśli z pokolenia na pokolenie rodzi się coraz mniej dzieci). Dlatego bardzo ważne jest, aby byli potomkowie. Dzieci nie tylko przynoszą radość swoim rodzicom i dziadkom, ale i dają pewność przyszłości narodu i całej ludzkości.†